Evi (45): ‘Mijn zoons praten al drie maanden niet met elkaar’
Evi’s zoons konden altijd goed met elkaar opschieten, tot er een conflict kwam. Inmiddels praten ze al drie maanden niet met elkaar. “Wat we ook proberen, ze blijven maar boos op elkaar.”
“Mijn man en ik waren blij toen we te horen kregen dat ons tweede kind ook een zoon zou zijn. Er zat maar een jaar tussen, dus ze zouden vast en zeker close worden. Dat werden ze ook. Vanaf het eerst moment waren ze onafscheidelijk, tot drie maanden geleden.
Woest op elkaar
Zo’n drie maanden geleden gebeurde er iets waardoor mijn zoons vanaf dat moment niet meer met elkaar praten. Ze zijn woest op elkaar. De reden? Een meisje. Door het kleine leeftijdsverschil, mijn ene zoon is zestien en de ander is vijftien, gaan ze met dezelfde mensen om. Ze werden allebei verliefd op hetzelfde meisje.
Allebei met hetzelfde meisje
Ze wisten blijkbaar van elkaar dat ze het meisje leuk vonden en het meisje speelde mee. Ze heeft zelfs met allebei stiekem gezoend. Hierdoor kregen ze allebei hoop. Toen het uitkwam, waren ze ontzettend boos op haar én op elkaar. Volgens mijn kinderen hadden ze elkaar de ruimte moeten geven om de prille verliefdheid te ontdekken, maar in plaats daarvan gingen ze er allebei vol in.
Praten al drie maanden niet
Inmiddels is de sfeer in huis dus al drie maanden verschrikkelijk. Vroeger deden we veel dingen samen. We gingen ieder weekend wel naar een restaurant of naar de bioscoop. Inmiddels lopen ze als ze thuiskomen direct naar hun kamer en blijven daar het liefst tot ze weer weggaan.
Poging tot verzoening
Mijn man en ik hebben al meerdere pogingen gedaan om de ruzie op te lossen. Zo hebben we één op één met ze gesproken, maar ook een poging gedaan om met zijn vieren te praten. Zelfs dan weigeren ze met elkaar te praten. Ik word er gek van. Wat we ook proberen, ze blijven maar boos op elkaar.
Zo zonde
Mijn man en ik vinden het ontzettend jammer. Ze hadden zo’n goede band. Hoe kun je nu om een meisje al drie maanden niet met elkaar praten? Ik vind het onbegrijpelijk. Je zou denken dat het lekker rustig is, dat is het niet. Het is vooral heel erg onrustig. Hopelijk gaan ze snel inzien dat dit niet langer kan en dat ze het goed moeten maken. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor ons gezin. We lopen namelijk allemaal al drie maanden op eieren en het is om gek van te worden.”