Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 9 aug 2023, 15:06

Leestijd: 3 minuten

Ruth (43): ‘Mijn zoon (14) werd erg ziek door waterpokken’ 

Waterpokken wordt vaak gezien als een onschuldig virus. Ruth dacht hier ook zo over toen haar puberzoon het kreeg. “Ik had nooit verwacht dat hij met waterpokken in het ziekenhuis zou belanden.”

“Mijn zoon Derk had als kleuter nooit waterpokken gehad. Rond zijn tiende dacht ik dat hij het gewoon had overgeslagen of er immuun voor was. Toen hij een halfjaar geleden thuis kwam met een blaasje op zijn arm, dacht ik dan ook niet direct aan waterpokken. Ik vroeg of hij zich misschien ergens aan had bezeerd, maar dit bleek niet zo te zijn.

Vol met blaasjes

In de uren daarna kwamen er steeds meer blaasjes op zijn lichaam. Ook kreeg hij last van jeuk. Pas toen mijn man zei dat het toch echt waterpokken waren, ging er bij mij een lichtje branden. Derk ging gewoon naar bed en zou de dagen erna van school wegblijven. Al na vier uur stond hij naast mijn bed. Hij had zoveel jeuk en hij had ook koorts. Ik gaf hem een paracetamol en zette hem in een lauw bad met daarin havermout. Ik had de avond daarvoor gelezen dat dit kon helpen, dus we probeerden het maar uit. Hij zei dat het iets verlichtte en gelukkig viel hij, na een uur in bad te hebben gezeten, beneden op de bank in slaap.

Meer symptomen

In de ochtend zag ik dat hij ook blaasjes en vlekjes op zijn gezicht had. Het zag er vervelend uit. Naast de constante jeuk, had hij hoge koorts die een paracetamol niet meer kon onderdrukken. Ik had contact met de huisarts, maar hij zei dat het niet veel kwaad kon. Het lichaam was gewoon tegen het virus aan het vechten.

Piepende ademhaling

De volgende dag begon Derk te hoesten. Ook had hij nog steeds hoge koorts. Na een paar uur hoesten begon zijn ademhaling ook te piepen. Hij vertelde dat hij het benauwd kreeg. Ik belde de huisarts en de assistente zei dat het erbij hoorde. Op een oudere leeftijd zijn waterpokken gewoon heftiger. Ik geloofde niet dat dit erbij hoorde, want ik zag mijn kind steeds benauwder en slapper worden.

In de auto naar het ziekenhuis

Mijn man en ik besloten om geen enkel risico te nemen. We ondersteunden Derk naar de auto, mijn man zette hem op de achterbank en we reden naar het ziekenhuis. De arts zei dat het goed was dat we direct naar de spoedeisende hulp waren gereden. Hij had namelijk een longontsteking door de waterpokken gekregen. Dit kwam schijnbaar vaker voor als oudere kinderen of volwassenen waterpokken kregen. Derk moest uiteindelijk drie dagen in het ziekenhuis blijven.

Erg geschrokken

Nu, 6 maanden later, heeft Derk nog af en toe last van hoesten. Ook heeft hij heel wat littekens van de waterpokken overgehouden, vooral in zijn gezicht. Hij baalt daar natuurlijk erg van. Mijn man en ik zijn nog steeds erg geschrokken. Wanneer je iets over waterpokken hoort, dan denk je er niet aan dat het zo erg kan worden. Ik had nooit verwacht dat Derk door waterpokken in het ziekenhuis zou belanden.

Klacht ingediend bij huisarts

We hebben nog wel een klacht ingediend bij de huisarts. Hij en de assistente hadden ons veel beter moeten helpen. Blijkbaar had de huisarts virusremmers kunnen voorschrijven, die binnen 24 uur ingenomen hadden moeten worden. Hierdoor zou het virus veel milder verlopen. Ik had hem binnen die 24 uur aan de telefoon, maar hij heeft helemaal niets voorgesteld. Ook de reactie van de assistente vond ik te laks. Daar ben ik na een halfjaar nog steeds boos over. Maar het allerbelangrijkste is dat Derk er vrij goed vanaf is gekomen.”

Romy (27): ‘Een kindje krijgen en opvoeden met mijn erfelijke ziekte is niet vanzelfsprekend’