Vera Guldemeester Ouderschap 29 jun 2024, 09:03

Leestijd: 3 minuten

Lourén is voor haar zoon met autisme naar het buitenland verhuisd: ‘Hier krijgt hij veel betere begeleiding’ 

Lourén heeft een zoon met autisme. Ze zag al snel dat het in Nederland niet ging werken en toen vertrok ze naar Spanje. “Hier zit hij op een normale school en heeft hij een juf voor hem alleen.”

“Toen mijn zoon Reinier een paar maanden was zag en voelde ik aan alles, dat hij anders was. Toen hij ging lopen werd het voor mij helemaal duidelijk. Hij liep altijd op zijn tenen, hij gebruikte zijn hiel helemaal niet. Ook zijn gedrag was anders dan bij andere kinderen. Na meerdere onderzoeken en afspraken werd er een sticker ‘autist’ op hem geplakt. 

Autisme was uitdaging 

Eenmaal op de basisschool werd zijn autisme pas echt een uitdaging. Reinier kwam elke dag helemaal overstuur uit school. Ook werd hij gepest, omdat hij anders was. Ik wist direct dat deze school geen goede optie was. Aan speciaal onderwijs wilde onze arts nog niet beginnen, dat zou volgens hem altijd nog kunnen. Hij moest het gewoon blijven proberen. Samen met de lerares van Reinier had ik een heel plan gemaakt, maar ik zag al snel dat het totaal geen zin had. Reinier was vaker thuis, dan op school. Dat kon toch niet de bedoeling zijn? 

School zoeken in Spanje

Mijn man was voor de helft van de maand altijd voor zijn werk in Spanje, waardoor we al vaker over een verhuizing hadden gesproken. Toen we allebei zagen, dat Reinier het erg moeilijk had, wilden we eens weten hoe het onderwijs in Spanje geregeld was. Tijdens de meivakantie zijn we daarom in Spanje scholen gaan bekijken in de buurt van mijn man zijn werk. Reinier werd op alle scholen die we bekeken vol enthousiasme ontvangen.

Andere aanpak qua onderwijs

Het onderwijs in Spanje is heel anders. Kinderen met autisme, het syndroom van Down en andere bijzonderheden gaan gewoon naar dezelfde school als andere Spaanse kinderen. Het enige verschil is dat ze in diezelfde klas extra begeleiding krijgen. Ook is er van een lerarentekort in Spanje geen sprake. Normaal gesproken heeft elke klas al twee leraren. 

Veel vertrouwen

Toen we alle informatie kregen hadden, wisten we direct wat we moesten doen: huis te koop zetten en verhuizen naar Spanje. We hadden er zoveel vertrouwen in. Natuurlijk wisten we dat het niet altijd even makkelijk zou worden. Reinier en ik moesten bijvoorbeeld een nieuwe taal leren, maar hij was op dat moment pas vijf, dus ik had er het volste vertrouwen in dat het goed zou komen. 

Sneltrein

In een mum van tijd hadden we het huis verkocht, een verhuiswagen geregeld,ons ingeschreven in Spanje en Reinier ingeschreven op een Spaanse school. Gelukkig was op onze favoriete school een plekje vrij voor hem. We gingen naar Spanje! Het ging allemaal als een sneltrein, maar alles voor een goed doel: een gelukkig kind krijgen. 

Gelukkig kind

Inmiddels wonen we al twee jaar in Spanje en is ons kind het gelukkigste ooit. Hier zit hij op een normale school en heeft hij een juf voor hem alleen. Zij zorgt voor de juiste begeleiding, de hele dag door. In Nederland hadden we zoiets als dit nooit kunnen krijgen. Hij sprak in een halfjaar de taal vloeiend en we zagen al snel dat hij met sprongen vooruit ging. Ook heeft hij veel vrienden. Iedereen accepteert hem zoals hij is.”

Jacintha’s zoon heeft autisme en een verstandelijke beperking: ‘Ik wil anderen helpen’