De 7-jarige zoon van Jorien doet al alleen boodschappen: ‘Als ik iets ben vergeten, stuur ik hem op pad’
Jorien woont samen met haar man Joost en hun twee kinderen in een dorpje met zo’n drieduizend inwoners. Sinds kort laat ze haar 7-jarige zoon Fos alleen boodschappen doen als ze iets vergeten is.
“De grote boodschappen doe ik natuurlijk zelf, maar soms vergeet je wel eens wat. Fos is altijd een zelfstandige jongen geweest. Hij speelde al veel alleen in de straat toen hij vier jaar was. Toen hij vijf was liep hij al alleen naar vriendjes die om de hoek wonen.
Boodschappen doen
Fos is ook een drukke jongen, één die je niet de hele dag binnen kunt houden. Een ondernemend type. Ook is hij niet op z’n mondje gevallen. Vorig jaar, toen hij zes jaar oud was, liet ik hem wel eens alleen de bakker in lopen om een brood te bestellen. Ik bleef dan buiten door het raam kijken om te zien hoe dat ging. Fos liet niemand voordringen en kwam goed voor zichzelf op als iemand dat wel probeerde.
Nou moet ik zeggen dat de meeste mensen in het dorp elkaar hier kennen. Dat betekent dat als Fos in de supermarkt of in de bakker loopt, er genoeg bekenden rondlopen die Fos bij zijn naam kennen. Ook de supermarktmedewerkers kennen Fos en ons gezin.
Rustige straat
Zelf ben ik ook in dit dorp opgegroeid dus ik ken de omgeving en de mensen. Er is altijd een gemoedelijke sfeer geweest en mensen houden een oogje in het zeil. Omdat er verder niet heel veel te zoeken is in het dorp, komen er ook nooit mensen van ‘buitenaf’.
Het speelt ook mee dat Fos geen drukke weg over hoeft te steken als hij naar de supermarkt loopt. Hij hoeft twee rustige straatjes over te steken en een keer de hoek om. Hij loopt dan zelfs langs het huis van mijn moeder.
Stiekem mee
De eerste keer dat ik voor het avondeten een stokbrood nodig had en Fos op pad liet gaan, is mijn man Joost er wel achteraan gegaan. Hij liep op zo’n vijftig meter achter Fos om te kijken hoe dat ging. Ook in de supermarkt keek hij stiekem mee.
Hij zag hoe Fos precies het stokbrood wist te vinden en netjes betaalde. Onderweg groette hij nog een aantal mensen. Helemaal in zijn nopjes kwam hij thuis, hij was enorm trots op zichzelf. Toen wisten we dat hij prima iets kon halen in de supermarkt als we iets nodig hebben.
Volkomen normaal
Hij weet wie hij aan moet spreken in de supermarkt en als er onderweg iets gebeurt kan hij altijd nog naar mijn moeder gaan. Fos is overigens niet de enige bij ons in het dorp die alleen over straat gaat, het is hier volkomen normaal dat jonge kinderen zelf op pad gaan.”
Het gezinsbudget van Tamara: ‘Momenteel geven we per maand zeker 1000 euro uit aan boodschappen’