Lisa van den Akker Ouders 28 apr 2022, 06:49

Leestijd: 5 minuten

Vaders vertellen hoe het ouderschap eruit zag voordat Google bestond

Hoe deden ze dat, het ouderschap toen Google nog niet bestond? Heb je die vraag weleens gesteld? Tegenwoordig is het heel makkelijk om te zoeken hoe je er bijvoorbeeld voor kunt zorgen dat je kind beter slaapt.

Hoe vaak betrap jij jezelf erop dat wanneer je als ouders geringe twijfels hebt over wat je voor je kids kunt doen, vertrouwt op talloze artikelen, berichten en video’s die dankzij internet binnen handbereik zijn? Toch kan online advies inwinnen ook verlammend werken. Je kunt te verdwaald raken en zo overtuig je jezelf  misschien dat je alleen slaapregressie kan behandelen met een zeldzame zalf die te verkrijgen is als je een jungle bezoekt op de derde dinsdag van februari – ik zeg maar iets.

Ouderschap voordat Google bestond

En, of course, niet zo heel lang geleden werden ouders gedwongen om het ouderschap te handelen zonder de zoekmachine. Hoe hebben vaders zich beziggehouden met opvoedkundige raadsels en de grootste zorgen ‘s nachts zonder het te kunnen Googlen? De volgende vaders waren jonge vaders vóór het begin van zoekmachines, zo was het:

Perry: ‘Persoonlijk denk ik dat het makkelijker is als je je geen zorgen meer maakt over wat de buren en Google denken.’

Wat hij deed wanneer hij iets niet wist? Wanneer Perry een ‘oh shit!’ moment had, dacht hij gewoon terug aan wat zijn eigen vader deed. Soms dacht ‘ie aan wat hij zelf fijn vond en deed het gewoon. Zo verschilde hij ook in het ouderschap met zijn vader, vooral als het aankwam op seks talk. Toen Perry een bepaalde leeftijd had, kocht zijn vader een scheermes, scheerschuim en een boek ‘Wat elke jonge man wil weten over seks.’ Perry nam zijn zoon apart aan het einde van een mannenweekend en ging de discussie met hem aan. Het was soms beschamend voor zowel zijn zoon als hem, maar ze hebben het vrij goed overleefd.

Het moeilijkste aan het pre-Google ouderschap

Voor Perry maakten opties en het gebrek aan middelen keuzes duidelijker. Niet per se minder moeilijk, omdat het ouderschap moeilijk is in het algemeen. Het moeilijkste deel van het opvoeden van een kind wanneer je onzeker bent is het feit dat elke dag en elke situatie een risicoanalyse is: zal hij het overleven? Zal hij het ongedeerd overleven? Zal het resulteren in therapie of juist goede herinneringen?

Het positieve van het ouderschapsleven zonder Google

Perry zag de vrijheid van het pre-Google ouderschap als een absoluut voordeel op vele manieren. ‘Persoonlijk denk ik dat het makkelijker is als je je geen zorgen meer maakt over wat de buren en Google denken.’ Voor Perry kwam die taak neer op trouw blijven aan een opvoedingsmissie: ‘Leer hem dat acties consequenties hebben, risico’s hebben beloningen, inspanningen hebben resultaat, liefde is groter dan haat, en dat het goede doen niet altijd het makkelijkste is.

Hoe deden zij dat? “Opvoeden is voorleven. Wat jij doet, doet je kind na”

Ruben: ‘Ik zou zeggen dat 100% van de tijd ik naar mijn moeder ging voor hulp’

Ruben zijn Google voor van alles en nog wat kind-gerelateerd was zijn moeder. ‘Ik zou zeggen dat 100% van de tijd ik naar mijn moeder ging voor hulp’, zegt hij.

Het moeilijkste aan het pre-Google ouderschap

Ruben worstelde met het feit dat ‘ie soms niet wist wat hij moest doen in geval van nood, bijvoorbeeld toen zijn kind viel en zijn hoofd stootte. Ook worstelde hij met het gebrek aan technische begeleiding. Zo wist hij bijvoorbeeld niet hoe je een autostoel moest installeren of reinigen. Verkeerde informatie is ook iets waar hij mee worstelde. ‘Elke ouder denkt dat ze experts zijn en hebben theorieën en manieren waarop ze dingen doen. Het probleem is dat je niet weet of wat ze doen goed en veilig is.’

Het positieve van het ouderschapsleven zonder Google

Ruben waardeert Google, maar vrees dat de ouders van vandaag te zwaar gaan vertrouwen op ‘deskundig advies’ en negeren wat voor generatie na generatie van vaders heeft gewerkt. ‘Mijn vader of mijn grootvader zou me stoppen iets te doen en zeggen ‘hé, dit is de manier’, of mijn vrouw zou advies krijgen van mijn oma.’ Ruben is bang dat dat verloren gaat met Google.

Iedere ouder maakt zich weleens schuldig aan deze 7 onverantwoorde opvoedtrucjes

Mark: ‘De kinderen gingen vroeg in de ochtend weg en het enige wat je kon doen was hopen dat ze ‘s nachts terugkwamen.’

Mark vertrouwde op vrienden, buren, collega’s of iemand die enig inzicht had in wat hij op dat moment te verduren had. Hij herinnerde zich een keer dat hij, op aanraden van een vertrouwde vriend, zijn zoon naar een specialist bracht. De arts moest een injectie in het oog van zijn zoon uitvoeren, en dat moest perfect gebeuren of er zou ernstige schade ontstaan. Pas toen de dokter dichterbij kwam, besefte Mark hoe ernstig de situatie was. Wat dat betreft zou het vandaag een stuk eenvoudiger zijn geweest om alles te onderzoeken wat je moet weten, zodat je volledig voorbereid kon zijn op wat er zou gaan gebeuren.

Het moeilijkste aan het pre-Google ouderschap

Het moeilijkste deel van het ouderschap zonder Google was het grote onbekende.’De kinderen gingen vroeg in de ochtend weg en het enige wat je kon doen was hopen dat ze ‘s nachts terugkwamen.’ zegt Mark. Die vrijheid was vast geweldig voor kinderen, voor ouders iets minder…

Het positieve van het ouderschapsleven zonder Google

Er was veel minder schuldgevoel toen Google er nog niet was. Zonder antwoorden op elke denkbare vraag hebben vaders geen onderzoek gedaan naar elke minder belangrijke beslissing die ze hebben genomen, of zich zorgen gemaakt over de vraag of ze de juiste keuze hebben gemaakt. Ze gebruikten gewoon de tools en kennis die ze tot hun beschikking hadden en deden hun uiterste best. ‘Vandaag de dag voelen ouders zich schuldig of maken ze zich zorgen over alles, ook al komt het meeste uiteindelijk goed’, aldus Mark.

3x de meest voorkomende valkuilen voor ouders op het gebied van opvoeden