Redactie Opvoeden 17 apr 2021, 06:47

Leestijd: 5 minuten

Zo kijken buitenlandse moeders naar de opvoeding in Nederland (en dit hebben ze ervan geleerd)

Nederland staat tegenwoordig niet meer alleen bekend om de tulpen, klompen, molens, Amsterdamse grachten en wiet. Maar nu ook om onze opvoed-methode. Niet eens zo gek misschien, want een paar jaar geleden benoemde Unicef de Nederlandse kinderen tot meest gelukkige kinderen ter wereld. Moeders van over de hele wereld hebben dan ook een eigen beeld van de opvoeding in Nederland.

Misschien komt het door de Nederlandse nuchterheid, misschien is het onze cultuur. Deze dingen doen wij Hollandse ouders anders in de opvoeding van onze kinderen, volgens een Amerikaanse en Engelse moeder. En dit hebben ze ervan geleerd.

Opvoeding in Nederland leidt tot gelukkige kinderen

Twee moeders uit Amerika en Engeland, die nu in Nederland wonen met hun gezin, schreven het boek: ’De gelukkigste kinderen van de wereld’. Het gaat over de Nederlandse opvoeding en hoe de twee buitenlandse moeders omgaan met het ouderschap in ons kikkerlandje. Neha Mandhani van Motherly las dit boek én heeft er een paar lessen uit getrokken.

‘Het boek dwong me om dieper in te gaan op mijn eigen overtuigingen en gedrag als ouder’, zegt Neha Mandhani. De volgende aspecten van de Hollandse aanpak heeft Neha uit het boek gehaald:

1. Bescheidenheid

Wij Nederlanders worden gezien als bescheiden. Doordat we het over het algemeen fijn vinden om te kamperen met het gezin én van het buitenleven houden. Iedereen in Nederland heeft namelijk een sleurhut en brengt het liefst het hele weekend op de camping door (in de stromende regen).

Ook in verjaardagsfeestjes zien ze de bescheidenheid terug, omdat het vooral draait om de kinderen én samen spelen. En als je het ons vraagt ook om het snoepzakje dat je in Nederland krijgt als je wordt thuisgebracht na een feestje.

Verder werd Neha geïnspireerd door de zuinigheid die wij Hollanders kennen. Misschien iets met: ‘kijken, kijken, niet kopen.’ Ze schrijft dat wij daardoor ook de waarde kunnen zien van iets waar we voor gespaard hebben.

In het boek staat ook dat tweedehands kinderspullen hier heel normaal zijn. Dat komt je waarschijnlijk bekend voor, want jouw kleintjes gebruiken vast ook spullen van een oudere broer of zus.

2. Fietsen in de regen

Voor ons is dit één van de normaalste zaken van de wereld. Tuurlijk klaagden wij vroeger ook steen en been als we door weer een wind op de fiets naar school moesten. Maar dat de buitenlandse moeders er zo’n ding van maken begrijpen wij niet helemaal. Zij denken namelijk dat wij onze kinderen door de regen laten fietsen om zo hun onafhankelijkheid en doorzettingsvermogen te vergroten.

Neha Madhani: ‘ik wou dat ik de moed had om mijn kinderen op de fiets door de regen te laten gaan. Maar ik ga er wel op letten dat we het vaker doen. Fietsen in de regen is naar mijn idee een eenvoudige, maar krachtige les over hoe je kunt omgaan met tegenslagen.’

11x dit vinden Amerikanen bijzonder aan de Nederlandse opvoeding

3. Samen regels maken

Qua opvoeding in Nederland zijn we kennelijk goed in het opstellen van regels samen met onze kinderen. Wat volgens de twee buitenlandse moeders niet betekent dat onze kinderen krijgen wat ze willen, maar er wel voor zorgt dat ze een stem hebben.

Vandaar dat wij ook nooit een huilend kind hebben in de supermarkt.

Toch helpt de methode wel, vindt Neha. ‘Ik heb dit zelf geprobeerd met onze 3-jarige zoon. We hadden veel strijd met ons kind die op de tablet filmpjes wilde kijken. Ik vond het lastig om goede grenzen aan te geven, dus op een dag heb ik het er gewoon over gehad met hem. We spraken af dat hij een vaste tijd zou kiezen waarop hij zijn filmpjes mocht kijken. Daarna ging het een stuk beter.’

4. Lekker in je vel zitten

Kennelijk komen Nederlandse moeders over het algemeen sterk over. Go mama! De buitenlandse moeders zien ons namelijk als vrouwen met veel vertrouwen. Madhani denkt dat komt omdat ‘moeders in Nederland niet zoveel waarde hechten aan wat ze bereikt hebben op het werk. Niet zoals in Amerika. Ze werken minder uren, nemen tijd voor zichzelf en hebben veel vrienden.’

5. Het goede voorbeeld geven

In Amerika heerst een kloof tussen ouders en kinderen, zegt Neha. Ze vindt het dan ook knap dat wij in onszelf en onze kinderen investeren. Wij snappen als geen ander – volgens de buitenlandse moeders – dat een goed voorbeeld goed doet volgen. Kijk aan, dat is nog eens een compliment!

6. Etenstijd

Koken voor het hele gezin en met zijn allen aan tafel om te eten, is iets wat de buitenlandse moeders een goed voorbeeld vinden. Ze zeggen dat wij Nederlandse ouders hier veel waarde aan hechten. Ook denken ze dat wij deze gezamenlijke maaltijden meer hebben voor de verbinding met het gezin, dan voor het eten van ‘gezonde’ dingen. Want wij lunchen elke dag met een broodje kroket en frikandel speciaal.

Manhadi vindt ‘etenstijd’ wel een goed idee. ‘Hoewel ik het leuk vind om met vrienden te eten, vind ik het erg belangrijk om samen te zijn met mijn man en kinderen. Daarom spreekt het Nederlandse eetmoment mij zo aan. Zo kan ik structuur, tijd en ruimte creëren om samen te zijn met mijn gezin.’

7. Een eigen persoon

Volgens Neha is dit haar favoriete les van opvoeding in Nederland uit het boek. Volgens het boek behandelen wij kinderen als een eigen persoon. Wij zien ze als kleine, individuele mensen die zelf mogen weten wie en wat ze zijn. Ze hoeven niet te worden wat papa of mama van ze verlangt.

8. Praat open over seksuele voorlichting

Seks. We konden verwachten dat dit er in zou staan. Want heel Amsterdam is het Red Light District. De buitenlandse moeders vinden ons in ieder geval niet preuts. En het blijkt dat ze dat juist een goed ding vinden met betrekking tot seksuele voorlichting.

In de opvoeding in Nederland zijn we, volgens het boek, heel open over dit onderwerp naar onze kinderen toe. Het is natuurlijk ook iets wat we hier in Nederland dagelijks aan tafel bespreken, tijdens het avondeten. ‘Nog een worstje iemand?’

6x dit kunnen we leren van de Deense opvoeding

Verschil mag er zijn

Het lijkt erop dat bepaalde dingen die voor ons zo normaal zijn in de opvoeding, door ouders uit andere landen en met andere culturen heel bijzonder gevonden worden. De buitenlandse moeders schreven het boek met een andere kijk op onze manier van kinderen grootbrengen. Zó zien anderen de ‘Nederlandse opvoeding’ en ons dus.

Maar misschien moeten we bepaalde dingen wel met een korreltje zout nemen. En om het maar even bij de vooroordelen over ons kikkerlandje te houden: niet alle ouders (en opvoedingen) kun je over één kam scheren.