Dreigt jouw puber met weglopen? Dit is wat je als ouder kunt doen
Voor pubers kan de wereld soms enorm overweldigend zijn, vooral als het niet allemaal zo soepel gaat in de puberteit. Soms kan zelfs een kleine gebeurtenis al triggeren dat een puber wil weglopen. Weglopen van de problemen en weglopen van huis. Dit is wat je als ouder kunt doen om de situatie onder controle te krijgen.
Weglopen van huis
Weglopen: het kan in elk gezin gebeuren. In sommige gevallen heeft dat te maken met een nijpende thuissituatie, maar het kan ook zo zijn dat je kind in de puberteit in de knel zit met zichzelf of er andere problemen spelen.
Op een bepaald moment is er voor hen geen andere mogelijkheid meer dan weg te lopen van huis. Soms laten kinderen duidelijk merken dat ze deze plannen hebben, soms ook niet. Het is als ouder altijd belangrijk om deze signalen op te pikken en daar daadwerkelijk wat mee te doen.
Wat als je kind echt is weggelopen?
Misschien heb je het niet zien aankomen, misschien wel. Als je kind daadwerkelijk is weggelopen is het in eerste instantie belangrijk om na te gaan waar je kind zou kunnen zijn. Bijvoorbeeld bij een vriendin. Probeer op alle mogelijke manieren contact te krijgen.
Ook kun je direct de politie inschakelen, hoewel ze niet altijd direct actie zullen ondernemen kunnen ze je wel goed adviseren. Dit kan je verder helpen.
Het is goed om te weten dat de meeste ‘weglopers’ binnen één dag weer thuis zijn. Belangrijk is wel om te achterhalen wat het probleem is en waarom je kind is weggelopen of zegt te willen weglopen.
Reactie op deze situatie
Als je kind vanzelf weer contact opneemt – wat redelijk vaak gebeurt – is het belangrijk daar op een verantwoorde manier op te reageren. Je wilt tenslotte dat je kind weer naar huis komt. Natuurlijk zitten er consequenties aan een dergelijke situatie, maar in eerste instantie is het goed om ervoor te zorgen dat je kind zich vertrouwd voelt bij jou.
Vertel je kind dan ook dat je heel graag wilt dat hij of zij weer naar huis komt en dat je er voor hem/haar bent. Natuurlijk ook dat je van je kind houdt en dat je er bent om te helpen met eventuele problemen of gewoon een luisterend oor te bieden.
Als je op dit moment je boosheid zou uiten of een appje stuurt dat je zoon of dochter hier flinke spijt van gaat krijgen, werkt dat de situatie alleen maar tegen en maakt hem zo niet nog erger.
Probeer in ieder geval kalm te blijven in deze situatie en samen met je partner naar een oplossing te zoeken – zowel op de korte als de lange termijn.
LEES OOK: Drugsgebruik bespreken met je puber: zo pak je dat aan