Wilma Groothuis Opvoeden 21 jan 2024, 11:06

Leestijd: 5 minuten

Wat te doen met klagende buren over jouw kinderen? ‘Ze moeten het leren, gillen is niet nodig’

Onlangs deelden we op onze Facebookpagina het dilemma van Els (35). Zij vroeg zich af: “Onze buren klagen over onze kinderen als ze buitenspelen. Wat moet ik doen?” Hier hadden maar liefst meer dan 1200 lezers een mening over.

We delen een greep uit de reacties.

Klagende buren

“Mijn man en ik hebben twee zonen van 9 en 7 jaar. Ze houden allebei van voetbal en trappen dan ook regelmatig samen in onze straat een balletje over. De laatste twee maanden hebben onze buren al een paar keer voor de deur gestaan, ze vinden dat onze kinderen te veel lawaai maken. Mijn man en ik verbazen ons daarover. Natuurlijk horen we ze wel eens, maar ik vind dat dat moet kunnen, zolang het niet storend is of ze overlast geven. Ik wil dat mijn kinderen gewoon kunnen spelen als zij daar zin in hebben, maar ik wil ook geen echte ruzie met onze buren. Wat moeten we doen?”

Lees hier het hele verhaal van Els, mocht je het hebben gemist. Dit zijn jullie adviezen voor Els:

1. Kinderen maken geluid

“Kinderen maken nu eenmaal geluid. Dan moet je als 50-plusser niet in een rijtjeshuis gaan wonen, zeker niet dicht bij een speelplaats. Aan de andere kant, sommige kinderen kunnen alleen gillen in plaats van praten, of voetballen tegen de zijmuur van de buren aan. En ouders zijn dan in geen velden of wegen te bekennen of zeggen niks tegen hun prinsje of prinsesje.” – Natascha

2. Muziekje aan of oordopjes in

“Je doet niks. Wees gewoon duidelijk en zeg: ‘Ik ga mijn kinderen hier niet op aanspreken, want dit valt onder gewone leefgeluiden en ze veroorzaken geen overlast. Vervelend dat u er toch last van heeft, wellicht kunt u een muziekje aanzetten of oordopjes in doen. Ik beloof dat ik ingrijp als ze te veel lawaai maken, maar verder mogen ze gewoon buitenspelen en dat kun je af en toe horen. Dat is normaal. Ik hoop dat u een manier vindt om er mee om te gaan. Fijne dag!’” – Mijke

3. Enthousiasme of gillen?

“Als je binnen zit, kan je niet goed horen hoeveel geluid je kinderen maken. Maar lastig onderwerp dit, lastig advies geven ook, want voor iedereen klinkt geluid anders. Ik heb een hersenbloeding gehad en als buurtkinderen hier in het zwembad zitten te gillen, dan kan ik niet meer buiten zitten en ook niet binnen met de achterdeur open. Zelfs oordoppen zijn dan niet voldoende.

Maar ik heb zelf ook kinderen en ik vind dat ze best wel geluid mogen maken. Er is alleen een verschil tussen enthousiasme en gillen of schreeuwen. En jongens maken nou eenmaal meer geluid. Het kan ook zijn dat ze meer behoefte hebben aan vrijheid. Daar heb je geen speelplaats voor nodig. Ze kunnen ook gewoon verstoppertje of tikkertje spelen of gaan steppen of skeeleren. Laat ze lekker de buurt verkennen, dat doen de kinderen in onze buurt ook.” – Miriam

4. Specifieke geluiden?

“Ik zou vragen of er specifieke geluiden zijn waar ze last van hebben? Als daar iets realistisch in aan te passen is, dus niet stil zijn of niet meer voetballen, maar bijvoorbeeld niet de hele tijd met de bal tegen die ene paal die heel veel herrie maakt schoppen, dan kun je er met je kids over praten. En daarnaast vooral aangeven dat kinderen buiten moeten spelen en daar geluid bij maken. Hartstikke fijn juist dat ze lekker buiten spelen in plaats van alleen achter schermpjes.” – Inger

5. Schreeuwen om aandacht

“Speelgeluiden of gillen en schreeuwen om aandacht maakt bij mij het verschil. Wanneer mijn kind heerlijk buiten speelt, gaat dit soms ook iets luider in the heath of the moment. Maar als hij lekker in z’n spel zit, vind ik dat geen probleem. Bij spelen hoort ook geluid maken. Wanneer hij echter gaat gillen, schreeuwen, met stokken slaan of wat dan ook om herrie te maken uit verveling of om aandacht, dan grijp ik wel in: zachter of naar binnen. Hij weet dat inmiddels wel, dus eigenlijk hoef ik daar bijna niet meer op te corrigeren.” – Gerda

6. Gezellig die spelende kinderen

“Mijn kinderen zijn al jaren het huis uit en in de buurt alle andere kinderen ook. Wat een dooie bedoeling was het hier geworden. Gelukkig zijn er nu twee gezinnen met ieder vier kinderen komen wonen, één gezin naast mij en eentje twee deuren verderop. Gezellig hoor, die spelende kinderen, ik geniet weer van mijn buurtje!” – Joke

7. Ze moeten het leren

“Onze kinderen spelen alleen in de tuin in verband met hun leeftijd en ik vraag ze soms wel eens of het wat minder luidruchtig kan. Onze buren zijn 80 plus en als ze mij dat horen zeggen, reageren ze met: ‘Joh meid, laat ze lekker, wij genieten ervan!’ Toch blijf ik het herhalen, want ooit vallen deze buren weg of verhuizen wij naar een andere wijk waar het gegil niet gewaardeerd wordt. Ze moeten het leren, gillen is niet nodig. Maar lachen en speelgeluiden moet kunnen.” – Natasja

8. Zakje snoep

“Ik verhuurde een zomerhuis aan toeristen. In het huis ernaast woonde een ouder Spaans echtpaar. Ik gaf ze ons telefoonnummer voor als ze overlast zouden hebben van de huurders. Ze zeiden gelijk dat ze het heerlijk vonden als er kinderen in het huis zaten. Een beetje leven in de buurt!

Toen ik jong was, dat was eeuwen geleden, toen was er aan het eind van onze straat een blinde muur waar we ballen tegen aan sloegen met tennisrackets of een voetbal. De bewoners kwamen eens in de zoveel tijd met een zakje snoep naar buiten en vroegen of we een stukje verderop wilden spelen. Dat deden we gelijk zonder te mopperen. We schaamden ons dat ze er last van hadden. Zo kan je het ook oplossen.” – Astrid

Hoe krijg ik mijn kind weer aan het buitenspelen? Gezinscoach geeft advies