Redactie Ouders 16 jun 2021, 19:19

Leestijd: 7 minuten

Wat moeders van vaders kunnen leren

Papa’s en Mama’s. Ze hebben zo hun eigen manier van opvoeden. Niet beter of slechter, maar anders. Wij vroegen vaders wat moeders van hen kunnen leren. De vier belangrijkste lessen vind je hier. Met een knipoog.

Mama’s, opgelet! Dit kunnen wij van vaders leren

Kijk die mama’s eens staan op het schoolplein. Altijd keurig op tijd. Liefdevol sluiten ze hun bloedjes van kinderen in de armen. ‘Was het een leuke dag, schat? Natuurlijk mag Annemarie bij je spelen! En wat een prachtige tekening heb je gemaakt!’ ’s Middags brengen ze ze naar voetbal of balletles. Ze koken voor ze, ruimen hun rotzooi op, ondertussen roepend; ‘Mees, die tv gaat NU uit! En Willemijn, zet die snoeppot on-mid-del-lijk terug!’

Geen twijfel dus. De meeste moeders zijn goede moeders. Ze hebben altijd alles onder controle, zijn overal op voorbereid en nemen hun plichten als opvoeder uiterst serieus. Toch zijn er ook dingen die wij van vaders kunnen leren. Echt? Ja, echt! Een cursus opvoeden voor moeders door vaders in vier stappen.

1. Laat los

Vraag een vader er eens lekker op los te generaliseren en een typische moeder te omschrijven en hij schetst het beeld van een overdreven zorgzame en bemoeizuchtige vrouw die met oogkleppen op door de wereld gaat. Een moeder die haar ogen niet van haar eigen kinderen kan afhouden. Een moeder die veel te lang blijft dralen in de klas, als om zichzelf te verzekeren dat kindlief het ook vandaag wel weer alleen zal redden. Of zoals een vader opmerkte: ‘Zo’n overdreven zorgzame moeder die het nog erger te kwaad heeft dan haar kind als het van de schommel valt.’

https://www.jmouders.nl/tijd-voor-jezelf/

Denk aan jezelf!

Het is misschien wat cru, zo aan het begin van deze cursus, maar de grootste grief van veel vaders kunnen we maar beter meteen op tafel gooien. Moeders zijn nooit alleen. Moeders zijn altijd eerst de moeder van hun kinderen en pas daarna Els, Marieke of Sonja. ‘Want,’ zo stelde een van de vaders gelaten vast, ‘zodra vrouwen kinderen krijgen, cijferen ze zichzelf vakkundig weg.’ Bewonderenswaardig, zoveel zelfopoffering? Knap irritant, vinden de vaders die zelf nóg weer een beetje lager op mama’s ranglijst staan.

En heus niet alleen omdat ze stiekem jaloers zijn op al die heerlijke aandacht die voortaan naar het kroost gaat, maar ook omdat een zichzelf wegcijferende mama blind en doof is voor haar eigen behoeften. En trouwens ook voor die van papa. Bovendien moet het voor de kinderen enorm beklemmend zijn, zo’n alom aanwezige moeder. Zoals een vader het verwoordde: ‘Veel kinderen worden dag in, dag uit gepamperd door hun moeder. Dat is volgens mij niet hoe je kinderen op de maatschappij voorbereidt. Want als ze straks volwassen zijn, blijken ze het ineens allemaal zelf te moeten doen.’

Niet dat ze de hondentrouw van moeders helemaal niet waarderen, trouwens. ‘Ik heb bewondering voor de toewijding van moeders. Voor de manier waarop ze er altijd voor hun kinderen zijn,’ vertolkt een van de vaders het algemene gevoel. Maar? ‘Maar heel sexy is dat natuurlijk niet.’

Relatietherapeuten leggen uit: zo kunnen jullie je relatie goed houden als ouders

En een ander: ‘Ik voel me regelmatig buitengesloten. Zo veel zorg en zo veel aandacht. Niet voor haarzelf, niet voor mij, maar altijd alleen maar voor de kinderen.’ En de definitieve dolkstoot: ‘Een leven alleen maar voor de kinderen is geen echt leven. Moeders zouden hun eígen geluk moeten nastreven!’

Oef! Les één van deze moedercursus laat zich eenvoudig raden: laat los!

2. Lighten up

Jezelf altijd maar wegcijferen en oververantwoordelijk voelen voor het welbevinden van de kinderen heeft volgens het vaderpanel de vervelende consequentie dat het leven er niet makkelijker op wordt. En dus zien zij veel moeders met sombere, zo niet afgetobde gezichten door het leven stappen. Zichtbaar gebukt onder de vele verantwoordelijkheden die ze eigenhandig op hun schouders hebben geladen. Er moeten haren gekamd, boterhammen gesmeerd, schooltassen gevuld, gymspullen gewassen en gezonde maaltijden gekookt. En dat elke dag weer. En alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is, moet er ook nog worden opgeruimd.

Voortdurend worden opgeruimd. Gekheid, aldus de vaders. Of zoals een vader zei: ‘Mijn vrouw ruimt de hele dag door op. Komen de kinderen uit school met een mooie tekening, ligt ’ie dezelfde avond al in de papierbak. Spelen ze met de Lego, ruimt ze ieder blokje dat ze niet in hun handen hebben op. Zodat de kinderen het vervolgens zuchtend weer uit de Legobak moeten vissen. Waanzin!’

Wat de vaders maar willen zeggen is en wat moeders van vaders kunnen leren is: het hoeft allemaal niet zo perfect. Met liefde, aandacht, gezond eten en (bijna) iedere dag schone kleren doe je als ouder al meer dan genoeg. ‘Dan houd je bovendien voldoende tijd over om te genieten en te ontspannen. En ben je van de weeromstuit nog een leukere ouder ook!’ Tweede les: lighten up!

3. Lach

Het is wat veel vaders misschien nog wel het meest missen in het gezelschap van moeders: humor. Natuurlijk zitten er best lachebekjes tussen, maar over het algemeen hangen moeders in het gezelschap van kinderen niet makkelijk de lolbroek uit. Laat staan dat ze zijn te verleiden tot het doen van ‘iets geks’. ‘Sommige moeders schrikken van een spontaan voorstel. Iets leuks doen? Nu? Maar op donderdagavond doe ik altijd boodschappen…’ Die boodschappen kunnen toch wachten? Bovendien: wat is er nu leuker dan jezelf en elkaar verrassen?’

Wat al enorm zou helpen, denken de vaders, is het onderwerp kinderen en huishouden eens een tijdje tot verboden gespreksonderwerp te verklaren. Moeilijk? Welnee, gewoon doen! Dat niet alleen de vaders, maar ook de kinderen bij een beetje meer lol in huis gebaat zouden zijn, daarvan zijn alle vaders overtuigd. ‘Ze zeggen niet voor niets dat lachen gezond is. Het zorgt ervoor dat je spanning kwijtraakt en dat is voor iedereen prettig. Bovendien zie je elkaar weer eens van een andere kant.’

Omdat lollig doen een zekere mate van desinteresse vereist, volgt deze les logischerwijze op de voorgaande twee. Eerst loslaten en up-lighten, dan komt de lol vanzelf. Dus, lieve mama’s: lach!

4. … en leer!

Dat de gemiddelde moeder, hoewel uiterst toegewijd, liefdevol en verantwoordelijk, geenszins perfect is, moge inmiddels duidelijk zijn. Maar wat kunnen moeders nu concreet van vaders leren? Een paar tips en trucs voor dagelijks gebruik.

‘Moeders denken dat vaders niks kunnen. Dat ze alles zelf in de hand moeten houden, omdat het anders allemaal in het honderd loopt. Door dat te denken maken moeders het zichzelf onnodig moeilijk. Vaders kunnen namelijk net zo goed opvoeden en opruimen als moeders. Het enige wat moeders hoeven doen, is ons op ons woord geloven en accepteren dat wij andere keuzes maken. Wij spelen liever met de kinderen, dan dat we met een zakdoek en stoffer en blik achter ze aanlopen. We laten ze heel veel dingen zelf uitzoeken. En wij ruimen ’s avonds de hele boel in een keer op. Als onze vrouwen tenminste eens wat zouden laten liggen voor ons.’

Een patatje!

‘Ik ging laatst met mijn oudste zoon naar het zwembad. Zaten er allemaal moeders aan de kant van het bad met grote tassen waaruit kleffe krentenbollen kwamen, geschilde appeltjes en lauwe limonade. “Heb jij niks mee?” vroeg mijn zoon. Nee, natuurlijk niet. In het zwembad koop je een patatje!’ Ja, en wat leert dat moeders? ‘Dat ze niet zo op alles voorbereid moeten willen zijn. Als je iets leuks gaat doen, benader dat dan niet als een logistieke operatie.’

‘Vorige week zondag. De kinderen hadden ruzie. Eerst was het alleen bekvechten, maar op een gegeven moment werd het echt menens, sloegen ze elkaar bijna de hersens in. Komt mijn vriendin zich ermee bemoeien. “Schatjes, wat is er aan de hand? Ben je moe, lieverd? Ach, kom dan maar even bij mama op schoot zitten.” Ik zie dat meer moeders doen. Zo heel vergoelijkend tegen de kinderen praten. Terwijl ik denk dat je beter gewoon boos kunt worden. Duidelijk zeggen waar het op staat. Want van dat weke en tuttige is echt geen kind onder de indruk.’
Zoals gezegd. Probeer. En leer!

At Last…

Aan de moeders die inmiddels de onbedwingbare neiging hebben de eerste de beste vader naar de strot te vliegen: neem het niet te zwaar op. Denk aan de lessen 1, 2 en 3 uit de cursus! En vergeet niet, de vaders houden van jullie en bedoelen het goed.

Dit artikel is geschreven door Anne Elzinga