Wilma Groothuis Peuter 21 mrt 2025, 09:04

Leestijd: 4 minuten

Waarom hebben peuters driftbuien en wat doe je eraan? Psycholoog geeft uitleg

Elke ouder van een peuter zal het wel herkennen: de driftbuien van je peuter zijn alles behalve makkelijk. En altijd net op een moment dat het niet uitkomt: na een lange dag, als je haast hebt of in de supermarkt. Maar waarom hebben peuters eigenlijk die driftbuien? Dit vroegen wij aan psycholoog Milou.

Ook geeft ze haar advies wat je als ouder het beste kan doen als je peuter een driftbui heeft. In deze video deelt ze de ultieme tip:

Ontwikkelingsfase

“Dat peuters driftbuien hebben, komt door de ontwikkelingsfase waar ze inzitten”, legt Milou uit. “Ze reageren vanuit hun primitieve deel van het brein, dat is als eerste gevormd bij een kind. Het deel dat emoties reguleert, ontwikkelt zich dan nog volop, dat gaat zelfs door tot midden in de twintig. Hierdoor weten peuters niet wat ze met hun emoties aan moeten en volgt er een heftige, intense reactie.”

Dit gebied in het brein is bij kinderen een heel gevoelig gebied. Milou: “Waar wij logisch kunnen redeneren en emoties in bedwang kunnen houden, kunnen zij dat niet.”

Stel je niet aan

Nu denk jij misschien bij een driftbui van je peuter: joh, stel je niet zo aan. Maar volgens Milou is het belangrijk om dat niet zo te zien. “In hun kaders is het wel heel groot. Ze voelen dat heel intens.” Peuters zijn op zoek naar zelfstandigheid. Zo’n driftbui gebeurt vaak als dingen anders gaan dan ze hadden verwacht. “Ze willen de boel ontdekken en als iets dan niet kan, dan kan dat voor hen een grote gebeurtenis lijken.”

Maar is de ene peuter ook niet eigenwijzer, en dus sneller vatbaar voor een driftbui dan de ander? Milou: “Het ene kind heeft wel een sterkere wil dan de ander. In de kern is het zo dat die reacties in het brein worden getriggerd. Elke peuter is binnen zijn kaders wel explosief. En de één wandelt daar soepeler doorheen dan de ander.”

Wat te doen bij een driftbui?

Wat kan je volgens de psycholoog het beste doen als jouw peuter een driftbui heeft? “Het is belangrijk om te weten dat ze het niet expres doen, ze proberen je echt niet te stangen. Dat kunnen zij in die fase nog helemaal niet. Wat van belang is, is je kind te leren dat emoties er zijn. Benoem de emotie die je ziet. Zeg bijvoorbeeld: ‘Ik zie dat je boos bent omdat je geen koekje mag, maar we gaan bijna eten.'”

Het benoemen van de emoties en je kind een manier geven hoe ze daarmee om moet gaan, is als ouder dus belangrijk. Milou: “Je moet een driftbui wel serieus nemen. Laat je kind de emotie altijd ervaren en ook uiten. Probeer het niet weg te nemen van ze, maar laat ze er maar even doorheen gaan. Als ze er niemand kwaad mee doen natuurlijk.”

Stem verheffen menselijk?

Als je peuter al voor de zoveelste keer een driftbui heeft, of je hebt als ouder een lange dag erop zitten of je hebt bijvoorbeeld haast, dan is het logisch dat je lontje wel kort wordt bij een driftbui. Is je stem verheffen naar je kind dan niet gewoon menselijk? Milou: “Natuurlijk wel, maar ik vind dat het echt bij de ouder ligt om jezelf toch weer te herpakken. Je bent ook hun voorbeeld, kinderen spiegelen je gedrag.”

Volgens de psycholoog kan het helpen als jij laat zien dat je kalm kan blijven. “Loop desnoods even de kamer uit, dat kan al helpen. Het is een grote uitdaging, maar het hoeft allemaal ook niet perfect. Het helpt misschien ook om erop te reflecteren, je bewuster te zijn dat er een andere aanpak is. Maar het is lastig hoor, kinderen drukken juist heel vaak op de zere plekken van een ouder.”

Kalm blijven

Als laatste wil Milou nog meegeven dat het tijdens een driftbui belangrijk is om rustig te blijven. “Kinderen zijn kinderen, ze hebben ons nodig om woorden te geven aan hun emoties. Dat kunnen ze zelf nog niet, dat uiten ze in gedrag. Dat doe je door zelf kalm te blijven, rust uit te stralen en te erkennen wat je ziet bij je kind.”

Emoties bespreken is volgens Milou ook heel waardevol als je peuter juist niet in zo’n driftbui zit. “Tijdens een driftbui is het belangrijk om rust te krijgen. In zo’n bui snappen ze er niet veel van. Dat wil je eerst kalmeren. Daarna probeer je aan te geven waarom iets niet mag. Als die kalmte terug is, kunnen zij het beter begrijpen.”

Maya: ‘Mijn kind heeft enorme driftbuien waar ik bang van word’