Wilma Groothuis Puber 14 dec 2023, 15:04

Leestijd: 4 minuten

Ik vind de vriendinnen van mijn puberdochter niks. Wat moet ik doen? Pubermeidencoach geeft advies

Opvoeden blijft een lastige kwestie. Elke ouder heeft vragen hoe hij iets het beste kan aanpakken. Daarom stellen we elke week een vraag aan een expert. Deze week geeft pubermeidencoach Femke Wester antwoord op de vraag: ik vind de vriendinnen van mijn puberdochter niks. Wat moet ik doen?

Sommige ouders zullen het herkennen: ze zouden liever andere vriendinnen uitzoeken voor hun tienerdochter. Hun lieve, brave meisje wordt opeens brutaler en gaat ander gedrag vertonen.
Volgens hen komt dit door de invloed van de vriendin(nen) van hun dochter. Wat moet je als ouder vooral wel en niet doen? En wanneer moet je je als ouders zorgen gaan maken?

Pech gehad

“Mijn eerste reactie is altijd: pech gehad, misschien vindt ze jouw vriendinnen ook wel stom en vindt ze dat jouw vriendinnen jou ook teveel beïnvloeden”, vertelt Wester. “Er is voor ouders altijd een soort rouwproces als hun dochter van een ‘lief, leuk, vrolijk meisje’ naar het ‘zwijgende kreng dat met de deuren slaat en met haar ogen rolt’.

Zelfs als je wel geniet van het puber-proces, dan is er nog het afscheid nemen van dat kleine spontane meisje. En voor je het weet geef je haar vriendinnen de schuld. Misschien doen hun ouders wel hetzelfde met jouw dochter.

Als je kinderen ouder worden, ken je hun vrienden minder goed. Je kunt niet meer de leuke moeders uitzoeken, vervolgens een afspraak maken voor je dochter, waarnaar jullie lekker samen kunnen koffiedrinken en de meisjes dan heerlijk samen creatief gaan knutselen. Die tijd is definitief voorbij. Gelukkig maar, anders mocht je je pas echt zorgen gaan maken.

Zichzelf ontwikkelen

Je hoeft de vriendinnen van je dochter totaal niet aardig te vinden. En het is logisch dat je je als moeder zorgen maakt als je puberdochter zich in een andere richting ontwikkelt dan jij voor je zag. Dat gebeurt, is normaal en gezond en in 99 procent van de gevallen is er helemaal niks aan de hand en is ze zichzelf en haar identiteit aan het ontdekken.

Gun haar de vrijheid om erachter te komen, juist door af en toe te struikelen of flink op haar bek te gaan. Meiden die tijdens de puberteit de ruimte krijgen, staan veel sterker in de wereld als ze later groot zijn. Dat is naar mijn mening een van de mooiste cadeaus die je je kind kan geven. Dus laat haar haar gang gaan met haar vriendinnen. Jij hoeft niet met ze te stappen, toch?

Toevlucht tot verdoving zoeken

Soms hebben pubers vrienden of vriendinnen die zo diep in de shit zitten dat ze hun toevlucht zoeken tot extreme ‘verdoving’, zodat ze nergens meer over na hoeven denken en niet meer hoeven te voelen. Lees: alcohol, drugs, gevoelloze seks, criminaliteit. Als je dit vermoedt, dan kun je vanuit liefde vragen stellen aan je dochter.

Je kunt haar leren hoe ze op een duidelijke manier haar grenzen aangeeft. Bedenk wel dat ze vaak niks van je wil aannemen. Als je je echt zorgen maakt over verslavingen, zoek dan hulp bij instanties, die hebben vaak hele mooie handvaten voor ouders. Desnoods bel je anoniem.

Ook zijn er vaak jongeren met dit soort ervaringen die ouders mooie tips kunnen geven over wat zij als steun en hulp hebben ervaren of wat ze juist nodig hadden gehad van hun ouders. Bijna altijd vallen de woorden: ‘Niet oordelen’ en ‘In contact blijven’. Dus zorg dat je zoveel mogelijk weg van een oordeel blijft.

Onmacht

Probeer te zien dat het onmacht is en geen onwil, zowel van haar als van haar vrienden. Dit is absoluut heel hard werken en niet makkelijk, je bent gelukkig ook maar een mens, maar probeer het en deel ook deze worsteling met je kind op een manier die ze kan horen. Want hoe harder je haar foute vrienden, en voor haar gevoel dus ook haar en haar keuzes, veroordeelt, hoe minder ze zich vrij zal voelen haar zorgen met jullie te delen.

Als je dat doet, bestaat de kans dat ze nog meer naar haar verwarde vrienden toetrekt. Het is dus belangrijk om niet te oordelen en in verbinding te blijven. Dat hoeft niet alleen met woorden, verbinding is ook een knuffel, een beker warme chocolademelk brengen, een lief briefje, haar lievelingseten koken, etc.

Ontdekkingstocht

Maar nogmaals, bijna altijd is de ‘foute vrienden fase’ niet meer dan een ontdekkingstocht van ‘wie ben ik, wat past bij mij, hoe wil ik zijn’ etc. Pubers moeten leren wat hun grenzen zijn en als ze altijd binnen de lijntjes blijven, leren ze dat nooit. En dan mag jij, als ze straks 35 zijn, nog steeds hun speelafspraakjes maken.

Dus ik zou zeggen, rouw om het verlies van je kleine meisje en vier dat je dochter op kan groeien in vrijheid. Met foute vrienden en al. Simpel is het niet, maar je beloning gaat zijn dat je straks een wijze, sterke dochter hebt die met twee benen op de grond en goed in haar vel op deze aardbol rondloopt.”

Elvira (42): ‘Mijn dochter (16) gaat met foute jongens om’