Laura Saija Persoonlijke verhalen 2 aug 2023, 15:12

Leestijd: 3 minuten

Marjolein (38): ‘Ik woon op een prachtige plek voor de kinderen, maar ben zelf niet gelukkig hier’

Marjolein woont tegen haar zin in een vinexwijk buiten de stad. Haar gezin is daar gelukkig, maar zij gaat liever terug naar de binnenstad. “Nu woon ik inmiddels al vijf jaar met tegenzin in de vinexwijk”, vertelt Marjolein aan J/M Ouders.

“Mijn man Frits en ik zijn al bijna twintig jaar samen. Al vanaf dat we samen een huis kregen, woonden we in de binnenstad. We houden beiden van reuring, de winkels op loopafstand en genoeg horecagelegenheden in de buurt.

Vinexwijk

Tien jaar geleden werd onze dochter Feline geboren en twee jaar later kregen we nog een dochter. Al snel bleek dat onze woonsituatie niet ideaal was. Toen de kinderen nog klein waren, lukte het nog wel in de binnenstad.

Ik stopte ze in de kinderwagen en zo manoeuvreerde ik door de stad. Pas toen ze gingen lopen en actiever werden, zag ik steeds meer nadelen. De kinderen konden niet zelf naar buiten, ik moest altijd opletten.

Vriendinnetjes

In onze straat reden veel auto’s en er zijn geen speeltuinen in de buurt. We begonnen het te hebben over opties buiten de stad. Er waren wat nieuwbouwprojecten in dorpen in de regio. Opeens leek het mij geweldig om in zo’n dorpje te wonen met de kinderen.

Wat een vrijheid zouden ze hebben, door zelf naar school te kunnen fietsen en met vriendinnetjes op straat te spelen. Vijf jaar geleden maakten we de grote overstap. Een vinexwijk in een klein dorpje op een half uur rijden van onze geliefde stad.

Stad missen

In het begin vond ik het prachtig. Door de basisschool leerde ik snel nieuwe mensen kennen in het dorp. De kinderen vonden het ook fantastisch, ze maakten meteen nieuwe vriendinnetjes. Helaas werd ik na een jaar minder enthousiast.

Ik had inmiddels mijn huis ingericht en was helemaal gesetteld, maar ik begon de stad te missen. Bij alles wat ik doe moet ik de auto pakken. Als ik de deur uitloop zie ik elke dag dezelfde mensen. Er gebeurt hier helemaal nooit wat en ’s avonds hebben Frits en ik niet een leuke eettent om heen te gaan.

Sociaal leven

Nu woon ik inmiddels al vijf jaar met tegenzin in de vinexwijk. Frits vindt het hier wel prima, maar ik heb echt moeite met de omgeving. De enige reden dat ik hier nog woon is dat de kinderen hier een heel sociaal leven opgebouwd hebben.

Als het aan mij zou liggen zou ik direct mijn spullen pakken en teruggaan naar de stad. Ik heb alleen het gevoel dat ik het niet kan maken om de kinderen uit hun vertrouwde omgeving te halen. Ik ben bang dat ik een enorme fout bega als we terug naar de stad gaan en dat ons hele gezin ongelukkig wordt.

Eigen behoeften

Daarom heb ik mijn eigen behoeften maar op een laag pitje gezet en blijven we hier wonen, waar de rest van het gezin wel gelukkig is. Als de kinderen uit huis zijn, komt mijn tijd wel weer.”

Jolinde (36): ‘Af en toe boek ik een nachtje weg met mijn minnaar’