Vera’s puberdochter is zwanger: ‘Ze leek in één klap volwassen geworden: weg onbezonnen puberteit’
Kalverliefde, noemde alleenstaande moeder Vera (45) de eerste relatie van haar puberdochter Mila (16). Totdat haar dochter haar vertelde dat ze zwanger was van haar vriend (18). Vera: “Geschreeuwd heb ik. Gehuild. Tegen haar.”
Vera: “Ik was in alle staten. Hoe kon ze zo stom zijn geweest? Maar ik voelde me ook schuldig: had ik dit kunnen voorkomen? Heb ik haar niet goed voorgelicht? Had ik niet moeten toelaten dat zij bij haar vriend logeerde? Ik wilde mijn dochter een paar dagen niet zien om dit nieuws te verwerken. Geen pedagogisch verantwoorde reactie, maar ik had even mijn handen vol aan mezelf.
Psycholoog
Nadat de grootste paniek verdwenen was en ik er met mijn beste vriendin over gepraat had, besloot ik dat ik wilde klaarstaan voor mijn dochter. Mila was nog steeds in shock en zij en haar vriend wisten niet of ze de baby wilden houden. Ik heb haar verteld dat ik haar zou steunen, ongeacht hun besluit. Ook heb ik haar verzekerd dat, mochten zij de baby houden, ik hen zal helpen om het te organiseren en om de baby in alle liefde te ontvangen.
De familie van haar vriend reageerde vergelijkbaar en dit stelde mijn dochter en haar vriend enorm gerust. Online vond ik een psycholoog die gespecialiseerd is in ongewenste zwangerschappen en Mila en haar vriend hebben samen en individueel een aantal gesprekken met deze psycholoog gehad.
Weg puberteit
Na vermoedelijk de moeilijkste week uit hun leven, besloten Mila en haar vriend om het kindje te houden. Vooral Mila voelde zich niet goed bij een abortus en haar vriend wilde haar steunen in haar besluit. Ik had er veel bewondering voor hoe weloverwogen en liefdevol zij hier mee omgingen. Hier kon menig volwassene wat van leren. Ze leken in één klap volwassen geworden. Weg kalverliefde, weg puberteit. Ik vond het triest en bewonderenswaardig tegelijkertijd.
Hun keuze om het kindje te behouden, zal ik nooit veroordelen. Ik richt me nu op de toekomst. Samen met de ouders van Mila’s vriend bereiden wij hen zo goed mogelijk voor op wat er moet en staat te gebeuren. Zowel praktisch, als mentaal.
Mila en haar vriend staan op de urgentielijst voor een woning. Het ziet er niet naar uit dat zij op zeer korte termijn een woning zullen hebben en daarom zullen zij met z’n drieën de eerste maanden bij mij inwonen. Totdat zij een woning hebben. De ouders van Mila’s vriend hebben nog twee thuiswonende kinderen en ik ben een alleenstaande moeder met een logeerkamer. Deze kamer zijn we nu aan het inrichten als gezins- en babykamer. Spulletjes kopen we tweedehands en krijgen we van familie.
Oppassen
Met de ouders van Mila’s vriend zijn wij afspraken aan het maken over oppassen. Voor ons staat voorop dat wij niet voor ieder wissewasje zullen komen opdraven. Als zij meerdere keren per week de hort op willen, ontvluchten zij hun verantwoordelijkheden en daar gaan wij niet mee akkoord. Al is dat begrijpelijk op hun leeftijd, zij zullen toch echt zelf verantwoordelijkheid voor de zorg van hun kindje moeten dragen. Daar zullen ze in moeten groeien en daar zal ik ze in ondersteunen.
Oordelen
Mijn omgeving reageert wisselend. Er zijn genoeg oordelen, lang niet iedereen begrijpt de keuze van Mila en dat ik hen koste wat kost blijf steunen. Ik heb hier moeite mee gehad, maar ik probeer het los te laten. We focussen ons op de toekomst. Dat zal genoeg energie kosten. Maar stiekem kijk ik ook erg uit naar de komst van mijn kleinkind. Het opvoeden van mijn kind zit erop en zij gaat nu zelf een kind opvoeden. Hoe bijzonder is het dat ik zo jong al oma ben? Hopelijk kan ik extra lang van mijn kleinkind genieten, ik ben in ieder geval nog jong en fit genoeg om van alles met de kleine te ondernemen.”
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.
Lees ook het verhaal van Laura, zij is tienermoeder en wil laten zien dat jonge moeders ook succesvol kunnen zijn.