Sofie Obbens Opvoeden 25 jun 2024, 11:02

Leestijd: 5 minuten

De vader van Lea’s dochters zat in de gevangenis: ‘Ze maakten zich zorgen over zijn leven in de cel’

Na de scheiding beloofde de ex-man van Lea (35) hun koophuis over te nemen. Hij was ervan overtuigd dat dit met de benodigde hulp zou lukken. “Ik geloofde er niets van, maar dat hij hierdoor in de gevangenis kwam had ik niet zien aankomen.”

“Dat John vroeger geen lieverdje was, wist ik ook wel. Hij verkeerde in criminele kringen en heeft een periode gehandeld in gestolen spullen. Maar toen ik hem leerde kennen, zat hij in rustiger vaarwater. Hij had een baan en een huurhuis. Totdat we gingen scheiden, toen ging het mis. Hij belandde in de gevangenis.

Autisme

Al jaren dacht ik na over een scheiding. John had een vorm van autisme en kon daardoor slecht overzicht houden. De zorg voor onze twee dochters kon hij niet bolwerken. Wanneer hij een papa-dag had, stond daarna het huis op zijn kop en zagen de kinderen er onverzorgd uit. Als ik thuiskwam trof ik een chaos en een compleet gestreste man aan. 

De zorg voor de kinderen kwam vooral op mij neer. Enerzijds had ik met hem te doen, anderzijds stoorde ik me aan het feit dat hij niet aan zichzelf wilde werken. Steeds als hij aan een therapie begon, liet hij het afweten.

Drie kinderen

Ik had in feite drie kinderen, John was een soort groot kind van wie ik de agenda moest beheren. Gecombineerd met een baan en een druk sociaal en familieleven, was ik na vijftien jaar huwelijk moe.

We gingen scheiden en John stond erop dat hij in ons huis zou blijven. Hij zou mij uitkopen. Ik kon de hypotheek in mijn eentje niet ophoesten en kon het geld goed gebruiken dus ik ging akkoord. Hoe hij mij zou kunnen uitkopen van zijn deeltijdsalaris, was me een raadsel. Dat vond ik ook onbelangrijk, want mocht het niet lukken, dan zou het huis alsnog in de verkoop gaan. Maar hij beloofde me dat het op korte termijn zou lukken.

Gevangenis

Op een avond werd ik gebeld door de politie. Of ik de ex-vrouw van John was. John zat in de gevangenis wegens verdenking van grootschalige heling. Het gesprek was kort en ik bleef met een hoop vragen zitten. De grootste vraag was hoe ik dit onze dochters moest vertellen.

Die ochtend heb ik ze nog niets verteld. Ik wilde die dag eerst advies inwinnen van een bevriende psycholoog. Hij adviseerde mij om een rustig moment te kiezen om het te vertellen en vooral geen oordeel te geven. Ik bedacht van tevoren welke antwoorden ik zou geven op vragen die ik kon verwachten.

Straf

Nadat de kinderen uit school kwamen, heb ik het ze verteld. De jongste reageerde nuchter, zij vond het stom van papa en vond het goed dat hij de straf kreeg die hij verdiende. De oudste maakte zich zorgen. Hoe zag het eruit in de gevangenis? Kreeg papa wel genoeg eten? Was hij de hele dag alleen? Ik heb die middag al hun vragen zo goed mogelijk proberen te beantwoorden. Waarom hij vastzat, kon ik nog niet goed beantwoorden omdat ik dat zelf ook niet precies wist.

John heeft uiteindelijk een half jaar vastgezeten wegens heling. Hij gaf aan dat hij deed dit om het huis te kunnen betalen. Ik vond het natuurlijk oerdom van hem, maar wist ook dat zijn intentie was om zijn kinderen een fijn thuis te kunnen bieden.

Bezoekuur

Mijn dochters wilden hun vader graag zien, ze misten hem. Ik wilde hen het contact met hun vader niet ontnemen. Ze hebben hem twee keer bezocht tijdens het bezoekuur. Ik merkte dat John zich erg ongemakkelijk voelde, maar de meiden waren blij om hun vader te zien.

Waar ik nog de meeste moeite mee heb, is dat hij niet eerlijk tegen de kinderen is over waarom hij heeft vastgezeten. Hij vertelde hen destijds dat hij vergeten was om zijn boodschappen te betalen. Maar inmiddels zijn ze oud genoeg om te begrijpen dat je door zoiets niet zo lang in de gevangenis komt. Binnenkort wil ik met hem om de tafel hoe we het eerlijke verhaal gaan vertellen.”

Een ouder in de gevangenis? Zo steun je jouw kind