Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 9 jul 2022, 12:28

Leestijd: 3 minuten

Eliane: ‘De vader van mijn kind woont ergens anders en dat voelt goed voor ons’

Het is misschien niet zo ‘gewoon’, maar het werkt voor Eliane en haar vriend Ruud: “We zijn wel samen, maar wonen apart van elkaar. Onze dochter heeft dus twee huizen waar ze altijd terecht kan.”

Eliane (45): “Samen met Ruud heb ik een dochter van 7 jaar, Vera heet ze. Voordat ze geboren werd, waren Ruud en ik al jaren samen. We genoten van een vrijheid-blijheid leven, we reisden veel, werkten overal en nergens en sprokkelden steeds wat geld bij elkaar voor een nieuwe avontuur. Op een gegeven moment kregen we een kinderwens. We hadden het hier al vaker over gehad, maar het paste steeds niet in ons leven. Tot die ene dag.

Tijdens een tripje langs de kust van Zweden fantaseerden we in onze camper over het leven met een kleintje. Settelen, samen een kindje opgroeien. We leken er klaar voor. We waren toen beiden al wat ouder, ik was net 37 en hij 39, dus we moesten nog maar zien of het wel ging lukken. Maar, het lukte. En snel ook. Na zo’n drie maanden voelde ik me misselijk en heel erg moe. De test gaf een duidelijke streep: ik was zwanger. Op dat moment waren we ergens in Griekenland en we hadden nog geen vaste verblijfplaats in Nederland. We besloten terug te gaan naar ‘huis’ en een woning te zoeken.

Ruud vond al snel een ander huis

Nadat we een woning vonden via via, kon het inrichten beginnen. Met ondertussen al een flinke buik ging ik aan de slag met verf, meubels en accessoires. Het werd een heel fijne knusse plek voor ons drietjes. Wel merkten zowel Ruud als ik dat we erg moesten wennen aan het leven in Nederland en aan het samenwonen. Ondanks dat we al die tijd samen waren tijdens onze reizen. Het had vast even tijd nodig, dachten we.

Toen Vera geboren werd, waren we vooral druk met haar. Maar nadat alles geland was en we een ritme gevonden hadden, merkten we toch beide op dat we teveel op elkaars lip zaten. Misschien waren we er niet voor gemaakt om samen te wonen? We hielden zeker nog van elkaar en dat zou ook zo blijven, maar we besloten wel om apart van elkaar te gaan wonen. Ruud vond en huurde een woning in dezelfde buurt, pakte z’n spullen bij elkaar en ging bij ons weg. Heer-lijk! En dat vond hij ook. We konden bij elkaar slapen wanneer we wilden, we verdeelden de tijd met Vera en dat ging allemaal heel natuurlijk.

Vera heeft dus twee huizen, twee veilige plekken waar ze naartoe kan wanneer ze wil. Ze is niet anders gewend dan dat haar papa en mama wel bij elkaar zijn, maar apart van elkaar wonen. Het is de beste oplossing die we hadden kunnen bedenken. Natuurlijk merkt ze wel dat andere ouders wel samen in een huis wonen, maar we leggen dan altijd onze situatie uit. En daar ziet ze vele voordelen in hoor. Zo heeft ze twee mooie kamers en in elk huis haar eigen speelgoed en spulletjes, want natuurlijk helemaal geweldig is. Ook kan ze met vriendjes en vriendinnetjes van het ene naar het andere huis hoppen, omdat we beide vanuit huis werken. Hoe leuk is dat!”

Samenwonen met je ex: woningsituatie zeer zorgelijk voor gescheiden ouders