Laura was tienermoeder: ‘Ik wil laten zien dat jonge moeders ook succesvol kunnen zijn’
Voormalig jonge moeder Laura (toen 21, nu 38) doet mee aan de Tienermoeder van het jaar verkiezingen. Ze werd genomineerd door haar buurmeisje, voor wat ze heeft bereikt sinds ze op haar 21ste moeder werd. Met haar nominatie wil ze laten zien dat jonge moeders ook succesvol kunnen zijn in het moederschap en het leven: “Wat ik wil bereiken is dat we wat minder oordelen over tienermoeders. Door te kiezen voor hun kindje maken zij een dappere keuze, waarmee ze bijzondere en ingewikkelde stappen zetten naar hun volwassen leven.”
Laura (38): “Het was best even schrikken toen ik ongepland zwanger raakte op mijn 20ste. Ik woonde nog thuis bij mijn vader en zou net aan een opleiding beginnen. De zwangerschap gooide in die zin mijn leven op z’n kop, maar ik voelde wel heel sterk dat ik dit kindje op de wereld wilde zetten. Familie reageerde heel begripvol en lieten weten er voor me te zijn. Van andere mensen om me heen kreeg ik minder fijne reacties. Opmerkingen als ‘Wat zonde, nu komt er niets meer van je leven terecht!’, ‘Was je dochter een ongelukje? en ‘Waarom nam je geen abortus?’, kwamen regelmatig voorbij. Je merkt ook dat de buitenwereld er een oordeel over heeft zonder dat ze je kennen.
Vooroordelen over de tienermoeder
Mijn zwangerschap verliep niet zo goed: na 6,5 maand werd ik met zwangerschapsvergiftiging opgenomen in het ziekenhuis. Volledige bedrust werd geadviseerd, ik mocht zelfs mijn kamer niet uit voor een kopje koffie met mijn bezoek, omdat werd gevreesd voor het HELLP-syndroom. Dit werd werkelijkheid en mijn dochter werd met 36 weken via een spoedkeizersnede geboren. Slechts 1890 gram woog ze. We balanceerden samen op het randje van leven en dood.
Ik had niet door hoe ziek ik was, dat besef kwam eigenlijk pas veel later. Mijn dochter was prematuur en dysmatuur, maar een enorme vechter. Na drie weken in het ziekenhuis was ze sterk genoeg om mee naar huis te mogen. In deze periode kwam ook bij mij een oerkracht naar boven, ik wilde iets moois van het leven maken voor mijn dochter.
Ik vond een andere baan en startte daarnaast met een opleiding HBO-rechten die ik cum laude afrondde. Op mijn 23ste kocht ik mijn eigen huis waar ik nu nog steeds woon met mijn inmiddels bijna 17-jarige dochter. In de tussentijd verbrak ik de relatie met de vader van mijn dochter en werd daarmee een alleenstaande moeder. Die beslissing stelde ik eerst steeds uit, uit angst voor de vooroordelen van anderen. Maar ik moest kiezen voor mijn eigen geluk, welk voorbeeld gaf ik mijn dochter anders wanneer ik mezelf bleef wegcijferen om aan het ideale plaatje te voldoen? Natuurlijk kwamen die vooroordelen: ‘Maak je wel genoeg tijd voor je kind?’, ‘Zoveel met je eigen ontwikkeling bezig zijn is egoïstisch.’
Het was best eenzaam
Ik heb het geluk dat ik graag leer én goed ben in plannen en organiseren. Zo studeerde ik in de avonden en werkte ik wanneer mijn dochter naar school ging. En misschien had ik juíst wel de tijd voor mijn dochter daardoor. Ik plande namelijk bewust momenten voor ons samen in en nam dan de tijd voor haar. We hebben het zeker niet makkelijk gehad, maar ik bleef doorzetten. Voor mijn eigen toekomst en die van mijn dochter.
Het was best een eenzame tijd soms, want vriendinnen hebben nog geen kinderen en de vrouwen met kinderen waren een stuk ouder dan ik. Bij beide vond ik dan ook weinig aansluiting. Maar gaandeweg ontmoet je wel vrouwen met kinderen en zo heb ik nu een heel diverse groep vrienden. Vroeger dacht ik nergens bij te horen, maar eigenlijk pas ik overal bij. Zo heb ik vriendinnen die een stuk ouder zijn, met kinderen in de leeftijd van mijn dochter. En heb ik vriendinnen die jonger zijn, die ik ken van mijn studies. Het heeft mijn leven dus juist verrijkt.
Ik behaalde een pre-master aan de Open Universiteit en studeerde verder aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Uiteindelijk ronde ik een master Strafrecht en een master Internet, Intellectueel Eigendom en ICT-recht af. Dit was zo bijzonder om met mijn dochter te kunnen delen! Ik werk nu als juridisch adviseur met een specialisatie in digitale opsporing en cybercrime.
Tienermoeder van het jaar verkiezing
Je merkt in alles dat de buitenwereld een oordeel over je heeft als je jong moeder bent. Dat stigma wil ik graag uit de wereld hebben. Ik wil een ander beeld laten zien dan je ziet op bijvoorbeeld televisie, omdat je leven niet voorbij is als je een tienermoeder bent of jong moeder wordt. Daarom doe ik ook mee aan de Tienermoeder van het jaar verkiezing. Daarmee kan ik een tegengeluid geven en andere jonge moeders steunen in hun keuze. Ook hoop ik ermee te bereiken dat anderen niet zo snel een oordeel klaar hebben over jong moederschap. Denk de volgende keer als je een jonge moeder ziet: ‘Ik heb bewondering voor de keuzes die jij maakt en de stappen die jij voor jou en je kindje zet!'”
https://www.jmouders.nl/vooroordelen-ouders-enig-kind-herkennen/