Lise Steegmans Persoonlijke verhalen 10 mei 2023, 07:50

Leestijd: 5 minuten

Tessa (35): ‘Ik betrapte mijn tienerdochter met lachgas op het buurtplein’

Van flauwvallen en verlamming tot ongelukken in het verkeer, lachgas is lang niet zo onschuldig als het lijkt. Als een echte nieuwsjunk is Tessa (35) goed op de hoogte van de populariteit én de gevaren van het goedje. Toch schrok ze zich een hoedje toen ze haar elfjarige dochter op het buurtplein een ‘ballonnetje’ zag doen.

“Nooit kom ik ‘s ochtends op dat plein, behalve die ene keer.”

Ballonnetje op het buurtplein

“Mijn dochter Faye is een zelfstandige meid, zit in het laatste jaar van de basisschool en loopt iedere ochtend dezelfde route naar school. Sinds vorig jaar loop ik niet meer mee, want dat vond ze niet nodig. Nou, prima, ik vind het wel lekker, de ochtend rustig opstarten in een leeg huis.

Sinds een tijdje viel het me wel op dat Faye steeds iets eerder de deur uit liep. Ik heb er wel eens een opmerking over gemaakt, maar dan zei ze dat ze nog huiswerk moest doornemen met één van haar vriendinnetjes. Daarmee bedoelt ze Rhaida of Felien, twee klasgenootjes die ook hier in de wijk wonen en waarmee ze samen naar school loopt. Bovendien haalt Faye goede cijfers, dus dit klonk voor mij geloofwaardig.

Goed, Faye loopt dus alleen naar school en bijna altijd geniet ik dan nog even van mijn cappuccino in een stil huis, voordat ik achter mijn laptop kruip. Ik kom eigenlijk pas buiten wanneer ik tijdens mijn lunchpauze mijn vaste ommetje naar de buurtsuper maak. Maar deze keer liep alles anders…

Van de regen in de drup

In het weekend waren we gaan wandelen met de kids van mijn zus, die ook in Den Haag woont. Na het wandelen zijn we met z’n allen bij ons thuis frietjes gaan eten. Op maandagochtend belde mijn zus: de regenlaarsjes stonden nog bij mij in de gang en haar dochter had die dag een uitje naar het bos met het kinderdagverblijf. Of ik de laarsjes even wilde droppen bij de crèche, want die ligt in het midden van onze beide wijken.

Faye was al een tijdje de deur uit toen ik met de laarsjes in een boodschappentas op pad ging naar het kinderdagverblijf. Ik liep de straat uit, sloeg rechts, sloeg links en stak het Newtonplein over. Ik was diep verzonken in een podcast die ik luisterde toen ik op het bankje op het plein een paar meisjes zag zitten. Een gele ballon werd van het ene meisje doorgegeven naar het andere meisje en om beurten namen ze een teug. Hoe oud waren deze meisjes, tien, elf?!

Niet de eerste keer

Pas toen ik een paar seconden bleef staren, herkende ik de jas van Faye. Ik schrok me de pleuris! Mijn dochter, die hier om half negen ‘s ochtends een ballonnetje staat te doen?! Voordat ik er op afstormde, bleef ik even gluren. De nonchalance waarmee mijn elfjarige dochter aan de ballon zoog, daaruit was direct op te maken dat dit niet de eerste keer was dat ze dit deed.

Even flitste het door mijn hoofd om niets te zeggen, om stevig door te lopen en er pas thuis over te beginnen. Maar ik had mezelf niet in de hand, voor ik het wist stormde ik op het meidengroepje af. ‘Wat zijn jullie g*dverdomme aan het doen?’ hoorde ik mezelf op pisnijdige toon vragen. Zes meisjes, waaronder ook Rhaida en Felien, draaiden zich om en keken me met grote ogen aan.

Terwijl Rhaida, die sowieso wel goedgebekt is, gelijk begon met smoesjes, zag ik Faye’s gezicht roder en roder worden. Ze voelde zich echt betrapt. Ik heb de dames een flinke uitbrander gegeven, ben met ze mee naar school gelopen en heb ze tot het klaslokaal begeleid. Daar heb ik de juf verteld wat ik heb gezien. Nee, zegt de juf, de meiden zijn zelden goed op tijd in het klaslokaal. Hoe lang doet Faye dit al?

‘wanneer verslaafd lachgas’

Ik ben naar huis gegaan en daar begonnen mijn hersenen overuren te draaien. Hoe lang gaat Faye al zo vroeg de deur uit? Wie is ermee begonnen? Hoe komt ze überhaupt aan lachgas en aan zo’n luxe slagroomspuit? Ik ben haar kamer gaan doorzoeken en in een laatje van het bureau vond ik een doosje slagroompatronen. Half leeg.

Een doosje van 50 patronen kost 18 euro, dus hop, ik ging ook haar rekening checken. En toen zag ik het: in totaal was er voor bijna 240 euro aan patronen besteld! Urenlang heb ik op het internet gezocht naar antwoorden: is mijn dochter verslaafd aan lachgas? De pagina’s van Jellinek en DrugsInfo ken ik uit mijn hoofd, maar veel antwoorden vond ik niet.

Faye zelf zag er de ernst niet van in, bleek toen ze die dag thuis kwam. ‘Is toch gewoon lachen’, is wat ze zei. Ze gaf wel toe dat ze het samen met de andere meiden al een flink aantal weken deed. Felien kwam er mee, die had het haar zus met vriendinnen in de tuin zien doen. De eerste keer vond Faye hilarisch, ze hebben dubbelgelegen van het lachen. En sindsdien doen ze het bijna iedere ochtend met z’n zessen op het Newtonplein. Soms ook na school. Opeens zag ik mijn lieve, elfjarige meisje niet meer als een dochter die tot voor kort met poppen speelde, maar als een gewiekste puber met stiekeme uitgaven.

‘s Avonds heb ik Faye een paar nieuwsberichten over de gevolgen van lachgas laten lezen en ik heb de documentaire van De Lachgaskoning van NPO3 op YouTube opgezet. Haar rekening is geblokkeerd, ik loop weer mee naar school en ook de wijkagent, plus alle ouders van Faye’s vriendinnen, is op de hoogte.

Wat kan ik nog meer doen?”

Hoe kun je lachgas gebruik herkennen bij je kind?