Redactie Mentale gezondheid 19 jun 2018, 14:23

Leestijd: 3 minuten

Te soft opvoeden?

Er zijn heel veel verschillende stijlen van opvoeden. Een stijl moet bij jou passen maar ook bij je kind en is ook nog afhankelijk van de situatie. Het is altijd lastig als je na veel jaren alleen met een kind ineens bij een nieuwe liefde intrekt, die meekijkt hoe jij het doet, er een mening over heeft en het zelf wellicht anders zou hebben gedaan of nog zou willen doen. 
Een huishouden met z’n tweetje is altijd een beetje anders dan met meerdere. Het is voor mij op afstand niet zo te beoordelen of jij je kind te soft opvoedt. 

Ik wil wel reageren op een aantal dingen die je aangeeft, pik er uit wat op jou van toepassing is en waar je wat mee denkt te kunnen:

• Te lief kun je voor een kind naar mijn mening niet zijn. Wel is het belangrijk om een kind zijn zelfstandigheid goed te laten ontwikkelen. Dat betekent dat je hem niet te veel moet pamperen, niet te veel uit handen moet nemen maar verantwoordelijk moet maken voor dingen die bij zijn leeftijd passen. Een kind van 9 kan al behoorlijk veel zelf. Zelf ergens heen fietsen, meehelpen met taken in huis, zelf dingen pakken en klaarmaken, zelf opruimen enzovoort. Zorg dat je hem daar niet te veel in ontziet, want dat is niet in zijn belang.
• Ook moet een kind op deze leeftijd geleerd hebben (of anders al dan niet met hulp leren) om voor zichzelf op te komen, te onderhandelen met vriendjes en nee durven zeggen. Lukt dit hem niet (goed) dan kan dat ervoor zorgen dat hij kwetsbaar is voor plagen en pesten. Dat hoeft natuurlijk helemaal niets te maken te hebben met jouw opvoeding of benadering van hem. Informeer eens op school waar juf denkt dat het aan ligt en hoe hij ermee omgaat. 
• Met een kind dat houdt van knuffelen en wegkruipen bij mama als hij voor de tv zit, is helemaal niks mis en dat hoef je ook echt niet minder te doen. Heerlijk zo’n knuffelkind, geniet ervan zolang hij dat leuk vindt.
• Gaat hij verder goed met andere kinderen om? Speelt hij op school en buiten school met kinderen, heeft hij vriendjes? Het is belangrijk dat een kind naast zijn ouder(s) leeftijdsgenootjes heeft met wie hij optrekt. 

Ik vind het belangrijk dat je vasthoudt aan je eigen ideeën en gevoel rond opvoeden, dat heb je tenslotte waarschijnlijk altijd weloverwogen gedaan. Natuurlijk is het prima om met je vriend het gesprek aan te gaan en te kijken welke ideeën van hem je ter harte kunt nemen, maar word er niet onzeker van. Je vriend kan gerust wat ‘mannendingen’ met hem gaan doen, iets stoerdere dingen dan je zoon wellicht met jou doet. Maar met harde hand proberen een jongen klaar te maken voor de grote boze buitenwereld, daar ben ik zeker niet voor. 

Duidelijke afspraken, regels en grenzen stellen en hier consequent in zijn – en als nodig de consequenties laten ervaren van ongewenst gedrag – is wat je moet doen. Hardhandig of extra streng zijn is dan helemaal niet nodig.