Redactie Straffen en Belonen 19 jun 2018, 13:54

Leestijd: 2 minuten

Te laat komen puber

Pubers en opstaan is vaak een probleem. De grote valkuil voor ouders is dat het al heel snel meer hun probleem wordt, dan dat van de puber zelf. Die kan het niet schelen of hij al dan niet te laat komt. Gevolg: veel strijd en een nog dwarsere puber. Over één ding zullen ouders en pubers het wel eens zijn: het gezeur en gedoe rond dat opstaan irriteert alle partijen. Een goed uitgangspunt voor een gesprek! De volgende aanpak heeft regelmatig gewerkt bij ouders en pubers met dezelfde strijd:

• Benoem dat je genoeg hebt van de eeuwige strijd rond het opstaan en op tijd komen. Hij vast ook! 
• Geef aan dat je hebt besloten daar anders mee om te gaan. Je gaat er geen strijd meer van maken. Dat blijkt niet te werken en misschien is het ook wel tijd dat je hem wat meer eigen verantwoordelijkheid geeft. (Hier zijn pubers vaak gevoelig voor!) Zeg dat je de komende tijd eens wil zien of dat werkt! Zo niet dan wordt er opnieuw gepraat.
• Je zoon krijgt dus de kans te laten zien dat hij zonder jouw ‘gezeur en bemoeienissen’ zelf kan zorgen dat hij op tijd op school is en zijn lessen volgt. 
• De afspraak wordt: jij trekt je handen ervan af, hij staat zelf op en volgt gewoon zijn lessen. Lukt het hem een keer niet? Dan zijn de consequenties voor hem. Uiteraard schrijf je geen briefjes voor hem!!
• Bespreek hoe dat plan eruit gaat zien. Zijn er nog dingen waar jij bij kan helpen om het te laten slagen? Roep je hem 1x, help je hem herinneren zijn wekker te zetten? Laat hem zelf zeggen wat je wel en niet doet en hou je daar voor de afgesproken periode ook aan. Dus dan ook echt niet mee bemoeien!! 
• Onderhandel over een reële periode om hem de kans te geven het te laten slagen. Uiteraard kan het niet gelijk helemaal goed gaan. Neem zeg 2 weken, zijn er dan klachten van school over niet op tijd komen, dan blijkt hij de verantwoording helaas niet aan te kunnen en moeten jullie opnieuw rond de tafel. Want met of zonder jouw bemoeienis, hij gaat gewoon naar school op de tijd dat het moet. Uitzonderingen daargelaten.

Op deze manier geef je je zoon verantwoordelijkheid, kom je hem tegemoet en laat je hem meedenken – dingen die vaak beter werken dan hem steeds wijzen op zijn fouten en strijd maken. Aan de andere kant hou jij wel de regie rond de basisafspraak van op tijd naar school gaan. Kijk maar eens of het werkt!