Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 13 jan 2024, 09:02

Leestijd: 2 minuten

Susanna (46): ‘Ik heb steeds vaker spijt van mijn vechtscheiding’ 

Susanna dacht dat ze oud zou worden met haar man Max, maar helaas dacht hij daar anders over toen hij haar en hun kinderen verliet voor een andere vrouw. Ze pikte het niet en wilde wraak. “Ik wilde vechten tot hij alles kwijt was.”

“Twee jaar geleden schreef mijn man Max mij een brief. De brief lag naast me toen ik wakker werd. Ik verwachtte lieve woorden, want het was bijna ons vijftien jarig jubileum. Helaas waren het allesbehalve lieve woorden. Hij schreef dat hij de liefde bij iemand anders had gevonden en dat hij wilde scheiden. Ook wilde hij de voogdij over de kinderen (toen elf en negen) krijgen.

Woest

Ik was woest. Niet alleen dat hij een ander had en via een brief vertelde, dat hij wilde scheiden, maar ook dat hij direct over de kinderen begon. Wat hij wilde, interesseerde me helemaal niets. Het enige waarvoor ik wilde zorgen, was dat hij spijt zou krijgen van zijn voornemen te willen scheiden. Al zou het mij mijn laatste cent kosten, ik wilde vechten tot hij alles kwijt was.

Ruzie over alles

Ik schakelde een advocaat in en Max ook, en samen maakten we heel wat ruzie. Niet alleen over de zorg van onze kinderen, maar ook over het huis, het geld en over de auto. We maakten zelfs ruzie over wie het konijn zou krijgen. Ik kreeg voor de man waar ik zo veel van hield, in no time heel veel haat. Het was met geen pen te beschrijven. Ik was niet alleen boos, maar ook teleurgesteld en verdrietig.

Vechtscheiding van twee jaar

Inmiddels liggen we al bijna twee jaar in vechtscheiding en nog steeds zijn er veel dingen nog niet duidelijk. Ik ben nog nooit zo verdrietig geweest en ik heb nog nooit zo hard gehuild als de laatste twee jaar. Ik ben van de leuke vrouw die ik was, veranderd in een magere vrouw met een grauw gezicht. Deze vechtscheiding laat zijn sporen achter, iedereen in mijn omgeving ziet het aan me.

Steeds vaker spijt

Ik heb steeds vaker spijt van de vechtscheiding. Ik weet dat ik met advocaten en rechtszaken ben begonnen, maar ik heb gehandeld uit boosheid en verdriet. Hoe kon Max nu alles weggooien, mij inruilen voor een ander en dan ook nog meteen onze kinderen gaan opeisen? Ik kon er niet bij. Op dat moment was er voor mij geen andere optie. Ik vind het vooral erg voor de kinderen, want zij zijn hier de dupe van. Zo probeer ik ze er buiten te houden, maar ze zijn niet dom en hebben veel door. Ik hoop dat de laatste rechtszaak over de spullen en de kinderen een positieve uitkomst heeft en daarna wil ik rust. Heel veel rust.”

Daten als single ouder: zo pak je dat aan