Lisa van den Akker Persoonlijke verhalen 9 dec 2022, 13:05

Leestijd: 4 minuten

Gita: ‘We hebben spijt van de keuze voor de middelbare school van mijn zoon’

Zodra je kind in groep acht zit staat hij voor een behoorlijk belangrijke keuze, naar welke middelbare school ga ik? Natuurlijk probeer je deze, soms lastige, beslissing samen te maken. Maar pas achteraf weet je of je de juiste keuze hebt gemaakt. Zo ook bij Gita. Zij en haar zoon hebben spijt van de keuze voor zijn middelbare school. “Hij voelt zich niet thuis op deze school.”

“Mijn zoon is twaalf en zit sinds een paar maanden op de middelbare school. Hij doet mavo/havo en bij ons in de omgeving kon hij dan eigenlijk kiezen uit drie scholen. Samen bezochten we vorig schooljaar alle open dagen, maar een keuze maken bleef lastig.

Beste vriendinnen

Op zo’n open dag krijg je maar moeilijk een beeld van hoe het écht is op school. Alles lijkt leuk en mijn zoon vond het dan ook heel moeilijk om een keuze te maken. Wat hij wél wist, was dat hij graag met één van zijn beste vriendinnen naar dezelfde middelbare school wilde. Dat maakte de keuze echter niet makkelijker, want zijn twee beste vriendinnen gingen allebei naar een andere middelbare school.

Omdat de ene vriendin een ander niveau ging doen, namelijk havo/vwo, besloot hij om zich samen met zijn andere beste vriendin in te schrijven op dezelfde school. Zij zou ook mavo/havo gaan doen, dus gaven we bij het inschrijven aan dat hij graag bij haar in de klas wilde.

Niet bij elkaar in de klas

Wat we niet wisten, is dat zijn beste vriendin zonder het ons te vertellen juist had aangegeven niet bij hem in de klas te willen. Toen we de klassenindeling kregen en zagen dat hij niet bij zijn vriendin was ingedeeld, was dit voor hem dan ook een enorme teleurstelling.

Pas achteraf heb ik via via gehoord dat ze niet bij elkaar zaten doordat die vriendin had aangegeven niet bij hem in de klas te willen. Ik ben nog verhaal gaan halen bij die moeder, met wie ik tot dan toe een goede band had.

Zij gaf aan dat haar dochter bang was dat mijn zoon haar te veel zou claimen, wat ik misschien ergens wel begrijp. Maar wat ik echter niet begrijp is dat ze dit niet eerder heeft verteld. Dan had mijn zoon namelijk misschien toch voor de andere school gekozen waar zijn andere beste vriendin heen is gegaan.

Het beste ervan maken

Hoe dan ook, we hadden hem ingeschreven en we konden er niets meer aan veranderen. Hij zou er gewoon het beste van moeten maken, maar dat viel niet mee. De eerste twee weken fietste hij nog samen met zijn oude vriendin naar school, maar ook dat stopte al snel. Daarna stond hij er eigenlijk alleen voor. Letterlijk, want in de klas waren al allemaal kliekjes gevormd.

Ook is er van alles gaande in de klas. Pesterijen, schelden, een groepsapp met veel rottigheid (waar hij is uitgestapt) en ga zo maar door. De school heeft al aangegeven dat hij niet naar een andere klas kan, daar zijn ze helder in. En de mentor zegt dat dit vaak de eerste fase zo gaat, omdat de rangorde in de klas bepaald moet worden. Wie zit waar op de apenrots zeg maar.

Nog even aankijken

Toch lijkt het er nu, een paar maanden verder, niet beter op te worden. En hij voelt zich niet thuis op deze school. Ook heeft hij nog geen echte vrienden gemaakt.

Er is wel wat aansluiting met een paar kinderen, maar van vriendschap of afspreken na schooltijd is nog geen sprake. Gelukkig gaat hij buiten school nog veel om met zijn vriendin van de basisschool die naar die andere middelbare school is gegaan. Dat maakt alleen wel dat ik nog meer spijt heb van de keuze voor deze middelbare school. Het gevoel van: wat als hij toch voor die andere school had gekozen? Blijft aan me knagen.

We hebben nu samen besloten het nog een paar maanden aan te kijken, mocht hij zich zo blijven voelen, dan gaan we kijken of hij misschien toch nog kan overstappen.”

Greet (34) heeft geen contact met haar moeder: ‘Het doet pijn als ik kleinkinderen met hun oma zie lopen’