Seksueel getinte spelletjes
Ik kan me voorstellen dat je schrikt als je binnenkomt en je dochtertje zo aantreft met jullie buurjongetje. Het is dan lastig om heel rustig na te denken en te handelen. Logisch natuurlijk. Alleen is het nadeel van dit grootse reageren en heel duidelijk schrikken, dat je dochter en het buurjongetje dat waarschijnlijk ook opgepakt hebben.
Op zich zijn spelletjes als doktertje spelen of een beetje experimenteren met bloot en aan elkaar zitten helemaal niets om je zorgen om te maken. Dat hoort bij de seksuele ontwikkeling van kinderen; en samen op onderzoek uitgaan en een beetje experimenteren is nou eenmaal leuker dan alleen. Ook voor een kind van 8 jaar is dat op zich geen vreemd gedrag.
Net als andere dingen in de opvoeding moeten wij als ouders onze kinderen helpen de afspraken en regels te leren rondom seksualiteit en de omgang met elkaar. En net als andere dingen moeten we die afspraken ook regelmatig herhalen.
Daarbij is het belangrijk dat je het positief insteekt. Je wil tenslotte niet dat je dochtertje – en het buurjongetje – het gevoel krijgt dat seksualiteit iets verkeerds, stiekems of vies is. Bovendien wil je graag meer zicht krijgen op wat er gebeurt en horen wat er speelt op zo’n moment. Dat hoor je vast niet als je heel boos op ze wordt of het heel groot (of negatief) maakt.
Wat kun je doen?
- Leg je dochtertje (nogmaals) uit dat je niet boos bent. Niet op haar en niet op het buurjongetje. Zo haal je de negatieve lading er weer af. Je kunt haar nog eens rustig vragen hoe het die keer gegaan is. Als je dit positief en kalm aanpakt kun je er wellicht achter komen of er iets onder druk is gebeurd en hoe het nou eigenlijk gegaan is. Wellicht haalt dat wat van jouw boze/nare gevoel weg. Realiseer je wel dat het háár kant van het verhaal is en dat ze het nu wellicht niet eerlijk meer durft te vertellen.
Hoe meer je haar het gevoel geeft dat het niet erg is en dat je graag wil weten hoe het ging om met haar goede afspraken te maken voor een volgende keer, hoe groter de kans dat ze durft te praten. Hopelijk doet de buurvrouw dit ook met haar zoontje. - Bespreek – liefst in haar eigen woorden – dat het soms fijn voelt om billen of vagina aan te raken en dat dat oké is, maar dat ‘we er wel een paar afspraken over gaan maken’. Samen dingen ontdekken mag en dat doen we alleen met kinderen van ongeveer ons eigen leeftijd. Dat is een afspraak.
De seksuele ontwikkeling moet natuurlijk wel respectvol en prettig verlopen. Daarom spreken we verder af:
- Je doet alleen maar dingen die de ander ook wil. Niemand mag elkaar dwingen iets te doen.
- Wat je zelf niet fijn vindt, doe of vraag je ook niet van anderen.
- We doen elkaar nooit pijn
- We stoppen geen voorwerpen in elkaars lichaamsopeningen (zoals vagina of anus): dat is gevaarlijk en kan misgaan.
- Je kunt ook corrigeren op datgene wat je niet wil, net als je in andere gevallen zou doen: ‘Ik wil niet dat je aan elkaars vagina of piemel zit.’ Leg uit waarom je dat niet wil. Kijk ook wat er wel mag, want kennelijk is ze in een fase dat ze ermee bezig is. Misschien vind je het wel goed dat ze wat experimenteert wanneer ze in haar eigen bed ligt of alleen op haar kamer is.
- Het lijkt me een goed moment om zo nu en dan boekjes met haar te lezen over dit thema. Zo kun je de afspraken nog een paar keer luchtig de revue laten passeren. Ik ben zelf fan van de boeken van Sanderijn van der Doef. Bijvoorbeeld het prentenboek ‘Ik vind jou lief’.
- Ik zou het buurjongetje niet weren. Dat is een verkeerd signaal, tenzij je natuurlijk redenen hebt om aan te nemen dat er meer speelt. Als het verder altijd gewoon goed is gegaan en je dochter leuk met hem speelt, is er vooralsnog geen reden dit te voorkomen of te gaan verbieden. Wel kun je ervoor zorgen dat ze de komende tijd niet (te lang) alleen zijn zonder toezicht, zo kun je weer vertrouwen krijgen. Ook kun je de volgende keer met hen beiden de afspraak vooraf herhalen.
Praat er ook nog eens over met de ouders van het buurjongetje en kijk of jullie samen één lijn kunnen trekken. Als zij hem de afspraken ook goed meegeven en het verhaal helder proberen te krijgen, dan is dat natuurlijk heel fijn. Bovendien lijkt het me prettig als het niet tussen jullie in blijft/gaat staan.