Mirthe Diemel Persoonlijke verhalen 6 mrt 2023, 08:43

Leestijd: 3 minuten

Lars: ‘Mijn opdringerige schoonzus wil steeds dat haar kind bij ons logeert, hoe wijs ik dat vriendelijk af?’

Regelmatig krijgen we vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week: Lars (44), die er klaar mee is dat zijn opdringerige schoonzus steeds logeerpartijtjes voorstelt.

“Je hoort weleens verhalen over vervelende toestanden met schoonfamilies, maar ik wil vooropstellen dat dit hier niet het geval is. Ik ben al jaren met mijn vrouw getrouwd – we vieren in april zelfs ons tienjarig huwelijk – en kan prima overweg met mijn schoonfamilie. Mijn vrouw is ook heel close met ze, vooral met haar zus Hester. Als kind waren ze al twee handen op één buik en nog steeds hebben ze goed contact met elkaar. Ook de kinderen kunnen goed met elkaar overweg. Wij hebben een zoon en dochter, Hester heeft een zoontje in dezelfde leeftijd, dus we spreken geregeld af om samen te gaan wandelen/fietsen/een pretpark te bezoeken/noem het maar op. Nogmaals: hartstikke leuk allemaal, maar ook prima als ieder ’s avonds weer huiswaarts keert.

Elke maand een logeervraag

Hester is echter nogal van het gezellige samenzijn, en vraagt geregeld of haar zoontje niet een keer bij ons kan komen logeren. Is ook al een paar keer gebeurd, en ik moet je zeggen: ik vind dat best pittig. Ik heb een drukke baan, sport ernaast en wil in het weekend gewoon een beetje bijkomen. Voor zover dat natuurlijk lukt met twee kinderen, maar dat is anders dan wanneer je gasten over de vloer krijgt. Bovendien vind ik het juist fijn om tijd met mijn eigen gezin door te brengen. Natuurlijk wil ik mijn kinderen niet onthouden van logees – er komt ook weleens een klasgenootje slapen. Maar dat is dan maar één keer per jaar of zo. Hester stelt zo ongeveer iedere maand de vraag of haar zoon kan komen logeren. Ik vind het behóórlijk opdringerig, eigenlijk.

Gesloopt

Natuurlijk werkt het twee kanten op: onze kinderen zijn ook al twee keer daar geweest en eerlijk, het was best relaxed om weer een weekend met z’n tweeën te zijn. Het weegt echter niet op tegen de weerstand die ik steeds vaker begin te voelen als Hester weer eens over een logeerpartij begint. Komt ook omdat ik haar zoon best pittig vind: een lief kereltje, maar druk en ontzettend aanwezig. Na zo’n weekend ben ik dan echt gesloopt, en dan moet de werkweek nog beginnen.

Dilemma: te veel logeerpartijen

De laatste keer heb ik de logeerpartij vriendelijk afgewimpeld met een of andere werksmoes, maar nu krijg ik wederom de vraag of er volgende maand gelogeerd mag worden. En ik heb daar gewoon helemaal geen zin in. Waarom is een gezamenlijke weekendactiviteit niet genoeg? Afgelopen week heb ik voor het eerst voorzichtig tegen mijn vrouw gezegd dat ik het eigenlijk niet zie zitten. Ze begreep het wel, maar wuifde het ook weg. Gezellig toch, dat de kinderen zo samen met elkaar opgroeien? En het viel toch wel mee met het drukke karakter van ons neefje? Misschien dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest, maar mijn vrouw heeft natuurlijk ook zo’n hechte band met haar zus dat ze het niet wil horen.

Hoe duidelijk maken?

Welnu, dat is dus mijn dilemma. Een keer logeren, prima, maar niet zo vaak. En vooral niet zo snel, want in volgende maand heb ik gewoon géén trek. Alleen: hoe maak ik dat duidelijk richting mijn vrouw, en vooral mijn schoonzus, zonder familiegedoe te ontketenen?”