Sanne Verweij Persoonlijke verhalen 8 aug 2023, 11:03

Leestijd: 3 minuten

Miranda (54): ‘Het was een echt horrorschoolreisje’

Als de kids op schoolreisje gaan, zijn er elk jaar weer ouders nodig om te helpen om ze in het gareel te houden. Miranda ging mee met zo’n schoolreisje en had daar achteraf spijt van.

“Een vriendin haalde me over om mee te gaan. We zouden elkaar halverwege tegenkomen en samen met onze groepjes door het park lopen.” Alleen liep dat iets anders…

Feest in de dierentuin

“De school bestond 50 jaar en dat was reden voor een feestje. Elke groep ging met de bus op weg naar Ouwehands Dierenpark,” vertelt Miranda. “Mijn dochter zat bij mij in het groepje samen met vier andere kinderen. Later zou ik die vriendin tegenkomen en zouden we er met z’n allen een gezellige dag van maken. Uiteindelijk ben ik haar alleen aan het begin van de dag tegengekomen met de afspraak elkaar later weer te zien. We waren daarna beide zo druk met onze groepjes dat het daar niet meer van kwam.

Kind kwijt

We stonden nog geen vijf minuten in het park of Brecht rende ervandoor. Ze wilde bij alle dieren gaan kijken en was super enthousiast. Hartstikke leuk, maar het hele idee van het groepje was natuurlijk wel dat we bij elkaar bleven. Voor ik het wist, kon ik als een soort sportinstructeur achter haar aan gaan, met de anderen kinderen op sleeptouw, om maar te proberen haar bij te houden.

We waren net bij de beren wezen kijken toen Lotte aan mijn mouw trok. ‘Mijn camera is weg’, zei ze. Ik had al meerdere keren gezegd dat ze haar camera niet moest vergeten en bij zich moest houden, maar dit was dus toch niet gelukt. Lotte was helemaal in paniek en gehaast begonnen we te zoeken naar het ding. Een paar minuten en een hele chaos later hadden we ‘m gelukkig wel gevonden.

Bang voor de haaien

Bijna aan het einde van de dag wilden we nog het aquarium ingaan om naar de vissen te kijken, alleen wilde een van de kinderen niet mee. Mijn eigen dochter durfde het verblijf niet in, omdat ze bang was voor de haaien. Terwijl zij hard moest huilen en volhield dat ze echt niet wilde, renden de rest van de kinderen al naar binnen en was ik ze dus weer kwijt.

Ik kon zowel mijn eigen kind als haar klasgenootjes niet alleen laten en toch moest ik kiezen. Uiteindelijk heb ik snel een begeleider aangeschoten om bij mijn dochter te blijven en ben ik achter de anderen het aquarium ingeschoten.

Boze ouders na het schoolreisje

Toen we naar de bus liepen, wilden de kinderen nog het winkeltje in. Omdat ik het souvenirwinkeltje eerder als een soort spookhuis zag waar we niet meer uit zouden komen, heb ik gezegd dat ze niks mochten kopen. Eén kind had namelijk geen geld mee en daarom mocht van mij niemand wat kopen. Daar waren sommige ouders achteraf niet zo blij mee.

Het schoolreisje was dan wel een hele chaos en verliep anders dan verwacht, ik kwam wel tot een conclusie: voorlopig ga ik niet meer mee op schoolreisje, maar houd ik het bij leesmoeder zijn.”

De namen van de kinderen in dit artikel zijn gefingeerd. 

Ouders weigeren massaal de vrijwillige bijdrage te betalen voor schoolreisjes