Redactie Mentale gezondheid 19 jun 2018, 13:10

Leestijd: 2 minuten

Scheidingsangst

Veel kinderen hebben periodes dat ze heel erg aan één van de ouders hangen. Bij mij komen dan gelijk een aantal vragen op:

1. Is er in de periode voorafgaand hieraan iets bijzonders gebeurd wat haar gedrag versterkt kan hebben? (iets naars, spannends, moeilijks). Als dit zo is kan dit voor een tijdelijke aanhankelijkheid zorgen. 
2. Is ze altijd zo aanhankelijk en eenkennig geweest of is dit ineens begonnen? Is het misschien meer verlegenheid dan scheidingsangst? Hoe gaat ze om met nieuwe dingen, is dat spannend voor haar?
3. Hoe gaat het met naar school gaan en daar zijn? Heeft ze daar ook moeite met alleen op dingen af gaan, hoe legt ze contact met andere kinderen en bijvoorbeeld vreemde meesters of juffen? Zo kun je zien of het wellicht meer in verlegenheid zit dan los van jou komen. 
4. Hoe ga jij (en je eventuele partner) er mee om? Hoe reageer je op haar gedrag? Kan het zijn dat jullie door je reactie het gedrag onbewust in stand houden. Is er voor haar bijvoorbeeld winst te behalen met haar gedrag? Wanneer je er te voorzichtig mee om gaat (en bijvoorbeeld doet alsof het ook heel eng en spannend is) of juist boos wordt kan het gedrag in stand gehouden worden. Vaak werkt het het beste om je kind wel serieus te nemen maar het niet groter te maken dan het is. Zorg ervoor dat de succesjes (als het wel goed ging) benoemd en geprezen worden. Help haar herinneren aan eerdere momenten dat het haar lukte en probeer samen te bedenken wat ze deed zodat het haar lukte.
5. Kijk eens wat langer en beter naar die momenten waarop het wél lukt. Wanneer gaat ze wel zonder moeite zonder jou op pad? Door te kijken bij wie, op welke momenten en wanneer het haar wel lukt (en ook te kijken hoe jij op dat moment reageerde) kun je vaak veel informatie halen om te gebruiken op de moeilijke momenten. Hiervoor zou je een tijdje kunnen noteren wanneer het gebeurt, wat er aan vooraf ging, hoe het op het moment zelf verliep (van beide kanten) en hoe het afliep. Probeer de werkbare dingen er uit te halen en te gebruiken in het vervolg.

Ik zou beginnen met te oefenen in voor haar veilige, andere plekken dan thuis. Niet zomaar naar een feestje sturen, de kans is er dan dat die stap te groot is en dat het haar gevoel alleen maar versterkt. Aan de andere kant kan het positief en enthousiast benaderen van een situatie en je vertrouwen in haar uitspreken ook helpen. Probeer maar eens! 

Ik zou eerst eens goed in kaart te brengen hoe het nu gaat en wanneer het wel en niet lukt en aan de hand daarvan kijken hoe je er mee verder komt.