Laurien Bleeker Ouders 19 sep 2021, 11:22

Leestijd: 2 minuten

Stel jezelf deze vragen om rustig te reageren als je zelf overprikkeld bent

Je hoort jezelf roepen naar je kind, je verheft je stem, je klinkt boos, je roept dat je hier allemaal geen zin in hebt… Herkenbaar als je al moe bent en geïrriteerd (door iets op je werk, door iets anders of vanwege je kids).

En achteraf heb je spijt van je gedrag en voel je je schuldig over de manier waarop je gereageerd hebt en misschien ook wel over wat je gezegd hebt tegen je kind.

Overprikkeld

Door jezelf de volgende dingen af te vragen, zal je een volgende keer rustiger reageren.

Mijn kind stelt zich aan

Als je het gevoel hebt dat je kind zich aanstelt, vraag jezelf dan af of dit echt zo is of dat jij een onvervulde behoefte hebt gemist bij je kind. Misschien is hij of zij gewoon heel erg moe van school en de playdate en de vragen die je stelt en is dat te veel voor hem? Of heeft je kind honger of weinig aandacht van je gehad vandaag?

Door even een momentje te nemen om jezelf dit af te vragen en je even in te leven in je kind, zal je merken dat je snel rustiger wordt en anders over de situatie nadenkt en daardoor op een andere manier zal handelen.

Is je kind hoogsensitief? Zo voorkom je dat hij overprikkeld raakt door school

Mijn kind krijst de boel bij elkaar

Sommige kinderen voelen zo veel, maar weten die gevoelens nog niet te herkennen en laat staan dat ze weten hoe ze ermee om moeten gaan. En als je zo veel tegelijk voelt en dan wil iemand anders (jij dus) ook nog eens van alles van je (tandenpoetsen, pyjama aan, naar het toilet), dan kan het zijn dat die gevoelens eruit moeten en dan ontstaat een huilbui. Of driftbui, dat kan ook.

Stel jezelf dan ook de vraag of die emotie er mag zijn bij je kind. Want hij huilt echt niet zomaar en wordt echt niet zomaar heel erg boos. Het zijn gevoelens waar hij iets mee moet, dus ja: die emoties mogen er zijn. Neem je kind in je armen, huil desnoods even mee en laat de gevoelens er gewoon zijn. Dat lucht voor iedereen op!

Mijn kind is zo vervelend

Ten eerste: zeg nooit ‘is’, want je kind is niet vervelend, je kind doet vervelend. Het is het gedrag van je kind wat je vervelend vindt en niet je kind zelf. Ten tweede: doet je kind vervelend of ben jij overprikkeld? Ben je moe, heb je het druk (gehad) op je werk, moet je nog koken en opruimen en is het eigenlijk te veel voor je (wat heel logisch is)? Dan reageer je waarschijnlijk geïrriteerder dan je wilt.

Vind je dat je kind echt heel vervelend is, stel jezelf dan dus de vraag of dat echt zo is of dat je zelf geen prikkels meer kan verwerken op het moment. Neem een momentje om even rustig te ademen en los het dan ontspannen op.

Is jouw kind overprikkeld? Zo herken je het