Redactie Persoonlijke verhalen 23 apr 2021, 09:47

Leestijd: 5 minuten

Romy: ‘Ik was 22 toen ik stiefmoeder werd van een kleuter én een puber’

Columnist Romy (25) is naast fulltime starter ook parttime stiefmoeder van een – inmiddels 8 jarig – jongetje en een puberend meisje. Hoeveel ze ook van haar bonuskindjes houdt, struggelt ze af en toe wel met het feit dat het niet haar kinderen zijn. Ze deelt haar ervaringen en gevoelens.

Column: En toen werd ik stiefmoeder

Mijn beste vriendin en ik zijn al jaren heel close. Zo close, dat ik al een hele lange tijd deel uitmaak van haar familie. Er is geen enkele verjaardag, vakantie, feestdag of andere familiebijeenkomst die ik mis. Zelfs als Sasha in het buitenland is ben ik van de partij. Ook toen zij een half jaar in Amerika studeerde ging ik naar het verjaardagsfeestje van haar neefje. Het was een schitterende lentedag, dus we zaten met z’n allen in het zonnetje. Hoewel ik iedereen al jaren kende, kwam er een man het grasveld opgelopen die ik nooit eerder had gezien. Een aantrekkelijke man welteverstaan. Zijn huid schitterde in de zon, zijn ogen straalden en zijn lach had iets magisch. In eerste instantie dacht ik dat hij de nieuwe aanwinst van een van de moeders van de kindjes was. Maar toen hij een stoel uit een van de tuinen die aan het grasveldje grensde pakte had ik al snel dat hij de buurman moest zijn over wie mijn “tante” zo enthousiast was.

Ik had me eerder laten vertellen dat Daan – de nieuwe buurman – inmiddels een half jaar gescheiden was. Na een tijdje bij zijn broer te hebben gewoond had hij eindelijk een woning voor zichzelf gevonden. Tenminste… Voor hem én zijn twee kindjes. Mijn tante en oom waren dolgelukkig met hun nieuwe buurtjes. De kids konden goed met elkaar overweg en Daan was naar hun zeggen heel behulpzaam. Mijn tante vond het zonde dat zo’n leuke gast nog steeds single was, terwijl zijn ex-vrouw opnieuw in het huwelijksbootje was gestapt. Maar haar goedbedoelde Cupido-pogingen sloeg hij beleefd af. Hij was simpelweg nog niet toe aan een nieuwe relatie, en dat was zichtbaar toen hij het feestje binnen kwam lopen. Zijn “ik kan de hele wereld aan” houding verklapte dat hij allang over zijn relatiebreuk heen was.

Een echte man

Zoals gewoonlijk hield ik me gedurende het feestje bezig met de kids. We speelden, knuffelden en zongen liedjes samen. Toen we verstoppertje speelden wilde Olivier – Daan’s zoontje van 5 – graag dat zijn vader ook meedeed. De grote mensen moesten de kinderen zoeken. We hadden nog geen woord met elkaar gewisseld, maar opeens waren Daan en ik partners in crime. ‘Wat ben je goed met kinderen’, merkte hij op. ‘Ik ben gewoon dol op ze’, gaf ik toe. ‘Nou, mijn jongetje is zo te zien ook dol op jou. Normaal gesproken is hij heel verlegen.’ Deze onschuldige zinnetjes maakten dat we urenlang met elkaar in gesprek raakten. En niet zomaar, nooit eerder had ik zulke diepgaande onderwerpen met een man besproken. Maar goed, de mannen die ik gewend was waren in feite ook nog maar jongetjes in vergelijking met Daan.

Na de barbecue ging iedereen naar huis. We legden de kids op bed en ruimden alles op terwijl de zon onderging. Daan stelde voor om nog een biertje te drinken bij hem in de tuin. Mijn oom en tante waren erg moe, maar ik had wel zin in een afzakkertje. Ik besloot nog eventjes bij Daan te blijven hangen voor ik naar huis zou fietsen. Toen hij zijn tuin inliep hield hij twee biertjes in zijn ene hand en een gitaar in de ander. Hij speelde op zijn gitaar, en ik zong. Wederom vormden we het perfecte duo. De avond vloog voorbij en het liefst zou ik willen blijven. Maar hoe vertrouwd dit ook voelde, was het toch een vreemde gedachte. Normaliter had ik het op ‘een prille vriendschap’ gegooid. Ik ging er echter niet vanuit dat een man van 39 zat te wachten op een vriendschap met een meisje van 22. Dus ik bedankte hem voor de gezelligheid en stapte op mijn fiets.

Stiefmoeder schrijft: 4 dingen die ik wil dat mijn partner begrijpt over stiefouderschap

Vriendschap

De weken erop kwam ik Daan vaak tegen als ik bij mijn oom en tante over de vloer kwam. Ik leerde ook Jolie – zijn dochter van 12 – kennen, met wie ik een hele goede band kreeg. Haar puberperikelen kon zij heel goed met mij bespreken en ik vond het hartstikke fijn om haar met sommige struggles te helpen. Voor mij was het niet erg lang geleden dat ik zelf tegen dit soort puber issues aanliep, dus ik had ook het idee dat ik haar écht begreep. Ik ging dan ook mee naar speeltuinen, ballenbakken en dagjes strand, zodat Jolie ook iemand had om mee te kletsen. Die zomer spendeerde ik veel tijd met Jolie, Olivier en Daan. Toen ik Olivier na een dagje Efteling in bed legde vroeg hij: ‘Ben jij nu mijn stiefmoeder?’ Ik schrok. Echter niet van de vraag, maar van het feit dat ik mij heel erg vereerd voelde.

De vriendschap tussen mij en Daan was al een hele lange tijd een feit. Vanaf onze eerste avond samen bij hem in de tuin tot dit burgerlijke dagje uit waren we veel over elkaar te weten gekomen. Daan was veel meer dan een mooie verschijning, hij was een hele zorgzame, lieve man. Die mijn hart had gestolen. Ik kon er niet meer omheen, zeker niet nu Olivier mij zo’n vraag stelde. Ook zijn kinderen waren toe aan duidelijkheid, ik kwam immers al maanden over de vloer. En we vormden eigenlijk al een perfect gezinnetje. Ik drukte een kus op Oliviers voorhoofd en liep naar de woonkamer waar Daan twee glazen wijn had klaarstaan. ‘Daan, ik moet je iets vertellen’, zei ik terwijl  ik een flinke slok nam.

Kristen: ‘Wat ik wil zeggen tegen de moeder van mijn stiefdochter’

Nieuwe stap

De gevoelens bleken wederzijds, en we besloten onze vriendschap naar een hoger niveau te tillen. Die avond spendeerden we onze eerste nacht samen in bed. De volgende ochtend bij het ontbijt vertelden we Jolie en Olivier over onze nieuwe levensstap. We waren enorm nerveus, maar gelukkig was dit onterecht. De kids waren – net als wij – door het dolle. We wisten allebei dat het leeftijdsverschil wel een grote rol zou spelen in onze relatie. En tja, ik kreeg er natuurlijk twee hele mooie, lieve cadeautjes bij. Ineens was ik parttime moeder van een kleuter van 5 en een puber van 12. Maar net zoals onze vriendschap zich als vanzelf vormde, ging dit proces me ook heel natuurlijk af. Tenminste, tot op zekere hoogte dan.

To be continued…