Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 11:03

Leestijd: 6 minuten

Robine Salomons (23) hield haar autisme jarenlang verborgen: ‘Het was een taboe’ 

Als kind met autisme voelde Robine Salomons zich vaak ‘anders’. Nu, als volwassen vrouw, inspireert ze haar honderdduizenden volgers op TikTok en leert ze mensen het échte verhaal over autisme kennen: “Niet alle autisten houden van treinen.”

Robine kreeg op haar vierde de diagnose autisme. “Vanaf dat ik twee jaar was, waren er al kenmerken. Het viel vooral mijn opa op. Ik praatte niet echt met mensen en hield mijn handjes anders. Als ik praatte, dan praatte ik mensen na; ik was net een papegaai. Mijn opa had mijn moeder opgebeld en gezegd: ‘Ik denk dat ze anders is. Ze doet anders dan alle andere kinderen.’ Mijn moeder was in eerste instantie beledigd.”

Diagnose autisme

Pas toen Robine naar de basisschool ging, werd het duidelijk dat ze écht anders was. “Op een gegeven moment ging ik naar de reguliere basisschool. Ook daar zagen ze al snel dat ik anders was. Ze vertelden mijn ouders dat ze het moesten laten checken. Er zijn toen diverse testen gedaan. Ik kreeg een voorlopige diagnose: PDD-NOS, nu bekend als autismespectrumstoornis. Ik ging van school af en vanaf dat moment naar een medisch kinderdagverblijf. Daar kreeg ik de definitieve diagnose.”

Brief uitgedeeld

Toen Robine van school ging, besloot haar moeder een brief te maken voor de vriendjes en vriendinnetjes van Robine. In de brief werd uitgelegd waarom Robine van school ging. “Vanaf dat moment was het doodstil. Er waren misschien maar twee of drie kinderen met wie ik af en toe nog contact had. Een meisje had zelfs rondgebazuind dat ik ‘een beetje dom’ was. Dat was natuurlijk erg jammer.”

Autisme jarenlang verborgen houden

Robine koos ervoor om haar autisme jarenlang verborgen te houden. “Mijn moeder zei dat ik, toen ik naar de middelbare school zou gaan beter niet kon zeggen dat ik autisme had. Mensen zouden je dan altijd anders behandelen. Misschien zou ik dan gepest worden. Het was natuurlijk ook een andere tijd; autisme was toen echt nog een beetje een taboe. Ik voelde me altijd toch anders dan anders, niet door het advies van mijn moeder hoor, maar je voelt het gewoon. En dat kwam vooral door de klas waarin ik zat.”

Anders dan anders

De diagnose autisme heeft Robine op de basisschool niet beïnvloed, maar later voelde ze wel dat ze anders was. “Op de basisschool heeft het me niet beïnvloed. Ik deed altijd leuk mee en er waren geen problemen. Op de middelbare school merkte ik pas echt dat ik anders was. Ik merkte dat er van mij werd verwacht dat ik sociaal was en veel moest praten. Ik wilde dat niet en was vooral stil. Ook was ik bang dat iets verkeerd opgevat zou worden en dat dat mij kwalijk zou worden genomen. Soms probeerde ik het wel, maar dan werd ik vaak genegeerd of werd er door mij heen gesproken. Ik dacht vaak: ‘Zoek het uit, jullie reageren toch niet op mij.’”

Diverse vooroordelen als vrouw met autisme

Als vrouw met autisme zijn er diverse vooroordelen waar Robine tegenaan loopt. “Toevallig kreeg ik laatst een reactie van een man, toen ik op mijn TikTok-account dingen omschreef die bij mijn autisme horen. De man zei: ‘Dat is niet iemand met autisme, dat is gewoon een vrouw. Je bent gewoon onzeker.’ Ik vond dat zo bizar. Bij een man was dat sowieso anders geweest. Die hadden ze veel eerder geloofd. Er is zo’n stereotype autist gecreëerd: de witte hetero man, met een beetje nerdy uiterlijk, superslim, fotografisch geheugen en sociaal ongemakkelijk. Als je niet in dat hokje past, geloven maar weinig mensen dat jij ook autisme kan hebben.”

Praten over autisme op TikTok

Robine heeft 500.000 volgers op TikTok en deelt daar vaak over autisme. Ze krijgt veel positieve reacties, maar soms ook negatieve. “Ik krijg veel positieve reacties van mensen die ook autisme hebben. Zij zijn blij dat ik er iets over deel. Toch zijn er ook mensen met autisme die helemaal niet blij zijn, omdat ze niet van labels houden. Sommige mensen zien hun autisme ook echt als iets slechts en verwijten mij dan dat ik er open over ben. Dat snappen ze dan niet. Ik krijg nu ook veel positieve reacties van mensen zonder autisme. Vooral nu ze mijn boek ‘Niet alle autisten houden van treinen’ hebben gelezen. Na het boek snappen ze het vaker, en dat is een van de redenen waarom ik dit boek heb geschreven.”

‘Niet alle autisten houden van treinen’

De titel van het boek van Robine is ‘Niet alle autisten houden van treinen’. Dit is ook direct een belangrijke boodschap. “Deze titel geeft eigenlijk direct alle stereotypen weer. In het hele boek bewijs ik ook dat niet alle autisten van treinen houden. Heel veel autisten worden afgebeeld met treinen. Die treinen worden vaak gelinkt aan autisme. Of je nou een film kijkt of een aflevering van Het Klokhuis over autisme, telkens komt weer die jongen met een trein terug. Ik wil met het boek duidelijk maken dat dat dus helemaal niet zo hoeft te zijn.”

Mooie dingen en uitdagingen

Natuurlijk brengt het hebben van autisme niet alleen mooie dingen, maar ook uitdagingen met zich mee. Zo ook voor Robine. “Laat ik beginnen met iets algemeens. In het algemeen vind ik mensen met autisme, of ze nu jong of oud zijn, vaak te goed voor deze wereld. Ze zijn loyaal, ook naar mensen die het niet verdienen. Het zijn mooie mensen die houden van duidelijkheid. Ikzelf vind duidelijkheid ook heel belangrijk. Ik merk zelf ook dat ik emoties veel intenser ervaar. Dit kan iets positiefs zijn, maar ook direct een grote uitdaging. Als iemand zich verdrietig of niet lekker in zijn vel voelt, dan voel ik dat mee. Ik neem het zelfs over. Dit kan best moeilijk zijn voor mij, want in zo’n geval ervaar ik het vaak net zo erg als een ander.”

Tip voor ouders met een kind met autisme

Robine heeft ook nog een tip voor ouders die net te horen hebben gekregen dat hun kind autisme heeft. “Het komt allemaal goed. Probeer altijd naar je kind te luisteren en erover te praten als je kind dat wil. Toch hoef je niet alles goed te praten, zeker niet als je kind iets doet wat niet kan. Sommige ouders met een kind met autisme praten bijvoorbeeld alles goed, want: ‘Mijn kind heeft autisme’. Dat hoeft niet. Je hoeft niet altijd de ‘autismekaart’ te trekken. Natuurlijk moet je rekening houden met je kind, maar gebruik het niet als een excuus. Wat ook belangrijk is: Laat je kind lekker zichzelf zijn. Ook kan het voor sommige kinderen fijn zijn om een ander kind in de buurt te hebben met autisme. Dat geeft een vertrouwd gevoel; ze voelen zich op zo’n moment meer begrepen en zelfverzekerder.”

Altijd geaccepteerd door ouders

De ouders van Robine stonden altijd achter haar. “En daar ben ik maar wat blij mee. Natuurlijk hebben we weleens dingen gehad waar we het niet over eens waren, nu nog steeds. Maar toch staan ze altijd achter mij. Ik voel(de) me gezien en altijd geaccepteerd.”

Wil je graag het boek lezen dat Robine heeft geschreven? ‘Niet alle autisten houden van treinen‘ is hier te koop.

Lourén is voor haar zoon met autisme naar het buitenland verhuisd: ‘Hier krijgt hij veel betere begeleiding’.

Loyaal en eerlijk: hier blinken kinderen met autisme in uit