Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 17 feb 2025, 11:04

Leestijd: 3 minuten

Rebecca (39): ‘Nu ik kinderen heb, mis ik mijn ouders nog meer’

Een ouder verliezen is altijd zwaar, welke leeftijd je ook hebt. Dit geldt ook voor Rebecca. Nu ze kinderen heeft, mist ze haar ouders nog meer. “Het gemis voelt als een leegte die nooit helemaal gevuld kan worden.”

“Het is raar hoe het gemis je kan achtervolgen, vooral als je denkt dat je het een plek hebt gegeven. Toen ik 18 was, overleed mijn moeder. Vijf jaar later verloor ik ook mijn vader. Het was een enorme klap en ik weet nog goed dat ik dacht dat ik het wel zou aankunnen. Maar nu, met twee kinderen van 7 en 5, mis ik ze meer dan ooit.

Trots

De feestdagen zijn altijd moeilijk geweest, dat weet ik. Je denkt dan aan alle momenten die je samen hebt gehad, aan de gezelligheid die er altijd was. Maar nu mis ik ze bij zoveel meer dan alleen de feestdagen. Ik kijk naar mijn kinderen en realiseer me hoe anders het zou zijn als zij hun opa en oma nog hadden gekend. Mijn vader was zo trots op mij en mijn zus. Hij was gek op voetballen, en elke keer als mijn zoon de bal in het doel schiet, zie ik zijn glimlach voor me. Hij zou zo trots zijn. Het doet pijn dat hij daar niet is om het mee te maken.

Zonder hun aanwezigheid

Mijn dochter is net begonnen met dansen. Als ik haar zie optreden, dan denk ik direct aan mijn moeder. Ze zou zo enthousiast zijn geweest, maar ik moet het zonder haar doen. Zonder hun steun, zonder hun aanwezigheid.

Gemis steeds groter

Soms voelt het alsof het gemis steeds groter wordt. De dingen waar ik vroeger niet zo over nadacht, worden nu pijnlijke herinneringen. Elk klein moment lijkt een herinnering te zijn aan wat ik had en nu mis. Natuurlijk heb ik een geweldige partner en mooie vrienden, maar er zijn momenten waarop ik gewoon mijn ouders mis. Ze zouden zo trots zijn op wat ik heb opgebouwd en op wie ik nu ben. Ik probeer positief te blijven, maar het is moeilijk. Elke mijlpaal die mijn kinderen bereiken, is een herinnering aan hoe ik het niet met mijn ouders kan delen.

Nu ik zelf moeder ben, besef ik pas hoe groot het gemis is. Het is niet alleen tijdens de feestdagen, het is elke dag. Het is alles wat ik deel met mijn kinderen en dat ik weet dat zij dat nooit met hun grootouders zullen delen. Het gemis is enorm aanwezig en het lijkt wel of dat alleen maar erger wordt naarmate mijn kinderen groter worden.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Je kind missen na een scheiding: hoe ga je daarmee om?