Japke Janneke Sybesma Puber 21 mrt 2023, 15:57

Leestijd: 2 minuten

Dana (38): ‘Mijn dochters zijn zo jaloers op elkaar dat ze hiervoor in therapie zijn’

In de wekelijkse rubriek De puberstrijd met… bespreken we een strijd tussen ouder en puber. Deze week vertelt Dana over haar puberstrijd. “Mijn dochters zijn zo jaloers op elkaar dat ze hiervoor in therapie zijn gegaan.”

”Het leek me altijd geweldig om dochters te hebben. Alle clichés had ik in mijn hoofd: gezellig samen winkelen, make-uppen en noem maar op. Maar mensen waarschuwden mij ook. Dochters? Die maken alleen maar ruzie.

Vergelijken

En daar heb ik me enorm op verkeken. Hoewel ze niet direct veel ruzie maakten, merkte ik wel dat ze al kleine irritaties opliepen vanaf kleins af aan. Alles werd vergeleken. Wanneer mijn ene dochter iets kreeg, moest en zou de ander dit ook krijgen. En andersom. Het was nooit goed genoeg voor ze. Misschien speelt het ook mee dat ze qua leeftijd erg dicht op elkaar zitten.

Toen ze gingen puberen, werd het erger. Mijn dochters vergelijken alles. Niet alleen de kleding, make-up en schoenen, maar ook de cijfers op school, de prestaties bij dansles of hoeveel vriendinnen ze hadden. Ze halen het bloed onder elkaars nagels vandaan en daarmee ook onder die van mij.

Jaloerse dochters

Afgelopen kerstvakantie is een ruzie geëscaleerd. Het was voor ons als ouders eigenlijk het toppunt. Vlak voor de vakantie begon stond er een kerstgala op school gepland. Mijn oudste dochter vond dat de outfit van haar zusje teveel op die van haar leek. Daarnaast wilde ze absoluut niet samen naar het gala. Ze wilde niet met haar zusje geassocieerd of gezien worden. Ik vond het belachelijk en probeerde de ruzie te sussen. Het resulteerde in een enorme strijd. Uiteindelijk zaten we alle drie te huilen en heb ik niemand naar het gala gebracht.

Therapie

De hele vakantie hebben ze geen woord met elkaar gewisseld. De sfeer was om te snijden en ik kon er zelf ook niet langer mee omgaan. Ik zat met mijn handen in het haar. Wat moest ik met deze meiden? Waar deed ik goed aan? Kon ik hier hulp voor zoeken? Uiteindelijk heb ik via de huisarts een gesprek met de praktijkondersteuner gekregen. Ik besprak mijn zorgen over mijn dochters die jaloers zijn. Ze raadde aan om mijn dochters beide langs te laten komen. Eerst afzonderlijk van elkaar, want samen wilden ze absoluut niet gaan.

De gesprekken lopen nu een tijdje en ik merk wel wat positieve effecten. Ze lijken de tips op te pakken en iets meer naar elkaar te luisteren. Hoewel de sfeer vaak nog om te snijden is en ze weinig van elkaar pikken, hoop ik echt dat deze gesprekken ze nader tot elkaar kan brengen. Ik had ze echt een fijne band gegund, die andere zussen ook lijken te hebben. Wie weet wat de toekomst nog brengt.”

Dit zijn de verschillende fases in de puberteit van je kind