De puberstrijd met Simone (43): ‘Ik had nooit verwacht dat broers zoveel ruzie konden maken’
In de wekelijkse rubriek ‘De puberstrijd met…’ bespreken we een strijd tussen ouder en puber. Deze week is Simone aan de beurt en deelt ze over de strijd in haar gezin. “Ik had nooit verwacht dat broers zoveel ruzie konden maken.”
“Toen Milan een paar maanden oud was, had ik de volgende positieve test in mijn handen. Een tweede zoon, zo dicht op de eerste. Ik was dolgelukkig! Hoewel het niet gepland was, leek het ons geweldig. Ze zouden nog geen jaar schelen. We bedachten dat dit, naast wat praktische nadelen, ook heel veel voordelen zou hebben. Ze hoefden zich in ieder geval nooit alleen te voelen en hadden altijd een speelmaatje. Ze zouden vrienden voor het leven zijn. Toch?
Water en vuur
Toen Bram net geboren was, dacht ik dan ook dat hij een kopie van zijn broer zou zijn. Wat had ik het mis. Ze zijn water en vuur. Het zijn tegenpolen. Waar Milan impulsief en energiek is, is Bram juist beheerst en de rust zelve. Milan heeft daarnaast wat meer moeite gehad met leren en ontwikkelen, maar Bram ging vanaf het begin als een speer. Al snel kwamen we erachter dat ze hierdoor botsen. Bram zit qua leeftijd zo dicht op zijn oudere broer, maar ging hem in de ontwikkeling al snel voorbij. Milan voelde dit heel goed aan en dat frustreerde hem. Hij uitte zich impulsief en agressief, omdat hij moeite had met de juiste woorden.
Al op jonge leeftijd hadden ze als broers veel ruzie. Destijds dacht ik nog dat het wel over zou gaan. Het mantra ‘alles is een fase’ herhaalde ik dan ook vaak voor mezelf. En hadden niet alle broers weleens ruzie? Toch hadden mijn man en ik er wel last van. Vooral in de vakantie periode voelde ik me meer politieagent dan moeder. En ‘s avonds aan de keukentafel tijdens het eten ging het ook vaak mis. Hoe ouder ze werden, hoe heftiger de ruzies.
Puberstrijd
De strijd tussen twee jongens had ik nooit zo aan zien komen. Ik hoorde van een vriendin, die twee dochters had, dat meiden elkaar vaak in de haren vliegen. Ik probeerde haar gerust te stellen met de ruzies tussen Milan en Bram. Echter leek het voor de buitenwereld vaak wel wat mee te vallen. ‘Twee broers die veel ruzie maken? Dat valt vast wel wat mee’. Ik vond het lastig om daarmee om te gaan. In mijn beleving hadden mijn zoons meer en vaker ruzie dan normaal.
Nu ze in de puberteit zitten, is er weinig veranderd. Milan en Bram weten inmiddels dat ze geen vrienden zijn en ook nooit zullen worden. Ik ben de strijd ook wel gewend. Toch vind ik het jammer. Ik had zo graag gewild dat ze twee handen op één buik zouden zijn. Soms twijfel ik of ik er te weinig aan heb gedaan om het te voorkomen. Mijn man vindt dat ik het me niet persoonlijk moet aantrekken. Het zijn beide gelukkige jongens met veel vrienden. Ze zijn gewoon zó anders.
Toekomst
Stiekem hoop ik toch nog op een wonder. Het zal toch wel anders worden wanneer ze volwassen zijn? Ik fantaseer over een toekomst waarin we met het hele gezin, inclusief aanhang, gezellig uiteten gaan en kerst vieren. Zonder ruzies.”
Puberstrijd met Judith (39): ‘Mijn dochter accepteert mijn nieuwe partner niet’