Accepteren dat puber niet wil studeren? ‘We hebben niks aan enkel advocaten en dokters’
Onlangs deelden we op onze Facebookpagina het dilemma van Jantine (41). Zij vroeg zich af: “Moet ik accepteren dat mijn puber niet wil studeren?” Hier hadden meerdere lezers een mening over.
We delen een greep uit de reacties.
Puber wil niet studeren
“Mijn zoon (17) heeft onlangs zijn examens afgerond voor de havo. Nu wil hij niet gaan studeren. Hij heeft geen idee welke opleiding hij zou willen doen en hij gaat liever werken en geld verdienen, zodat hij daarna kan doen wat hij wil. Mijn man en ik zijn het niet eens met zijn keuze. We vinden het een prettig idee dat onze kinderen wel een diploma hebben, zodat ze in de toekomst in ieder geval aan het werk kunnen. We vonden dan ook dat hij zich wel moest inschrijven voor een opleiding, gewoon voor de zekerheid. Natuurlijk willen we ook dat onze zoon gelukkig is en iets doet wat hij leuk vindt. Maar we willen ook zekerheid voor hem en in onze ogen heeft hij dat veel meer als hij wel gaat studeren.”
Tips van lezers
Lees hier het hele verhaal van Jantine, mocht je het hebben gemist. Ben jij benieuwd wat anderen van dit dilemma vinden of zit jij in eenzelfde situatie? Lees dan vooral de adviezen, meningen en tips van onze lezers voor Jantine haar dilemma: ‘Moet ik accepteren dat mijn puber niet wil studeren?’
1. Dit wordt verwacht
“Laat hem werken, misschien komt hij erachter dat hij alsnog wil gaan studeren en misschien ook niet. Maar dit is wat er tegenwoordig verwacht wordt door iedereen en wat er ook gevraagd wordt. ‘Heb je kinderen?’ ‘Hoe oud zijn ze?’ ‘Wat studeren ze?’ Niet, ze studeren niet, ze volgen een opleiding en werken.” – Emma
2. Volwassen en spijt
“Jammer als je kind niet datgene wil doen waarvan jij denkt dat dat het beste voor hem of haar is. Dwingen is bij ons kind niet gelukt en ook van een tweede kans werd een paar jaar later geen gebruik gemaakt. Nu is hij volwassen en heeft hij spijt, maar geen verwijt naar ons toe. Hij spaart zodat zijn kind kan gaan studeren. Het is zoals het is.” – Petra
3. Deeltijd en werken
“Als hij gaat werken, komt hij misschien in een richting die hij leuk vindt en gaat hij dan alsnog een opleiding doen. Misschien wel deeltijd en daarnaast werken. Ik ben op mijn 29e nog een andere opleiding gaan doen. Ik denk dat dwingen tot voltijd naar school gaan hierin geen oplossing is. Vaak kan je vanuit een werkgever ook een opleiding doen en wordt dat ook betaald door de werkgever.” – Lisette
4. Toe aan rust
“Mijn kind zei laatst ook dat hij na die zes jaar vwo wel even klaar is met school en dat hij na zijn diploma toe is aan rust. Ik vertelde dat ik wel verwacht had dat hij na vakantie ging studeren, maar hij voelt daar niks voor. Ik vind dat wel lastig, want hij mag best een tussenjaar nemen, maar toch ben ik wel bang dat hij daarna nog niet weet wat hij wil studeren. Ik snap je dilemma dus wel.” – Maria
5. Of studeren of werken
“Het lijkt mij: of je gaat studeren of je gaat werken. Het is maar wat je kind gelukkig maakt. We hebben niks aan een generatie die enkel zal bestaan uit advocaten en dokters. We hebben ook vakmensen nodig om een huis te bouwen of een auto te maken.” – Christiaan
6. Gevolgen carrière zonder studie
“Dwingen kan je niet, hij wordt 18 jaar. Wel kan je hem wijzen op de gevolgen van een carrière zonder studie, denk aan het inkomen, de arbeidsomstandigheden, de sociale omgeving, etc.” – Filipe
Tips van de redactie
Hoewel de meningen hierboven enigszins verschillen, is iedereen het er wel over eens dat je je kind niet kunt dwingen om te gaan studeren. Je kan je kind wel adviseren en uitleggen waarom jullie bepaalde keuzes belangrijk vinden, maar het is alsnog aan je puber om een keuze te maken. Hij wordt bijna 18 jaar, is straks volwassen en mag ook zijn eigen pad kiezen.
En zoals anderen ook al aangeven, hoeft het geen slechte keuze te zijn als hij (eerst) gaat werken. Zo komt hij erachter waar zijn interesses liggen, doet hij ervaring op en leert hij zichzelf ook beter kennen. En wie weet: misschien gaat hij uiteindelijk nog wel de schoolbanken in. Hij is nog jong, hij heeft nog een heel leven voor zich. Het komt allemaal wel goed, ook zonder dit jaar een opleiding te volgen. Succes!
Had ik maar nooit… ‘Mij met de keuze voor de vervolgopleiding van mijn kind bemoeid’