Anja (44): ‘Mijn puber slaapt overdag en leeft ‘s nachts’
Pubers gaan veel veranderingen door en dat kan lastig zijn, zowel voor henzelf als voor de ouders. Dit ervaart ook Anja, die een puber van vijftien heeft waar ze geen grip meer op lijkt te hebben. Hij leeft in de nacht en spijbelt van school
Anja (44): “Af en toe verontschuldig ik me naar onze buren, als we weer ruzie hebben gehad en we tegen elkaar geschreeuwd hebben. Dat en het stampen op de trap en slaan met de deuren, moeten ze wel horen in onze gehorige woningen. Ik heb geen grip meer op mijn puber die nu vijftien jaar is.
Het is een slimme jongen, altijd heel lief voor anderen en hij leerde graag. Maar de laatste tijd is hij zo aan het veranderen. Puberen, ik weet het, maar ik vind dat wel erg lastig. Hij luistert totaal niet meer naar mij of zijn vader. Opeens haalt hij slechte cijfers voor vakken waar hij altijd met gemak hoge cijfers voor haalde. En hij spijbelt veel, zo worden we regelmatig door zijn school gebeld met de vraag waar hij is. Wij denken op zo’n moment dat hij gewoon op school is, maar uiteindelijk blijkt dat dus niet zo te zijn. Hij liegt er ook over, want als we er naar vragen, zegt hij dat hij gewoon op school was.
Hij spijbelt van school en leeft ‘s nachts
Zelfstandig naar school gaan kan hij niet, of doet hij niet. Laatst moesten mijn man en ik vroeg weg voor werk, dus hij moest zelf zijn wekker zetten, zichzelf klaar maken en naar school gaan. Zowel mijn man als ik hebben hem ‘s morgens nog gebeld, maar we kregen geen gehoor. Toen we thuis kwamen bleek hij de hele dag in zijn bed te hebben gelegen. Zodra we daar iets over zeggen wordt hij boos en dan vliegt hij de deur uit. Dan hangt hij ergens rond met vrienden en zien we hem de hele avond niet.
Pas laat in de avond komt hij terug en dan sluit hij zich op in zijn kamer met zijn telefoon. Hij slaapt overdag en leeft ‘s nachts. We hebben hem gevraagd een baantje te zoeken, omdat we niet alles blijven betalen voor hem. Maar dat vertikt hij. Of hij zegt dat hij gesolliciteerd heeft, maar niet aangenomen is. En dan haakt hij alweer af, hij steekt nergens meer moeite in. Ook hebben we al meerdere gesprekken op school moeten voeren, omdat hij zo vaak afwezig is en omdat zijn cijfers zo achteruit gaan, maar zelfs dat lijkt hem niks te doen. Het is gewoon zo zonde, omdat hij altijd goede cijfers haalde en daar helemaal niet zo veel voor hoefde te doen. En nu doet hij gewoon helemaal niks meer en zal hij het jaar hoogstwaarschijnlijk over moeten doen.
Roken in de speeltuin
We lezen opvoedboeken en proberen verschillende technieken uit om contact met hem te krijgen, maar dit eindigt vaak toch weer in ruzie en geschreeuw. Laatst betrapte ik hem ook nog eens op roken in het speeltuintje bij ons in de buurt… We hopen dat dit de puberfase is waar hij doorheen moet. En waar wij dus doorheen moeten, want gezellig is het niet in huis op deze manier en dit kan zo eigenlijk niet langer…”
7 redenen waarom het zo fantastisch is om een puberdochter in huis te hebben