Redactie Emoties 19 jun 2018, 12:40

Leestijd: 2 minuten

Piekeren over dood

Als eerste vraag ik me af of je een idee hebt hoe het komt dat hij zo met de dood bezig is. Is er iemand in de omgeving of familie recent overleden? Heeft hij iets op tv gezien? Is er op school aandacht aan besteed? Probeer eens om er met hem achter te komen wanneer en waardoor het begonnen is. Dat kan wellicht aanknopingspunten geven waarom het hem ineens zo bezig houdt en hoe je er met hem mee kan omgaan. 
Als een kind zo ontzettend bezig is met het thema ‘dood’ en er gedurende de dag ook echt in blijft hangen en verdrietig van wordt, is het zaak dat je hem helpt om hier mee om te gaan. 

Wat kun je zelf doen om het te helpen:

1. Bespreek met je zoon dat je hem wil helpen zijn gevoelens en vragen rond de dood beter hanteerbaar te maken. Daarvoor ga je eerst goed in kaart brengen hoe het precies verloopt.
2. Hou de komende week eens bij wanneer, hoe vaak en hoe lang hij ermee bezig is op een dag. Ook kort vermelden van de inhoud en wat verder opvalt, is handig. 
   Noteer ook op welke dagen of dagdelen hij er helemaal niet mee bezig is en wanneer het stopt (wat deed jij, hij, wat gebeurde er?). 
   Dit is even wat werk, maar de informatie die het oplevert helpt je vaak op weg met de aanpak om het te veranderen. Kijk of je na een week patronen ziet en kunt zien wat kan helpen om het denken te stoppen.
   Check eens of het op school en bij anderen ook speelt. Lukt het hem dan wel om er niet mee bezig te zijn? 
3. Vaak helpt het goed om het denken en praten te begrenzen. Betrek hem bij dat plannetje. Vertel hem dat je het doet om hem te helpen, omdat het hem onnodig verdrietig maakt, wanneer hij er steeds aan moet denken. Natuurlijk mag hij er wel over praten, maar dan op een afgesproken moment en een afgesproken tijd. Doe dit op een neutraal moment (niet vlak voor het slapen bijvoorbeeld) en rond het gesprek na de afgesproken tijd ook echt af. 
4. Let erop dat je hem serieus neemt met zijn gevoelens, maar dat je het ook niet te groot en emotioneel maakt. Je eigen reactie en manier van erop ingaan, kan hier een rol in spelen. Maak het niet te beladen. 

Lukt het samen niet om het denken aan de dood en de gevoelens eromheen te verminderen en hanteerbaar te maken, dan zou ik hulp zoeken van bijvoorbeeld een kinderpsycholoog in de buurt.
Met wat hulp zal het waarschijnlijk niet lang duren om zijn ideeën minder heftig en meer constant te maken.