6x ouders vertellen: zó voelt het als jouw kind de pestkop is
De meeste ouders denken dat hun kind absolúút geen ander kind zou pesten. Maar toch kan het voorkomen dat jouw kind – tegen jouw verwachtingen in – wél de pestkop uithangt. Deze zes ouders vertellen hoe het voelde toen ze hoorden dat uitgerekend hun kind de pester was.
Als jouw kind de pester is
Deze zes ouders overkwam iets waar geen enkele ouder op zit te wachten. Hun kind bleek een ander gepest te hebben. Nu vertellen ze hoe zij dat hebben ervaren.
1. Corrigeren
‘Ik was op een vreemde manier dankbaar dat mijn dochter de pester was en niet het slachtoffer – en niet om de reden die je misschien verwacht. Juist omdat zij de pestkop was, kon ik haar gedrag corrigeren. Ik kan het gedrag van een kind van iemand anders niet onder controle houden.’
2. Niet oké
‘Normaal gesproken is mijn dochter echt heel zachtaardig. Ik kon het dan ook niet geloven dat ze een ander meisje had gepest. Toen ze thuiskwam vroeg ik haar of het meisje van wie ze rare tekeningen had gemaakt, haar vriendin was. Ze zei ‘ja’. Daarop vroeg ik haar of ze dacht dat de moeder van het meisje haar nog zou uitnodigen om te komen spelen, nadat ze zulke rare tekeningen had gemaakt. Vol schaamte antwoordde ze ‘nee’, én dat ze het de moeder van haar vriendinnetje ook niet kwalijk zou nemen. Eerst dacht ik nog dat ze zich alleen schuldig voelde omdat ze wist dat ik boos was, maar ze realiseerde zich dat haar gedrag écht niet oké was.’
3. Mean girls
‘Ik kreeg een telefoontje van een andere ouder toen mijn dochter in groep 5 zat. Blijkbaar hadden zij en wat andere meisjes een ‘mean girls club’ opgericht. In de pauze hingen ze rond bij de wc’s en weigerden haar dochter en andere meisjes toegang. Ik belde de andere moeders om ze te laten weten wat onze dochter aan het uitspoken waren. Daarna vertelde ik mijn dochters over aardige meisjes, die ook aardig worden gevonden door andere mensen en hen respecteren. En daar staan de onaardige meisjes tegenover: mensen vinden deze meisjes absoluut niet aardig en zeggen gemene dingen achter hun rug om.’
Pesten deel 2: ‘Mijn zoontje wordt gepest’. Een verontruste vader vertelt
4. Klootzakken
‘Mijn tienerzoons reden langs een flatgebouw en schreeuwden naar de kinderen die daar aan het spelen waren. Ze gedroegen zich als klootzakken. Ik had het niet geweten, als iemand het niet op de Facebookpagina van de stad had geplaatst. Ik stuurde de moeder van het kind naar wie ze zo schreeuwden, een privébericht via Facebook. Daarna reed ik met de jongens naar het gebouw en liet ze hun excuses aanbieden, in het bijzijn van de ouders en oma. Een aantal weken lang mochten ze niet zonder toezicht van een volwassene de stad in. Ik was er écht niet over te spreken.’
5. Teleurgesteld en boos
‘Mijn dochter is viereneenhalf. Afgelopen week ging de leraar met haar in gesprek, waar ik bij was. Mijn dochter had op/naar een ander meisje gespuugd. We hadden eerder veel gepraat over respect, dus ik was ontzettend teleurgesteld en boos.’
6. Net gescheiden
‘Toen ik mijn dochter van de kleuterschool haalde, werd ik aangesproken door haar leerkracht. Ze vertelde mij dat mijn dochter normaal gesproken heel behulpzaam en aardig was, maar vandaag het tegenovergestelde. Ze was afstandelijk en duwde een ander kind tijdens het kleuren. Ik vertelde de juf dat haar moeder en ik net gescheiden waren. Ik was dankbaar dat ze het me vertelde.’
Wat als je kind last heeft van cyberpesten: do’s en don’ts voor ouders