Lisa van den Akker Seksuele voorlichting 22 okt 2022, 09:38

Leestijd: 2 minuten

Opvoedruzie: wat als je partner geen verantwoordelijkheid neemt in seksuele voorlichting

Raak je regelmatig geïrriteerd door de lakse houding van je partner? Vind je dat je man de kinderen te vaak hun zin geeft? Je bent echt niet de enige. Veel ouders hebben regelmatig ruzies over de opvoeding en de taakverdeling in huis. Maar ook het gevoel hebben dat je partner geen verantwoordelijkheid neemt kan leiden tot een opvoedruzie.

Veel ouders hebben soms het gevoel dat ze er op een bepaald vlak alleen voor staan. Dat zij altijd degene zijn die dit doet of dat doet. Het gevoel dat je partner geen verantwoordelijkheid neemt is frustrerend. Maar wat kan je daar nu aan doen?

Geen verantwoordelijkheid nemen

De moeder van Bas (13) komt uit een meisjesgezin. Na twee dochters heeft ze nu een zoon. Haar dochters heeft ze uitvoerig voorgelicht over alles wat met seks te maken heeft. Ze heeft met hen niet alleen over de fysieke kant gepraat, maar ook over je eigen lichaam leren kennen, over masturbatie en verliefdheid.

Ze weet wel ongeveer hoe het gaat met jongetjes, het groeien van de geslachtsdelen, natte dromen en meisjes versieren, maar ze vindt het eigenlijk de taak van haar man om hier met zijn zoon over te praten. Haar man vindt dit in theorie ook, stelt het vervolgens maandenlang uit omdat er ‘geen geschikt moment’ is en als hij op aandringen van zijn vrouw toch een keer een poging doet, zegt Bas dat hij alles al weet en stopt het gesprek. Als hij dit aan zijn vrouw meldt, wordt ze boos. Ze vindt dat hij zich er te makkelijk vanaf maakt en zijn verantwoordelijkheid als vader niet neemt.

De oplossing

Praten met pubers over seks is lastig. Eigenlijk moet je de meeste informatie al vóór de puberteit gegeven hebben. Moeders zijn over het algemeen wat moediger in het aangaan van intieme gesprekken dan vaders. Dat is jammer, want eigen ervaring – mits daar terughoudend aan wordt gerefereerd – is wel prettig in zo’n gesprek. Het mooiste is het als kinderen van hun moeders leren over meisjes, en van hun vaders over jongens. De rest leren ze van elkaar.

Ruzies tussen ouders gaan nogal eens over het nemen van verantwoordelijkheid. Eén ouder vindt dan dat alles op (meestal) haar terechtkomt. Dat komt, vindt de ander, vaak de vader, omdat zij beter kan inschatten wat er moet gebeuren. En dus hebben veel vaders graag dat zij het aangeeft als er iets van hem verwacht wordt. Ook al om zoveel mogelijk te voorkomen dat hij het ‘verkeerd’ doet.

Moeders vinden het vaak moeilijk om ‘overal’ om te moeten vragen, omdat zij daardoor toch de verantwoordelijkheid houden. De vraag blijft of dit zo erg is. De vraag is zelfs of zij die verantwoordelijkheid wel kwijt wil. Als je ergens goed in bent, moet je het zelf doen, of precies aangeven wat je van de ander verwacht en het dan ook echt uit handen geven.

Zo leer je kind om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor zijn daden