Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 11 apr 2024, 09:03

Leestijd: 2 minuten

Opgebiecht… ‘Ik vind het vriendje van mijn dochter maar niets’

In de rubriek Opgebiecht… komt er elke week een moeder of vader aan het woord met iets wat zij willen opbiechten. Of ze nou iets is over vroeger, over hun kind of over het ouderschap. Deze ouders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is dat ze iets willen opbiechten.

Deze week spreken we met Renate (45). Renate vindt het vriendje van haar dochter maar niets. 

Ander type

“Mijn dochter Simone is een leuke meid van zestien jaar. Ze was altijd al populair bij de jongens. Waar ze vorig jaar een leuk vriendje had, kwam ze twee maanden terug thuis met een nieuwe liefde. Maar of we daar nou zo blij mee moeten zijn?

Rudi is negentien en is een totaal ander type dan wij zijn. Hij heeft hier en daar een lelijke en amateuristische tattoo, een kettinkje en een opgeschoren kapsel. Niet alleen zijn uiterlijk is voor ons ‘anders’, ook hoe hij praat, eet en doet. Daarnaast rookt hij veel. Ik heb geprobeerd hem een kans te geven, maar nu na twee maanden ben ik echt tot de conclusie gekomen, dat ik het vriendje van mijn dochter maar niets vind. 

Geen studie

Waar ik vooral bang voor ben is dat mijn dochter voor langere tijd aan hem blijft plakken en dit haar  mooie toekomst zal belemmeren. Simone wil studeren en de wereld zien. Dat gun ik haar. Rudi doet geen studie. Hij werkt drie dagen per week bij de plaatselijke supermarkt als vakkenvuller en verder is hij ‘aan het chillen’. Hij heeft geen toekomstplannen, niets. En dat is natuurlijk jammer. 

Dol op hem

Simone is dol op Rudi. Ze vertelt de hele familie dat het de liefde van haar leven is en dat ze hem nooit meer kwijt wil. Eerst kon ik me daar best druk om maken, maar na een gesprek met mijn man werd ik al wat rustiger. Hij zei dat we vroeger toch ook bij elke verkering zeiden dat het de liefde van ons leven was. En dat is ook zo. 

Niets zeggen

Ook al vind ik het vriendje van mijn dochter maar niets, ik zeg het niet tegen haar. Ik weet uit ervaring dat zulke dingen alleen maar averechts werken. Zeg ik dat ze niet meer met hem om mag gaan? Dan wil ze het juist, al is het alleen maar om ons te pesten. Ik laat haar er dus gewoon zelf achterkomen, dat ze totaal niet bij elkaar passen en tot die tijd hou ik wijs mijn mond.” 

Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat