Opgebiecht: ‘Ik verzin een smoesje om niet naar de zwemles van mijn kind te hoeven’
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.jmouders.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2025%2F02%2Fpexels-higarcia-17257977.jpg)
In de rubriek Opgebiecht… komt er elke week een moeder of vader aan het woord met iets wat zij willen opbiechten. Of ze nou iets is over vroeger, over hun kind of over het ouderschap. Deze ouders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is dat ze iets willen opbiechten. Deze week spreken we met Katinka (34). Zij heeft een werksmoesje bedacht om niet bij de wekelijkse zwemles van haar dochter te hoeven zijn.
“Alleen al die lucht als je binnenkomt bij een zwembad. Een warme, chloorachtige geur die je de adem beneemt. Alles is klam, nat, er liggen overal haren en over die krappe pashokjes wil ik niet eens beginnen. Je begrijpt: ik heb het niet zo op het zwembad en ben blij dat ik het lange tijd kon mijden. Ook op vakanties dook ik nooit in het water; pootjebaden was voldoende en zwemmen deed ik liever in de zee.
Zwemles terug in leven
En toen werd ik moeder en kwam dat zwembad als een soort boemerang terug in mijn leven. Nog niet zozeer in het begin. Aan babyzwemmen miste mijn kind niks, vond ik, en zelfs zwemles voelde nog als een ver-van-mijn-bed-show. Ja, ik hoorde vriendinnen er weleens over, en dat het hartstikke lang duurde – gemiddeld zo’n twee jaar, maar ik zat in de struisvogelmodus, zélfs toen ik mijn dochter Nova inschreef voor zwemles en de eerste uitnodiging op de mat viel.
Ellenlang traject
En toen was ik er voor het eerst met haar, voor de mentale ondersteuning, maar was ik vooral degene die het nodig had, haha. Ik vind het natuurlijk belangrijk dat mijn dochter leert zwemmen, maar ik vind het een ellenlang traject – inmiddels zit Nova in badje twee en moeten we nog honderd jaar voor ze een keer op kan voor haar diploma. En dan elke week weer in dat dampende bad zitten, vreselijk.
Opgebiecht: smoes bedacht
Ik werd daar zó onpasselijk van, dat ik nu een smoes heb bedacht. Een reorganisatie op mijn werk, die daadwerkelijk gaande is en mij niet treft, maar waarvoor wel veel overlegd moet worden. Precies op die woensdagmiddag dat Nova zwemles heeft en nee, daar kan ik écht niet onderuit.
Gauw weer afzwaaien
Dus wisselen mijn man en schoonmoeder de zwemlessen nu af en druk ik mijn snor. Ik ben weliswaar aan het werk, maar zit helemaal niet in dat overleg en kan mijn uren juist flexibel indelen. Maar dat zeg ik er niet bij. Zéker niet omdat mijn zoontje nog moet beginnen aan die zwemlessen. Ik hoop maar dat ze er snel doorheen gaan en dat we het zwembad gauw weer kunnen afzwaaien.”
* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.
Meer Opgebiecht verhalen lezen?
- Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat
- Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf
- Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
- Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’
Opgebiecht… ‘In de zomervakantie speelden mijn kinderen zes uur per dag op de iPad’