Dit moet je niet zeggen tegen ouders van: moeilijke eters
Ervoor zorgen dat je kind gezond en gevarieerd eet is een zorg van iedere ouder. Het wordt al helemaal een dingetje als je kind een moeilijke eter is: dat zorgt in veel gevallen voor een dagelijkse portie strijd en stress. Dit kun je dus beter niet zeggen tegen ouders van moeilijke eters.
Er zijn natuurlijk een hoop goedbedoelde en echt goede adviezen te geven als je ziet dat een kind niet goed eet, maar ouders hebben er waarschijnlijk zelf hun handen en hoofd al vol mee. Deze opmerkingen kun je dus beter achterwege laten.
Waarom zijn sommige kinderen moeilijke eters?
Maar waarom hebben sommige kinderen zo veel moeite met eten? De reden kan simpelweg zijn dat een dreumes, peuter of kleuter nog erg moet wennen aan smaken, texturen en soorten eten. Ze zijn wellicht nog niet erg vaak in aanraking gekomen met een bepaald soort eten, wat het moeilijker maakt om het te eten. Hoe vaker ze ergens mee in aanraking komen, hoe groter de kans dat ze het op een gegeven moment zullen proberen en lusten.
Uit onderzoek blijkt dat voor- en afkeuren tegen bepaald voedsel alles te maken heeft met de genen, en niet met de opvoedstijl. Het zijn van een moeilijke eter wordt ook wel voedselneofobie genoemd, wat genetisch bepaald kan zijn. Heeft een ouder dus moeite met het uitproberen van nieuw eten, dan is de kans groter dat een kind dat ook zal hebben.
Niet zeggen tegen een ouder van een moeilijke eter
Zie je dus een ouder struggelen zijn kind het bord leeg te laten eten? Dan kunnen de volgende opmerkingen nog meer frustratie oproepen, dus kun je ze beter achterwege laten:
- ‘Eet hij wel genoeg?’
- ‘Krijgt hij thuis wel gevarieerd eten voorgeschoteld?’
- ‘Bij ons was het vroeger: eten wat de pot schaft, of anders…’
- ‘Mijn kinderen zijn wel helemaal weg van tomatensoep!’
- ‘Het is wel belangrijk dat hij al zijn voedingsstoffen binnenkrijgt, hè!’
- ‘Misschien moet je hem gewoon gepureerd eten geven, dan eet hij tenminste iets.’
- ‘Wat vindt hij dan wel lekker?’
- ‘Hoe gaat dat dan met eten op feestjes?’
- ‘Hij is ook wel erg mager voor zijn leeftijd, hè?’
- ‘Zou je niet eens hulp inschakelen van een kindervoedingscoach?’
- ‘Dat heeft hij zeker van jou.’
- ‘Gewoon een straf of beloning zetten op het wel of niet leeg eten van je bord.’
- ‘Je moet hem straks echt geen boterham met pindakaas geven als hij alsnog honger krijgt, jammer dan.’
- ‘Het is wel belangrijk om volgens de Schijf van Vijf te eten, vooral voor kinderen.’
- ‘Misschien moet je het gewoon bij simpele maaltijden houden.’
- ‘Wil hij misschien niet eten door de stress?’
- ‘Geen wonder dat hij zo chagrijnig is als er niks wordt gegeten.’
En ga maar door. Je snapt het punt: zie je een ouder moeite doen haar kind op zijn minst iets te laten eten? Wacht dan even tot ze klaar zijn met eten, en kom niet op het moment zelf met het goedbedoelde advies.
Heb jij ook een moeilijke eter in huis? Met deze tips stop je de strijd aan tafel.
7 slimme manieren om groenten klaar te maken voor moeilijke eters