Maartje Scheffer Opvoeden 27 jul 2023, 07:22

Leestijd: 2 minuten

Dit moet je niet zeggen tegen ouders van kinderen met driftbuien

Een ouder van een kind met driftbuien kan zich er waarschijnlijk in herkennen: als je kind er een krijgt in het openbaar, wil je jezelf met je kind gewoon even kunnen verstoppen. Vooral als mensen dan met hun goedbedoelde adviezen en commentaren komen. Dit kun je beter niet zeggen tegen ouders van kinderen met driftbuien.

Kom op, het is (zoals je je kunt voorstellen) namelijk al moeilijk genoeg om een kind met een driftbui te kalmeren op een manier waarop het kind zich óók gehoord voelt.

Driftbuien, waar komen die vandaan?

Want driftbuien, waar komen die eigenlijk vandaan? Ze komen niet uit de lucht vallen, en willen ook niks zeggen over de ouder van het kind. Driftbuien horen bij een normale emotionele ontwikkeling van kinderen tussen de anderhalf en vier jaar oud.

Zij kunnen driftig en boos worden als iets niet lukt of mag, of soms lijkt het om niks te gaan. Het is in ieder geval een uitdrukking van hun gevoelens en emoties, en ze weten nog niet hoe ze dit moeten uitdrukken en managen. En dat resulteert in een driftbui om hun zin door te drijven en gevoelens uit te drukken. Hier lees je hoe je op een kind met een driftbui kunt reageren.

Wat je beter niet kunt zeggen tegen ouders van kinderen met driftbuien

Een kleine selectie van wat je beter niet zeggen tegen ouders van een temperamentvol kind.

• ‘’Je moet gewoon wat strenger en consequent zijn’’
• ‘’Is hij altijd zo driftig?’’
• ‘’Is hij al vier en heeft hij nog steeds driftbuien?
• ’’Zouden jullie niet eens hulp zoeken van een pedagoog of therapeut?’’
• ‘’Heeft hij dat van jou?’’
• ‘’Als mijn kinderen dat vroeger deden kreeg ik ze wel stil’’
• ‘’Misschien heeft je kind iets meer rust nodig’’
• ‘’Pittig, zo’n kind’’
• ‘’Dat wordt wat in de puberteit!’’
• ‘’Is er iets gebeurd? Hij is normaal gesproken altijd zo lief’’
• ‘’Ooh… wat erg’’
• ‘’De mijne was al over driftbuien heen toen hij twee was’’
• ‘’Hebben jullie heb al laten testen op gedragsstoornissen?’’
• ‘’Laat hem maar gewoon huilen, dan houdt het vanzelf op’’
• ‘’Je kind is te verwend’’
• ‘’Is er misschien thuis iets gebeurd?’’
• ‘’Hij wil gewoon aandacht, krijgt hij dat genoeg?’’
• ‘’Hij heeft wel héél veel temperament hè?’’
• ‘’Hij heeft gewoon wat meer aandacht van jou nodig’’

We kunnen wel door blijven gaan! Wat je dan beter kunt zeggen als buitenstaander? Helemaal niks. Vooral niet in het openbaar. Ouders doen dan al hard genoeg hun best om hun kind op een liefdevolle manier rustig te krijgen, en ouders zelf hebben er niet de schuld van. Maak dus geen opmerking om er maar een te maken en je ermee te bemoeien, ook al is het goedbedoeld en heb je wellicht de oplossing.

Maak je je oprecht zorgen om het kind of wil je oprecht een goedbedoeld advies geven? Doe dat dan als kind en ouder zijn afgekoeld, en ergens waar niet de hele supermarkt kan meegenieten.

6 tips: dealen met driftbuien