Lise Steegmans Puber 19 jul 2023, 09:00

Leestijd: 3 minuten

Corina (42): ‘Mijn zoon is schoolmoe en wil na de zomervakantie niet terug naar school’

Voor Corina (42) begint de schoolvakantie met hetzelfde riedeltje als vorig jaar. Haar zoon Jorick is schoolmoe. Na de zomervakantie wil hij niet meer terug naar school. Dit keer écht niet.

“Ik begin radeloos te worden.”

Mijn zoon is schoolmoe

“Jorick is zestien jaar en roept nu al anderhalf jaar dat hij schoolmoe is. Al anderhalf jaar krijg ik hem zo moeilijk gemotiveerd om zijn huiswerk te maken. Een taak van een half uur, daar doet hij twee uur over. En dan tel ik de dagelijkse peptalk, strijd, discussie niet eens mee. Ik word er helemaal gek van.

Even terug naar vorig schooljaar. Jorick ging over van twee naar drie havo. We hadden niets anders verwacht. Jorick leert makkelijk, hij haalt veel zessen en zevens. Uitschieters zijn niet zijn ding. Op school heeft hij een grote vriendengroep, veel jongens in zijn klas zitten ook in zijn voetbalteam. Hij ligt goed in de klas en kan goed met de leraren over weg. Maar hij is schoolmoe, zegt hij steeds. De lessen prikkelen hem niet en hij heeft geen enkele motivatie om zijn diploma te halen. Hij wil graag iets met houtbewerking doen, timmerman of meubelmaker worden. Zijn argument is nu dat hij met zijn overgang naar vier havo al lang geslaagd zou zijn voor het mbo en dus geen diploma nodig heeft om aan een opleiding te beginnen.

Heldere argumenten

Het erge is, ik dacht dat hij slechte cijfers zou halen als hij zijn huiswerk niet maakt. Maar hij blijft prima cijfers halen. Het afgelopen schooljaar heeft hij veel gespijbeld, ging later naar school en kwam vroeger naar huis. We hebben tig keren samen met de leraren en de mentor om de tafel gezeten. Iedereen hamert op het feit dat hij nu nog maar twee jaar naar school hoeft. Havo vier en havo vijf. Ik heb hem een andere school, een vakantie, een auto, ik weet niet wat beloofd als hij het volhoudt tot zijn diploma, maar hij lijkt nu stelliger dan ooit: na de vakantie wil hij niet terug naar school.

Zijn argumenten zijn helder; hij weet wat hij wil doen en heeft daar geen diploma voor nodig. Hij heeft een opleiding op het oog die hij zelf kan betalen, en ziet niet in waarom hij nog twee jaar moet schaven aan kennis waar hij niets mee gaat doen. Dat herinner ik me nog van vroeger. Dat je bij economie of natuurkunde zit en beseft dat je niets met die materie in je latere leven zult doen. Maar het hoort ook een beetje bij een algemene opvoeding. En dat is wat me zo irriteert. Jorick is een normale, sociale jongen. Ik wil gewoon dat mijn kinderen een middelbareschooldiploma op zak hebben, als onderdeel van de opvoeding. Punt.

Gissen

En als ik het er met leraren over heb, begint iedereen te gissen. Zit hij in de put? Speelt er iets? Wordt hij gepest? Heeft hij een gebroken hart? Maar niets van dat alles. Ik heb nu besloten dat ik het hele onderwerp school laat rusten tijdens de vakantie. Daarvoor moet ik echt op mijn lip bijten. Misschien als zijn vader en ik er niet meer over beginnen, dat hij dan uit eigen wil weer naar school wil gaan?

Laura (36): ‘De huisarts stond voor de deur: de uitslag van de hielprik was niet goed ‘