Redactie Mentale gezondheid 19 jun 2018, 12:48

Leestijd: 2 minuten

Niet mee willen

Wanneer je je kind ophaalt na een speelafspraak, wil je natuurlijk graag dat hij zonder gezeur, volgens afspraak gewoon mee naar huis gaat. Je bespreekt het vaak nog vooraf, omdat je weet dat het gedoe kan geven. En je kind belooft vooraf dat het gewoon gezellig meegaat. Maar als het moment daar is, is er toch weer gezeur of ontstaat er een scène. Dat levert bij ouders vaak irritatie op en de reactie: ‘Wat jammer nou. We hadden vooraf nog zo afgesproken dat je gewoon zonder zeuren mee zou gaan en nu is het toch weer geëindigd met strijd. Waarom moet dat nu elke keer?’

Een heel logische, geïrriteerde reactie. Maar wat wil ons kind ons nu eigenlijk vertellen met zijn dwarse gedag? Juist, dat hij het jammer vindt dat het al is afgelopen, omdat hij het zo naar zijn zin had met spelen en eigenlijk nog wel had willen blijven. 
Het zou fijn zijn als onze kinderen dit soort gevoelens zouden kunnen verwoorden, maar helaas uit het zich meestal in dwars gedrag of negatieve emoties. Wij kunnen ons kind wel helpen het eigen gevoel te begrijpen en te verwoorden, en daar vervolgens net iets makkelijker mee om te gaan. Dat is nog geen garantie tot succes, maar het haalt wel vaak een laag van de emotie af en dat helpt wel. 
Het dwarse gedrag heeft ook te maken met de overgang van de ene leuke activiteit naar de andere: weggaan. Voor sommige kinderen lastig om los te laten. 
Wat kun je doen?

1. Maak vooraf duidelijke afspraken over het spelen en de tijd van ophalen. Plus: hoe dat vervolgens gaat
2. Zorg dat je het spelen niet te abrupt afbreekt. Vraag of de ouders van het speelvriendje de kinderen tien minuten voor tijd waarschuwen en/of geef nog even een paar minuten ‘afrond-tijd’, voor jullie weggaan als je hem komt ophalen
3. Verwoord vervolgens voor hem wat hij zelf niet kan: ‘Ja, dat is jammer hè, dat het spelen erop zit. Je zou nog wel graag even door willen spelen, dat begrijp ik heel goed. Het punt is dat iedereen zo gaat eten. Wij en je vriendje ook, dus het is nu tijd om te gaan.
4. Soms is er een alternatief mogelijk: ‘We kunnen voor volgende week weer een afspraak plannen’ en soms is het gewoon jammer. 
5. Vraag verder niet te veel, maar geef opdrachten; als je vraagt, kan hij ook ‘nee’ zeggen. ‘Kom, we gaan! Doe je schoenen aan en je jas.’ 

Kinderen die afscheid nemen of afronden lastig vinden, zullen daarmee moeten leren omgaan. Leren omgaan met speelafspraken die afgelopen zijn – dat doorbreek je niet altijd zomaar.