Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 7 nov 2022, 11:08

Leestijd: 3 minuten

Carla (40): ‘Na het overlijden van mijn vriend werden mijn kinderen en ik dakloos’

Het overlijden van een partner is ontzettend verdrietig, maar het is nog erger als je daarna op straat komt te staan. Dit overkwam Carla en haar twee kinderen: “De huurwoning stond alleen op naam van mijn vriend en daarom moesten we binnen twee maanden de woning verlaten. Ik had geen werk en maakte ook geen kans op een andere woning. We waren dakloos.”

“Floris en ik leerden elkaar vier jaar geleden kennen. Hij was een oud-collega die mij steunde in de moeilijke periode, nadat mijn man mij en onze twee kinderen verlaten had voor een andere vrouw. Al snel werden Floris en ik verliefd en niet lang daarna besloten we om bij hem in te trekken. Niet alleen ik, maar ook mijn kinderen waren dol op hem.

Hartaanval

Afgelopen voorjaar werd Floris getroffen door een hartaanval. Ik stond te koken en hoorde opeens een harde klap. Hij was op de grond gevallen. Ik belde 112 en voordat ik het wist stond de woonkamer vol met ambulancepersoneel en politieagenten. Helaas konden ze niets meer voor hem doen. Mijn grote liefde Floris was overleden. Mijn kinderen en ik waren gebroken.

Uit woning gezet

Niet lang na de begrafenis kregen we een brief van de woningbouw, dat we twee maanden de tijd hadden om de woning te verlaten. Het huis stond namelijk alleen op de naam van Floris. Ook na gebeld en gemaild te hebben werden wij erop gewezen dat wij geen rechten hadden. Ik had op dat moment geen werk en verder ook geen geld om een andere woning te huren. Ik was niet alleen mijn vriend kwijt, maar mijn kinderen en ik kwamen binnenkort ook nog eens op straat te staan. Dakloos worden was mijn grootste nachtmerrie.

Die twee maanden waren natuurlijk zo voorbij en we stonden op straat. We vonden na veel aandringen onderdak bij vrienden en familie. Iedere paar dagen sliepen we op een andere bank. Ik voelde me ontzettend slecht, want ik wilde voor mijn kinderen een stabiele thuissituatie creëren. Vanaf de bank bij vrienden en familie reageerde ik op veel vacatures. Na ongeveer een maand had ik werk gevonden. De baan was niet helemaal wat ik wilde, maar iets was beter dan niets. Er zou in ieder geval weer wat geld binnenkomen.

Op huizenjacht

Vanaf het moment dat ik een werkcontract had, begon ik met zoeken naar een woning in de buurt. Van studio’s tot driekamer appartementen. Na ongeveer twee maanden kwam mijn tante met goed nieuws. Een vriendin, die net met pensioen was, ging in het buitenland wonen. Zij wilde haar appartement met één slaapkamer wel aan mij verhuren. Ik kon mijn geluk niet op.

Na maanden van bank naar bank te hebben gezworven, hebben we eindelijk weer ons eigen plekje. Mijn zoons liggen samen op een kamer in een stapelbed en ik slaap op de bank, waar ik ‘s avonds een bed van maak. Ooit zou ik een huis met een extra slaapkamer willen hebben, maar voor nu ben ik allang blij dat we een dak boven ons hoofd én een eigen plek hebben.”

Samenwonen met je ex: woningsituatie zeer zorgelijk voor gescheiden ouders