Na onze scheiding wil ons zoontje steeds niet naar zijn vader. Wat kunnen we doen?
Als ouder zit je regelmatig met vragen en kwesties rondom het opvoeden van je kinderen. J/M ouders geeft graag antwoord op al deze vragen in de rubriek ‘advies van de redactie.’ Dit keer is het onderwerp: ons zoontje wil niet naar zijn vader sinds we gescheiden zijn
De vraag
Een half jaar geleden zijn we gescheiden en wonder boven wonder vond mijn ex-man snel een nieuw huis. We hebben co-ouderschap en ons zoontje van 5 is de helft van de tijd bij één van ons. Maar helaas vindt hij het ontzettend moeilijk om naar zijn vader te gaan. Hij begint dan te huilen, verstopt zich en laat zich soms krijsend meevoeren. Dit geeft opnieuw spanningen tussen ons. Ik probeer hem te sussen, mijn ex-man probeert duidelijk te zijn en wil hem vooral snel in de auto krijgen, desnoods krijsend. Wat kan er aan de hand zijn en hoe lossen we het op?
Het advies
Het is duidelijk dat jullie zoontje nog erg aan het worstelen is met de (nieuwe) situatie. Als kind heb je het maar te doen met de gevolgen van de keuzes die je ouders maken en dat valt lang niet mee. Afhankelijk van het kind, zijn gevoeligheid, zijn karakter, de hele situatie en hoe ouders het regelen en vooral met elkaar omgaan, kan een scheiding en omgangsregeling veel impact op een kind hebben. Het helpt zeker niet als de ouders (en eventuele nieuwe relaties) onenigheid krijgen over hoe hiermee om te gaan. Als een kind dat merkt wordt de situatie alleen maar erger en slechter.
- Er kan van alles meespelen wat maakt dat hij zo overstuur is bij de overgang tussen papa en mama. Hoe pijnlijk en moeilijk ook, in dit geval voor de vader, het is belangrijk het niet op jezelf te betrekken. Het is lang niet gezegd dat zijn/jullie gedrag te maken heeft met de situatie nu.
- Er kan ook een loyaliteitsconflict spelen: als ik naar papa ga, is mama alleen en verdrietig, dan doe ik haar pijn (wanneer papa wel en mama geen nieuwe relatie heeft, kan dit versterkt worden). Hij kan moeite hebben met de overgangen van de een naar de ander. Moeite hebben om van zijn vertrouwde plek (als dat bij mama is) weg te gaan voor drie dagen. En zo kan er van alles achter zitten.
- Het is nu belangrijk dat alle veilige mensen om hem heen hem steunen en in het belang van hem denken en vooral samenwerken. Een gesprek met z’n allen om te kijken wat er kan spelen en hoe er het beste mee om te gaan lijkt ons dus stap 1.
- Zo kunnen jullie bedenken hoe jullie hem kunnen helpen met waar hij nu moeite mee heeft. Heel belangrijk is om elkaar niet af te vallen of tegen te spreken waar hij van hoort of bij is. Het gaat nu om hem, niet om wat jullie willen.
- Praat daarna met hem, liefst met papa en mama samen en probeer te ontdekken wat ermee speelt. Leg uit dat jullie hem willen begrijpen en samen tot een oplossing willen komen, dat het goed is. Vooral dat jullie er echt niet boos om zijn. Onder die voorwaarden heb je de meeste kans dat hij durft te zeggen wat er meespeelt. Maak afspraken over contact met papa of mama als hij bij de ander is. Wat helpt hem om het fijn te hebben op beide plekken?
- Wellicht is de afspraak voorlopig een dagje minder te komen een goeie, dat zou je kunnen proberen. Als hij er is zouden we niet te veel nadruk leggen op het ‘leuk moeten zijn’. Gewoon doen wat je normaal ook zou doen, dat geeft de minste druk.
Komen jullie er samen niet uit of helpt het hem niet dan zouden we hulp voor hem zoeken. Soms heeft een kind een steuntje en luisterend oor van buiten nodig om zijn verhaal te kunnen doen of dingen een plek te geven. Ook voor jullie kan advies van een scheidingsdeskundige op gebied van kinderen een goede steun zijn.