Lisa van den Akker Persoonlijke verhalen 18 feb 2021, 10:26

Leestijd: 4 minuten

Moeder Susan: ‘Ons samengestelde gezin kan niet met elkaar overweg’

Wat is er leuker dan verliefd zijn? Je bent dol op elkaar, en wil het liefst altijd samen zijn. Klinkt heerlijk, maar als je samen een samengesteld gezin vormt is dat niet altijd even makkelijk. Zeker niet als de kinderen van dat samengestelde gezin niet met elkaar overweg kunnen.

‘Lars en ik leerden elkaar twee jaar geleden kennen via school. Ik was al een aantal jaar gescheiden van mijn ex-man en Lars was op dat moment net een jaar alleen, zijn vrouw is helaas overleden. Onze dochters zaten bij elkaar in de klas, en zo raakten we aan de praat.

Verliefd

Al snel merkte ik hoe leuk ik het vond om met hem te praten. De gesprekken gingen zo gemakkelijk, en we lachten veel samen. Toch duurde het een half jaar voordat iemand de eerste stap durfde te zetten. Op een ochtend appte Lars me “Koffie?”. Direct kreeg ik vlinders in mijn buik.

Toen we na de koffie afscheid namen gaf Lars me een kus. Het voelde zo natuurlijk tussen ons, en vanaf dat moment volgde er nog heel veel koffies en kusjes. Toch deden we het heel rustig aan. Dat we elkaar leuk vonden was zeker, maar we waren er allebei nog niet aan toe om er een naam aan te geven. We wilden het gewoon gezellig hebben samen.

Na een half jaar zo “gedate” te hebben konden we er allebei niet meer omheen. We waren verliefd. Maar hoe wilden we nu verder? Lars heeft natuurlijk zijn kinderen altijd bij hem thuis, en mijn kinderen zijn alleen om het weekend twee nachten bij hun vader. Elkaar zien zonder de kinderen kon dus eigenlijk alleen onder schooltijd.

Zes kinderen

Lars en ik hadden het er samen veel over. We hebben allebei drie kinderen. Mijn oudste dochter is even oud als zijn middelste dochter. Beide zijn ze inmiddels 12 en net begonnen op de middelbare school. Dan heb ik nog een zoon van 10 en een zoon van 7. Lars heeft nog een oudere dochter van 15 en een zoon van 9. In theorie een druk maar gezellig stel bij elkaar.

Toch wisten we dat het niet eenvoudig zou worden om de kinderen samen te brengen. Zo heeft Lars zijn zoon autisme, wat veel aandacht vraagt, en is zijn oudste dochter behoorlijk aan het puberen. Onze dochters van 12 hebben een haat-liefde verhouding en kunnen soms goed met elkaar overweg en soms helemaal niet. Al met al best een ingewikkelde situatie.

Het vertellen aan de kinderen

Na weer een half jaar verder te zijn wilden we het de kinderen toch vertellen. Het voelde als iets blijvends en we waren het zat dat we nooit een keer een nachtje samen konden doorbrengen. We hebben het de kinderen niet samen verteld, maar allebei apart. En de reacties waren erg verschillend.

Onze dochters van 12 waren allebei in eerste instantie dol enthousiast. Mijn zoons vonden het wel even wennen maar namen het ook goed op. Lars zijn oudste dochter en zoon zijn echter een ander verhaal. Zijn dochter heeft het er moeilijk mee dat er een andere vrouw in het leven van haar vader komt, wat natuurlijk heel begrijpelijk is. En zijn zoon heeft vanwege zijn autisme heel veel moeite met veranderingen. De dood van hun moeder heeft natuurlijk een zware wissel getrokken op het gezin en we besloten het dan ook heel rustig aan te doen.

Af en toe aten we samen met alle kinderen, of keken we met zijn allen een film. Af en toe bleef ik een nachtje slapen als mijn kinderen bij hun vader waren. Maar het bleek allemaal geen succes. Als we met zijn allen samen zijn maken de kinderen alleen maar ruzie. Onze dochters van twaalf kunnen dan opeens niet meer door één deur. Zijn puberdochter zegt geen woord tegen me en rolt alleen met haar ogen als ik iets zeg. En zijn zoon kan maar moeilijk omgaan met de drukte van zoveel mensen bij elkaar en heeft daar veel last van.

Een samengesteld gezin

Al met al is het geen succes. We zijn nu een jaar verder maar er zit geen verbetering in. Laatst zijn we met zijn allen een weekendje weg geweest, in de hoop dat een andere (neutrale) omgeving en leuke activiteiten iedereen samen zou brengen. Maar op zondag was ik blij dat ik naar huis kon. Het was gewoon verre van gezellig. Zelfs mijn eigen zoons die normaal goed met elkaar overweg kunnen maakten dat weekend alleen maar ruzie met elkaar. Lars en ik zijn er moedeloos van, we willen heel graag samen verder, en zijn nog steeds gek op elkaar. Maar onze gezinnen één samengesteld gezin laten vormen lijkt een onhaalbaar plan.

Moeder Paula: ‘Hij kon me zó kwetsen dat ik hem alleen nog maar terug wilde pakken’