Redactie Straffen en Belonen 14 jul 2021, 11:36

Leestijd: 4 minuten

Moeder Paula: “Mijn dochter werd betast door een voetenfetisjist”

Net toen ik me zorgen begon te maken omdat mijn dochter dit keer wel erg laat thuiskwam van school, kwam ze door het tuinhek naar binnen. Ze was erg vrolijk en enthousiast. “Mam, je dacht zeker, waar blijft ze nou? Maar ik moest een meneer helpen die aan mijn voeten wilde zitten.”

‘Hij wilde aan mijn voeten zitten voor een onderzoek’

Ik schrok, maar probeerde rustig te blijven. Ze was veilig thuis, dat was het belangrijkste. Wat was er precies gebeurd, vroeg ik haar. Ze vertelde hoe een meneer op de terugweg van school naast haar was gaan fietsen en haar de weg had gevraagd naar het winkelcentrum. Mijn dochter, trots omdat ze hem kon helpen, legde gedetailleerd uit hoe hij moest fietsen.

Naar een parkje

Maar daarna ging de meneer niet weg. Hij vroeg haar of ze nog met iets anders kon helpen. Hij deed onderzoek naar zweetvoeten. Zou ze hem kunnen helpen bij zijn onderzoek? Hij koerste aan op een parkje en daar gingen ze zitten op een bankje. “Maar er was een andere meneer die de hele tijd naar ons keek en dat vond de meneer van de voeten niet fijn, mam. Dus wilde hij naar een ander parkje.”

In dat andere parkje realiseerde mijn dochter zich dat ze niet meer wist waar ze was en hoe ze thuis zou moeten komen. Hij wilde aan haar voeten zitten, dus dat heeft ze toegestaan, zich van geen kwaad bewust. “Hij zei dat ik mooie voeten had. Toen hij klaar was, ben ik achter hem aangefietst totdat ik weer ergens kwam waar ik de weg weer wist, mam.”

Schrik

Toen de politie kwam en haar ondervroeg merkte ik dat mijn dochter erg schrok van de serieuze manier waarop de vragen werden gesteld. Ze begon zich toen af te vragen wat er zo erg was eigenlijk en of het heel stom was geweest dat ze haar schoenen uit had gedaan en hem zijn zin had gegeven. Ze werd rood en begon ongemakkelijk op haar stoel te draaien.

Toen de politie weg was heb ik nog met haar gepraat. We hadden haar zoals alle ouders verteld dat ze nooit met vreemde mensen moest meegaan en toch was dit gebeurd. Maar het betekende alleen maar dat die man ontzettend geraffineerd te werk ging en precies wist hoe hij het moest aanpakken.

Ik wilde haar absoluut geen schuldgevoel aan praten, maar haar wel duidelijk maken hoe dit kan gaan en hoe slim zo iemand kan zijn om je daar te krijgen waar hij je hebben wil. Ze had het heel goed gedaan, zei ik, door hem zijn zin te geven omdat ze niet wist wat hij zou kunnen doen als ze zou weigeren en ze ook niet wist waar ze was. Ik wilde haar vooral geruststellen over haar eigen capaciteiten / intuïtie om met zoiets om te gaan.

Nieuwe route

‘s Avonds in bed sloegen bij mij de emoties toe. Het idee dat iemand zat te kicken op haar voeten vond ik heel vies en naar en ik heb er flink om gehuild.

De volgende dag stond het in meerdere kranten en bleek dat ook andere meisjes door deze persoon waren benaderd. Of de man inmiddels is opgepakt weet ik niet. De politie zei dat ze dat niet persoonlijk konden laten weten omdat ze daar geen tijd voor hadden, maar dat we het nieuws in de gaten moesten houden.

We hebben onze dochter een nieuwe route naar school aangeleerd, een heel drukke route die we daarom eerst juist hadden vermeden vanwege de verkeersveiligheid, en zijn de eerste keren met haar meegefietst zodat ze die route goed leerde kennen. We probeerden het niet te groot te maken en haar weer vertrouwen in haarzelf te geven. Ze was daarna nog wel bezorgd: “Wat als hij weer terugkomt, mama en weer aan mijn voeten wil zitten?”

Ik heb haar gerustgesteld en gezegd dat hij steeds andere meisjes benadert en haar voeten al gezien heeft, dus dat dat niet waarschijnlijk is. Dat de huidige route heel druk is met andere mensen en dat ze als ze hem weer tegenkomt meteen kan stoppen met fietsen en ons bellen en dat de politie hem op het spoor is. Ze durfde het toen weer aan.

Waarschuwing

Dit alles is nu ruim een jaar geleden en ze heeft het er nooit meer over. Maar met dit verhaal wil ik andere ouders waarschuwen. Soms is iemand in iets geïnteresseerd van je kind wat je niet voor mogelijk had gehouden en je kind ook niet, waardoor het geen gevaar ziet. Als ik er aan denk wat er had kunnen gebeuren als hij nog ergere intenties had gehad staat mijn hart stil.

Maar nu zijn we – zoals het er nu naar uitziet, want wellicht blijkt later dat het toch iets heeft gedaan met mijn dochter –  met een flinke schrik vanaf gekomen.

9x zo leer jij je kind lichamelijke grenzen aan