Sabine van der Spoel Ouderschap 28 okt 2024, 11:04

Leestijd: 5 minuten

Tygo heeft geen vriendjes: Moeder doet oproep om hem onvergetelijke verjaardag te geven 

Veel kinderen kijken uit naar hun verjaardag, maar voor Tygo is het vooral een herinnering aan wat hij mist: school, vrienden en een sociaal leven. Tygo zit namelijk al vier jaar thuis. Moeder Manon (43) deelt welke impact dat heeft op zijn leven, en hoopt met een oproep voor kaartjes haar zoon op 15 november toch een speciale verjaardag te bezorgen. 

“Toen Tygo voor het eerst naar school ging, merkte zijn juf op dat Tygo moeite had om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenoten en dat hij heel slim is. Naarmate Tygo ouder werd, begon hij thuis woedeaanvallen te krijgen. Voor onze omgeving was dat moeilijk om te geloven. Op school was hij namelijk een voorbeeldig kind.” 

Thuis komen te zitten 

“In september 2020 belde Tygo’s juf me. Ze vroeg of ik Tygo alsjeblieft kon ophalen. Hij bleef maar ijsberen door de klas, weigerde om zijn potloden en werkboekjes aan te raken en wilde zijn schoenzolen schoonmaken omdat hij in een druppel water was gaan staan. Eenmaal thuis konden mijn man Arie en ik hem ook niet bereiken. Hij begon met zijn hoofd tegen de muur te bonken en dat heeft hij uren gedaan. We probeerden van alles om hem te kalmeren, maar slaagden hier niet in. Het enige wat we konden doen was wachten tot het klaar was. Mijn hart brak in duizend stukjes. 

Vanaf het moment dat Tygo thuis kwam te zitten, heb ik meteen contact opgenomen met hulpverleners. Tygo bleef elke dag met zijn hoofd tegen de muur bonken. We hadden hulp nodig. Maar nadat de hulpverleners me vroegen of Tygo dood wilde – wat gelukkig niet het geval was – concludeerden ze dat er geen sprake van spoed was. Nou, dan breekt je klomp. Waar waren we in verzeild geraakt?” 

Hulpverlening

“Ik bleef elke dag de hulpverlening bellen, maar we werden van het kastje naar de muur gestuurd. Na een aantal maanden, kwamen we via de gemeente eindelijk bij een partij terecht die ons fatsoenlijke hulp kon geven. Zij schreven Tygo medicijnen voor waardoor het hoofdbonken eindelijk stopte. 

Hulpverleners hebben daarnaast geholpen om een aantal diagnoses voor Tygo in kaart te brengen. Tygo heeft de eetstoornis ARFID en hij heeft waarschijnlijk de motorische stoornis DCD, maar daarvoor moeten nog meer onderzoeken uitgevoerd worden. We wisten al dat Tygo een hoog IQ heeft. Hij is een heel slimme jongen, maar we ontdekten ook dat hij emotioneel functioneert als een babypeuter. In zijn hoofd kan hij heel goed bedenken wat hij wil, maar van de uitvoering snapt hij niets. Dat is voor hem ook erg ingewikkeld. Hij is daardoor erg gevoelig voor prikkels en van zijn zelfvertrouwen is niet veel meer over. De kans dat Tygo ooit weer naar school kan, is hierdoor heel klein.” 

Oorzaak trauma’s

“We weten ook dat Tygo te maken heeft met een aantal trauma’s. Hij heeft sowieso een schooltrauma opgelopen. Alleen al door het feit dat hij is uitgevallen op school en al zo lang niet meer naar school gaat, is erg moeilijk voor een kind. We weten ook dat hij een trauma heeft opgelopen door het hartinfarct van mijn man. In 2019 kreeg Arie een zwaar hartinfarct en dat had een enorme impact op Tygo. Zijn vader was bijna overleden en daar kon hij helemaal niet mee omgaan.

Momenteel krijgen we hulpverleners waar we veel aan hebben. Samen hopen we zijn schooltrauma en het trauma rondom het hartinfarct te kunnen verwerken, maar de hulpverleners kunnen Tygo nu nog niet helpen. Dat is heel moeilijk voor ons, maar ik begrijp het ook. Tygo heeft in het verleden zoveel hulpverleners gehad, waardoor hij hulpverleners momenteel niet vertrouwt. Zijn spanningsboog is vijf minuten en daarna is hij er klaar mee. Het lukt daarom niet om hem nu te behandelen. We hopen dat hij op een gegeven moment de juiste hulp kan krijgen. Dat kan over zes maanden zijn, maar ook over drie jaar.”

Verjaardag

“Binnenkort wordt Tygo twaalf jaar, maar zijn verjaardag vindt hij een moeilijke dag. Hij vindt het heel jammer dat er nooit iemand langskomt. Natuurlijk proberen zijn vader en ik hem een mooie dag te bezorgen, maar het gemis van vriendjes is er natuurlijk wel. Om onze zoon een extra mooie dag te bezorgen, heb ik daarom een paar dagen geleden een oproep op LinkedIn geplaatst met de vraag of mensen Tygo misschien een kaartje willen sturen voor zijn twaalfde verjaardag. Ik heb niet zo’n groot bereik op LinkedIn. Ik hoopte daarom dat we in ieder geval dertig, misschien vijftig kaarten zouden ontvangen, maar de reacties die ik er nu al op heb gekregen, zijn niet te bevatten! We hebben inmiddels bijna negenhonderd kaarten en pakjes ontvangen. Dat er zoveel lieve mensen zijn die je niet kent en dit over hebben voor mijn kind, dat is ongelooflijk.

Op 15 november wordt Tygo 12 jaar en zullen we hem verrassen met de post. Ik denk dat hij het net als wij niet kan bevatten. Misschien zal hij eerst dichtklappen, maar ik denk dat hij het fantastisch gaat vinden. Daar ben ik eigenlijk wel zeker van!” 

Bijna een op de drie jongeren voelt zich weleens eenzaam. Brian (16), de zoon van Selma, is een van die jongeren:  “Hij is het liefste alleen en zit dagen op zijn kamer te gamen. Alsof hij vlucht naar een andere wereld.”