Laurien Bleeker Ouders 29 apr 2022, 12:56

Leestijd: 3 minuten

Noor: ‘Mijn moeder heeft kritiek op alles wat ik doe en dat maakt me erg onzeker en boos’

Je neemt vaak zelf dingen mee van vroeger in de opvoeding van je kinderen. Of juist niet. De dingen waar je achter staat neem je over en de dingen die je zelf als kind niet leuk vond, die laat je achterwege. De moeder van Noor (34) had vroeger veel kritiek op haar en nu Noor zelf kinderen heeft, merkt ze dat dit haar boos en onzeker maakt.

Noor (34): “Vroeger al kon ik nooit iets goed doen volgens mij moeder. Tenminste, zo voelde het voor mij. Of zij dat ook zo ervaarde weet ik niet, want we praten daar nooit over. Maar als ze thuis kwam en ik had opgeruimd, ik was toen een jaar of twaalf/dertien, dan lagen bijvoorbeeld de boeken verkeerd om of zo. Of als ik kookte, dan stond het vuur volgens haar te hoog. Kleine dingen waren het, maar wel echt op alles. De verwarming stond te hoog, de verwarming stond te laag. Mijn nieuwe jas was niet warm genoeg, die ene vriendin vond ze te hard praten en ik had de verkeerde soort appels gekocht.

Naarmate ik ouder werd en uit huis ging, had ik hier minder last van. Ik deed alles lekker op mijn eigen manier en dat voelde zo fijn. Zo moest ik thuis altijd de vorken bij de vorken leggen in de la en dan ook nog netjes opgestapeld. Nu in mijn eigen huis gooi ik lekker alles door elkaar in de bestekla. Je had mijn moeder moeten horen toen ze dat voor het eerst zag. En nog steeds zegt ze er wel eens iets over als ze die la open trekt. Daar moet ik dan alleen maar om lachen en dan zeg ik ‘het is mijn huis’.

Ze wilde een kruik in de kinderwagen van mijn pasgeboren baby leggen

Maar nu heb ik kinderen, een meisje van zes en een jongen van vier jaar oud. En ook op mijn opvoeding heeft mijn moeder kritiek. Toen ze nog baby’s waren kreeg ik regelmatig te horen dat ze te koud gekleed waren. Dat ze een extra dekentje nodig hadden. En ze moesten met een mutsje op slapen. Ze heeft zelfs een keer geroepen dat er een kruik in de kinderwagen erbij moest. Toen heb ik wel even duidelijk gemaakt dat dat echt niet de bedoeling was en dat het zelfs gevaarlijk was. Toen we niet meteen met vier maanden met hapjes begonnen, was dat natuurlijk niet goed. En zo kan ik nog wel even door gaan.

Nu de kinderen ouder zijn, doe ik nog steeds heel veel niet goed volgens mij moeder. En die kritiek van mijn moeder maakt me onzeker, maar ook boos. Want ik wil het juist niet op haar manier doen, ik wil niet de opvoeding die ik heb gekregen aan mijn kinderen geven. Van mij mogen ze juist fouten maken en ik wil graag dat ze zelf keuzes leren maken. En ik wil dat ze niet bang zijn om iets niet goed te doen, zoals ik dat dus nog steeds ben. De laatste tijd merk ik dan ook dat ik onaardiger tegen mijn moeder ben als ze zich weer eens bemoeit met iets.

Ze vindt dat ik kritiek op haar heb…

Zo vind ze nu hun haren niet mooi. Bij mijn dochter vindt ze het voor haar gezicht hangen, dus die ‘moet’ een pony. En bij mijn zoontje vindt ze dat er gel in moet. Dat gaat never nooit gebeuren en dat heb ik haar ook gezegd. En ook dat ik daar niks meer over wil horen, want het zijn mijn kinderen en ze bepalen zelf hoe ze hun haren willen. Dat viel niet in goede aarde, waarop ze zelf zei dat ze het nooit goed kan doen bij mij… Omgekeerde wereld dus. Ik heb het maar even gelaten en weet niet goed wat ik ermee aan moet. Erover praten heeft volgens mij geen zin en daar heb ik ook helemaal geen zin in. Maar het moet wel een keer ophouden met al die kritiek.”

Nadine (34): ‘Hoe vertel ik mijn moeder dat ze de kids niet meer uit school mag halen?’