Lisa van den Akker Ouders 10 apr 2021, 06:53

Leestijd: 3 minuten

Marieke (moeder van 4): ‘Bij mijn eerste streefde ik er nog naar om het perfect te doen als moeder.’

Al doende leert men. Voor je tweede of derde kind ben je ‘dus’ een betere ouder. Is dat zo? Of went het eigenlijk nooit? Moeder Marieke vertelt hoe zij het ervaart als moeder van vier kinderen.

‘Ik kijk nu tegen alles anders aan’

Marieke Groenewold (37) is getrouwd met Jan (37) en moeder van Jetske (10), Tosca (8), Marlène (5) en Niek (2).

Marieke heeft niet het gevoel dat haar persoonlijkheid of karakter is veranderd door het ouderschap. ‘Maar als je kinderen krijgt, is het wel alsof ze je opeens een bril van plus vier opzetten, terwijl je normaal gesproken geen bril draagt.

Zo ga je bijvoorbeeld op een heel andere manier naar je ouders kijken; dat zijn nu opeens mensen die net als jij kinderen hebben gehad. Eigenlijk kijk je naar iedereen wel anders. Als ik te maken heb met iemand die heel vervelend is, denk ik: ‘Die is vroeger ook een schattig kind geweest.’

https://www.jmouders.nl/dingen-die-moeder-4-kinderen-altijd-hoort/

Nieuwe rollen

Wat ook is veranderd, is mijn blik op de toekomst. Mijn eigen toekomst ligt nu veel dichter bij het heden. Maar de echte toekomst, dat is de toekomst van mijn kinderen. En mijn relatie is veranderd. Jan is niet alleen mijn partner, maar nu ook de vader van mijn kinderen. Het duurt even voordat je allebei gewend bent aan die nieuwe rollen.

Voordat ik kinderen kreeg, had ik een heel ander beeld van het moederschap. Ik had zo’n plaatje in mijn hoofd van een vader en een moeder op het balkon met een kindje tussen hen in dat zoet lag te slapen. Ik had me daarbij totaal niet gerealiseerd dat je permanent bezig bent met een kind. Het zit altijd in je hoofd, ook als het er niet is.’

Perfect zijn gaat niet

‘Bij mijn eerste kind streefde ik er nog naar om het perfect te doen als moeder. Maar bij de tweede realiseerde ik me dat dat helemaal niet haalbaar was. Want los van het feit dat je gewoon minder tijd hebt als er meer kinderen komen, is het ook nog eens zo dat wat jij denkt dat perfect is, helemaal niet perfect hoeft te zijn. Zeker als je je bedenkt dat al je kinderen verschillend zijn en ook weer andere behoeften hebben. Ik probeer ze daarom in plaats van veel, vooral gerichte aandacht te geven.

Ik heb ook geleerd dat je het niet in de hand kunt hebben hoe je kinderen worden. Als bij mijn eerste kind iets niet helemaal soepel verliep, dacht ik: het ligt aan mij. Maar als je bij een tweede kind merkt dat hetzelfde gedrag tot een andere reactie leidt, denk je al snel: hé, het ligt ook aan het kind zelf.

En ja, je wordt wat makkelijker bij je volgende kinderen. De jongste kijkt af en toe al mee naar Spangas. Dat was bij de oudste nooit gebeurd. Ik vind het ouderschap zeker verrijkend. En die permanente vermoeidheid, de stress (probeer maar eens op tijd op school te komen met vier kinderen!) en bezorgdheid neem ik graag voor lief. Kinderen geven echt je leven zin!’

Er bestaat een ‘perfect aantal kinderen’, blijkt uit onderzoek!