Redactie Ouders 10 jan 2021, 06:11

Leestijd: 2 minuten

Moeder vertelt: ‘waarom ik niet de beste vriendin van mijn kinderen wil zijn.’

Voor veel mensen is hun moeder de belangrijkste persoon in hun leven. Dit geldt natuurlijk lang niet voor iedereen. De relatie met onze moeder kan ook de meest gecompliceerde zijn. Ik behoor tot het rijtje dochters dat haar moeder op handen draagt. Mijn moeder was mijn beste vriendin, maar nu ik zelf moeder ben, wil ik niet de beste vriendin van mijn kinderen zijn.

Ik had een onwijs vrije opvoeding, er was weinig wat ik niet mocht en alles in huis was bespreekbaar. Van vlindertjes in mijn buik tot mijn eerste gebroken hart. Mijn moeder wist het allemaal. Ze was zelfs de eerste aan wie ik vertelde dat ik ontmaagd was.

Mijn moeder was zonder twijfel mijn beste vriendin, maar ik was niet die van haar. Anders zou ze al haar zorgen met mij delen en ik kan me niet voorstellen dat dat goed is voor een kind.

Leuker dan een beste vriendin

Ik merk dat mijn kinderen zich vrij voelen om alles met mij te delen. Gelukkig maar, ik wil ook dat ze zich vrij voelen om zichzelf te zijn. Maar dit betekent niet dat ik reageer als hun vriendin. Dus als mijn dochter vertelt dat ze bonje had en een nare opmerking maakte dan zeg ik daar wat van.

Het is mijn taak om van ze te houden, te verzorgen en ze op te voeden. Ik kan niet hun beste vriendin zijn en ze opvoeden. Het belangrijkste is dat ze weten dat ik onvoorwaardelijk van ze hou en dat ik dit voor altijd blijf doen. Dat is toch veel leuker dan een beste vriendin zijn?!

Een bijzondere band

De band die kinderen met hun moeder hebben is erg bijzonder. De meeste kleine kinderen vertrouwen hun moeder blindelings. Jeugdpsycholoog Charlotte Boshuisen vertelde ons in een interview dat de hechting met onze moeder een evolutionair karakter heeft.

We schreven ook al eerder over de verschillende moeder-dochter relaties die er zijn. De beschermengel, de afhankelijke moeder, de zelf-opofferende moeder, de afwijzende moeder, de dominante moeder en de hartsvriendin. Ik herken mezelf als moeder er niet in, maar ook mijn eigen moeder die ik wel zag als mijn beste vriendin herken ik er niet. Dit komt, omdat zij wel mijn hartsvriendin was en ik niet die van haar.

Ik probeer dezelfde band met mijn kinderen op te bouwen. Op sommige momenten ben ik zeker wel een vriendin, maar ik ben altijd eerst hun moeder. Ze kunnen bij mij terecht met al hun dromen, zorgen en wensen. Dat weten ze, want dit vertel ik ze elke dag. Maar als ze fout zitten dan vertel ik ze dat ook en mijn zorgen die houd ik voor mezelf.

Lees ook:

Moeder: ‘Wat ik achteraf anders had willen doen toen mijn dochter met autisme nog kind was’

Dit artikel verscheen eerder op Bedrock.